Oscars 2024: Όλοι οι νικητές – Θρίαμβος για Oppenheimer και Έμα Στόουν

REUTERS/Carlos Barria

Δείτε τη λίστα με όλους τους νικητές σε όλες τις κατηγορίες.

Με μεγάλο θριαμβευτή το «Oppenheimer» που κέρδισε 7 βραβεία (Καλύτερης Ταινίας, Σκηνοθεσίας,  A’ και Β’ Ανδρικού Ρόλου, Μοντάζ, Φωτογραφίας, Μουσικής) από τις συνολικά 13 υποψηφιότητες ολοκληρώθηκε η 96η απονομή των βραβείων Oscars. Για πρώτη φορά στην καριέρα του ο Κρίστοφερ Νόλαν τιμήθηκε με το Όσκαρ Σκηνοθεσίας και Καλύτερης Ταινίας  Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου στην Έμα Στόουν για το ρόλο της ως Μπέλα Μπάξτερ στο Poor Things. H ταινία του Γιώργου Λάνθιμου απέσπασε τρία ακομα βραβεία στις κατηγορίες Κομμώσεις και Μακιγιάζ, Σκηνογραφίας, Κοστουμιών. Ξεχώρισε η βράβευση της  Νταβάιν Τζόι Ράντολφ με Όσκαρ Β’ Γυναικείου Ρόλου («Τα Παιδιά του Χειμώνα») και εκείνη της Ζιστίν Τριέ και του Αρτούρ Αραρί για το πρωτότυπο σενάριο («Ανατομίας μιας Πτώσης»). Μόλις ένα, αυτό του Καλύτερου Τραγουδιού που πήγε στο «What Was I Made For?» της Μπίλι Αϊλις και του Φίνεας, πήγε στην «Barbie», τη μεγαλύτερη εμπορική επιτυχία της χρονιάς. Καλύτερη Διεθνής Ταινία «Η Ζώνη του Ενδιαφέροντος».

Δείτε αναλυτικά τη λίστα με όλους τους νικητές παρακάτω.

Καλύτερη Ταινία

American Fiction

Ανατομία μιας Πτώσης

Barbie

Τα Παιδιά του Χειμώνα

Οι Δολοφόνοι του Ανθισμένου Φεγγαριού

Ο Μαέστρος

Oppenheimer

Περασμένες Ζωές

Poor Things

Η Ζώνη του Ενδιαφέροντος

Σκηνοθεσία

Τζόναθαν Γκλέιζερ (Η Ζώνη του Ενδιαφέροντος)

Γιώργος Λάνθιμος (Poor Things)

Κρίστοφερ Νόλαν (Oppenheimer)

Ζιστίν Τριέ (Ανατομία μιας Πτώσης)

Μάρτιν Σκορσέζε (Οι Δολοφόνοι του Ανθισμένου Φεγγαριού)

Α’ Ανδρικός Ρόλος

Μπράντλεϊ Κούπερ (Ο Μαέστρος)

Κόλμαν Ντομίνγκο (Rustin)

Πολ Τζιαμάτι (Τα Παιδιά του Χειμώνα)

Κίλιαν Μέρφι (Oppenheimer)

Τζέφρι Ράιτ (American Fiction)

Α’ Γυναικείος Ρόλος

Ανέτ Μπένινγκ (Nyad)

Λίλι Γκλάντστοουν (Οι Δολοφόνοι του Ανθισμένου Φεγγαριού)

Σάντρα Ούλερ (Ανατομία μιας Πτώσης)

Κάρεϊ Μάλιγκαν (Ο Μαέστρος)

Εμα Στόουν (Poor Things)

Διασκευασμένο Σενάριο

American Fiction, Κορντ Τζέφερσον

Barbie, Νόα Μπόμπακ, Γκρέτα Γκέργουιγκ

Oppenheimer, Κρίστοφερ Νόλαν

Poor Things, Τόνι ΜακΝαμάρα

Η Ζώνη του Ενδιαφέροντος, Τζόναθαν Γκλέιζερ

Πρωτότυπο Σενάριο

Ανατομία μιας Πτώσης, Αρτούρ Αραρί, Ζιστίν Τριέ

Τα Παιδιά του Χειμώνα, Ντέιβιντ Χέμινγκσον

Ο Μαέστρος, Μπράντλεϊ Κούπερ, Τζος Σίνγκερ

May December, Σάμι Μπερτς, Αλεξ Μεκάνικ

Περασμένες Ζωές, Σελίν Σονγκ

B’ Γυναικείος Ρόλος

Έμιλι Μπλαντ, Oppenheimer

Ντανιέλ Μπρουκς, The Color Purple

Αμέρικα Φερέρα, Barbie

Τζόντι Φόστερ, Nyad

Νταβάιν Τζόι Ράντολφ, Τα Παιδιά του Χειμώνα

Β’ Ανδρικός Ρόλος

Στέρλινγκ Κ. Μπράουν (American Fiction)

Ρόμπερτ Ντε Νίρο (Οι Δολοφόνοι του Ανθισμένου Φεγγαριού)

Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ (Oppenheimer)

Ράιαν Γκόσλινγκ (Barbie)

Μαρκ Ράφαλο (Poor Things”)

Μουσική

Τζέρσκιν Φέντριξ (Poor Things)

Λούντβιγκ Γκόρανσον (Oppenheimer)

Λόρα Κάρπμαν (American Fiction)

Ρόμπι Ρόμπερτσον (Οι Δολοφόνοι του Ανθισμένου Φεγγαριού)

Τζον Γουίλιαμς (Ο Indiana Jones και ο Δίσκος του Πεπρωμένου)

Κοστούμια

Barbie, Τζάκλιν Ντάραν

Οι Δολοφόνοι του Ανθισμένου Φεγγαριού, Τζάκλιν Γουεστ

Napoleon, Τζάντι Γιέιτς, Ντέιβιντ Κρόσμαν

Oppenheimer, Ελεν Μιρόζνικ

Poor Things, Χόλι Γουάντινγκτον

Φωτογραφία

Χόιτε φαν Χόιτεμα (Oppenheimer)

Εντ Λάκμαν (El Conde)

Μάθιου Λίμπατικ (Ο Μαέστρος)

Ροντρίγκο Πριέτο (Οι Δολοφόνοι του Ανθισμένου Φεγγαριού)

Ρόμπι Ράιαν (Poor Things)

Μοντάζ

Ανατομία μιας Πτώσης, Λοράν Σενεσάλ

Τα Παιδιά του Χειμώνα, Κέβιν Τεντ

Οι Δολοφόνοι του Ανθισμένου Φεγγαριού, Θέλμα Σκούνμεϊκερ

Oppenheimer, Τζένιφερ Λέιμ

Poor Things, Γιώργος Μαυροψαρίδης

Καλύτερο Τραγούδι

It Never Went Away – Τζον Μπατίστ, Νταν Γουίλσον (American Symphony)

What Was I Made For? – Μπίλι Αϊλις, Φίνεας (Barbie)

Wahzhazhe (A Song for My People) – The Osage Tribe (Οι Δολοφόνοι του Ανθισμένου Φεγγαριού)

I’m Just Ken – Μαρκ Ρόνσον, Αντριου Γουάιατ (Barbie)

The Fire Inside – Νταϊάν Γουόρεν (Flamin’ Hot)

Σκηνογραφία

Barbie Production Design: Σάρα Γκρίνγουντ, Set Decoration: Κέιτι Σπένσερ

Οι Δολοφόνοι του Ανθισμένου Φεγγαριού Production Design: Τζακ Φισκ, Set Decoration:Ανταμ Γουίλις

Napoleon Production Design: Αρθουρ Μαξ, Set Decoration: Ελι Γκριφ

Oppenheimer Production Design: Ρουθ Ντε Ζονγκ, Set Decoration: Κλερ Κόφμαν

Poor Things Production Design: Τζέιμς Πράις, Σόνα Χιθ, Set Decoration: Ζούζα Μίχαλεκ

Διεθνής Ταινία

Io Capitano (Ματέο Γκαρόνε, Ιταλία)

Society of the Snow (Χουαν Αντόνιο Μπαγιόνα, Ισπανία)

Στο Γραφείο των Καθηγητών (Ιλκέρ Τσατάκ, Γερμανία)

Η Ζώνη του Ενδιαφέροντος (Τζόναθαν Γκλέιζερ, Ην. Βασίλειο)

Perfect Days (Βιμ Βέντερς, Ιαπωνία)

Ταινία Animation

Το Αγόρι και ο Ερωδιός

Στο Στοιχείο τους

Nimona

Robot Dreams

Spider-Man: Across the Spider-Verse

Ντοκιμαντέρ – Μεγάλου Μήκους

Bobi Wine: The People’s President

The Eternal Memory

Τέσσερις Κόρες

To Kill a Tiger

20 Days in Mariupol

Ντοκιμαντέρ – Μικρού Μήκους

The ABCs of Book Banning

The Barber of Little Rock

Island in Between

The Last Repair Shop

Nǎi Nai & Wài Pó

Οπτικά Εφέ

Ο Δημιουργός

Godzilla Minus One

Φύλακες του Γαλαξία 3

Επικινδυνη Αποστολή: Θανάσιμη Εκδίκηση Μέρος Πρώτο

Ναπολέων

Ήχος

Ο Δημιουργός

Ο Μαέστρος

Επικινδυνη Αποστολή: Θανάσιμη Εκδίκηση Μέρος Πρώτο

Oppenheimer

Ζώνη Ενδιαφέροντος

Κομμώσεις και Μακιγιάζ

Golda

Ο Μαέστρος

Oppenheimer

Poor Things

Society of the Snow

Μικρού Μήκους Ταινία – Animation

Letter to a Pig

Ninety-Five Senses

Our Uniforme

Pachyderm

War is Over! Inspired by the Music of John & Yoko

Μικρού Μήκους Ταινία – Live Action

The After

Invincible

Knight of Fortune

Red, White and Blue

The Wonderful Story of Henry Sugar

πηγή:

Oscars 2024: Όλοι οι νικητές – Θρίαμβος για Oppenheimer και Έμα Στόουν

Τα παλιά σινεμά στο Αιγάλεω.

 Στο Αιγάλεω παλιά λειτουργούσαν 20 σινεμά (χειμερινοί και θερινοί), σήμερα δεν έχει απομείνει ούτε το κουφάρι τους.

Τρείς απο τους κινηματογράφους όπως είναι είναι τα κτίρια τους σήμερα 

Παρακάτω οι 20 κινηματογράφοι που υπήρχαν παλιά στο Αιγάλεω

1. ΑΙΓΑΛΕΩ: Θ Αιγάλεω – Λεωφ. Κηφισού & Ιερά Οδός, 1959 – 1967, γκρεμίστηκε
2. ΑΛΑΜΠΡΑ: Θ Αιγάλεω – Δωδεκανήσου & Μ. Μπότσαρη, 1961 – 1969, γκρεμίστηκε και έγινε πολυκατοικία
3. ΑΛΕΞ: ΧΘ Αιγάλεω – Θηβών 39 & Γκύζη, 1962 – 1973, θέσεις 1200 με εξώστη, άνοιγε στα πλάγια, έγινε σούπερ μάρκετ Σκλαβενίτης
4. ΑΝΤΑΜΣ: ΧΘ Αιγάλεω – Ιερά Οδός 197 & Ατταλείας, 1967 – 2005, θέσεις 750 με εξώστη, άνοιγε στα πλάγια, το 1998 χωρίστηκε σε  αίθουσες 1,2, έγινε κτήριο με γραφεία
5. ΑΝΤΖΕΛΑ: Θ Αιγάλεω – Εθν. Αντιστάσεως & Ιασίου, (πρώην Διαδ. Κωνσταντίνου & Ερμού), 1960 – 1971, θέσεις 600, γκρεμίστηκε
6. ΑΡΖΕΝΤΙΝΑ: ΧΘ Αιγάλεω – Βασ. Γεωργίου Β 115, 1969 – 1974, θέσεις 650
7. ΑΡΗΣ: ΧΘ Αιγάλεω – Ιεράπολις, Σόλωνος & Πλάτωνος 3, (πρώην Αλαμάνου 3), 1962 – 1971, θέσεις 600, έγινε σούπερ μάρκετ Γαλαξίας
8. ΑΣΤΡΟΝ: ΧΘ Αιγάλεω – Μ. Μπότσαρη 52 & Ατταλείας, 1962 – 1985, θέσεις 1000 με εξώστη, χτίστηκε στη θέση του θερινού σινεμά ΣΟΝΟΡΑ, μετά έγινε πρατήριο οπωρολαχανικών και έγινε σούπερ μάρκετ ΑΒ
9. ΑΣΤΗΡ: Θ Αιγάλεω – Λιούμη, Ζωσιμάδων & Διγενή Ακρίτα, (πρώην 28ης Οκτωβρίου 30), 1963 – 1975, θέσεις 700, γκρεμίστηκε και έγινε πολυκατοικία
10. ΑΤΛΑΣ: Χ Αιγάλεω – Μυριόφυτου 55 & Κουντουριώτου 40, κάτω απο το ΒΥΖΑΝΤΙΟΝ, 1967 – 1993, θέσεις 200, μετά έγινε sex cinema, μετά έγινε ΒΥΖΑΝΤΙΟΝ 2, έγινε θέατρο, ιδρυτής και ιδιοκτητής Χρυσόστομος Κιτσιανός, ξαναλειτουργεί ως σινεμα και θέατρο με την ονομασία Λάμπρος Κωνσταντάρας, Ρένα Βλαχοπούλου με θέσεις 151, με ιδοκτησία Εύαγγελος & Χριστόδουλος Κιτσιανός, γιοί του ιδρυτή
11. ΑΤΤΙΚΟΝ: Θ Αιγάλεω – Περικλέους 37, 1968 – 1971, θέσεις 500, γκρεμίστηκε και έγινε πολυκατοικία
12. ΑΦΡΟΔΙΤΗ: Χ Αιγάλεω – Ιερά Οδός 240, Πλ. Εσταυρωμένου, 1963 – 1979, θέσεις 1106 με εξώστη, έγινε μουσικός οίκος από την Ιερά οδό, η αίθουσα από τη πλατεία Εσταυρωμένου έγινε σούπερ μάρκετ Μαρινόπουλος
13. ΒΕΡΑ: ΧΘ Αιγάλεω – Θηβών 24 & Περικλέους, 1955 – 1983, θέσεις 1000 με εξώστη, άνοιγε από πλάγια, το τελευταίο καιρό ήταν sex cinema, μετά έγινε σούπερ μάρκετ, παραμένει κλειστό και παρατημένο το τελευταίο καιρό
14. ΒΥΖΑΝΤΙΟΝ: Χ Αιγάλεω – Κουντουριώτου 40, 1966 – 2000, θέσεις 621,ιδρυτής και ιδιοκτητής Χρυσόστομος Κιτσιανός, μετά έγινε θέατρο Ρένα Βλαχοπούλου, τέλος του 2014 ξαναλειτουργεί ως σινεμα και θέατρο με την ονομασία Λάμπρος Κωνσταντάρας, Ρένα Βλαχοπούλου με θέσεις 406, με ιδοκτησία Εύαγγελος & Χριστόδουλος Κιτσιανός, γιοί του ιδρυτή
15. ΕΡΜΗΣ: Θ Αιγάλεω – Ιερά Οδός 306 & Μυστρά, 1958 – 1973, θέσεις 1600, μετά έγινε αναψυκτήριο, μετά έγινε είδη υγιεινής, το 2008 γκρεμίστηκε και έγινε σχολικό συγκρότημα
16. ΗΡΑΙΟΝ: Χ Αιγάλεω – Ιερά Οδός & Μοσχονησίων 4, 1946 – 1988, θέσεις 700, έγινε αίθουσα ψυχαγωγίας (ΧΕΙΜΕΡΙΝΟΣ – ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΟΣ)
17. ΙΩΑΝΝΑ: Θ Αιγάλεω – Θηβών  71 & Κουντουριώτου, (πρώην Βασ. Γεωργίου Β), θερινό ξεκίνησε το 1966, το 1970 μετατράπηκε σε μεικτό στον πρώτο όροφο, θέσεις 510, έκλεισε το 1988, τέλος έγινε κτήριο με  καταστήματα
18. ΝΤΑΛΙΑ: ΧΘ Αιγάλεω – Ιερά Οδός 234 & Ελλησπόντου, 1950 – 1994, θέσεις 700, το θερινό στη ταράτσα, έγινε είναι κατάστημα με ηλεκτρικά είδη
19. ΣΟΝΟΡΑ: Χ Αιγάλεω – Κουντουριώτου, ξεκίνησε το 1952, στη θέση του χτίστηκε το ΑΣΤΡΟΝ
20. ΤΙΤΑΝ: Θ Αιγάλεω – Ιερά οδός 233, (πρώην πυριτηδοπείο) ξεκίνησε προπολεμικά, επαναλειτούργησε το 1947 – 1988, θέσεις 950, είναι παρατημένο με προοπτική να ανακαινιστεί

πηγή:

https://aigaleopolis.blogspot.com/2020/05/blog-post_7.html?spref=fb&fbclid=IwAR25vdcm8b8oE6EI0-8HuUMQ8-0EJDaKZkKnKuGrzdjPHZpq42f6UAQPkiE&m=1&mibextid=xfxF2i

«Στέλλα» (Stella)

«Στέλλα»: H θρυλική ταινία του Μιχάλη Κακογιάννη και ο πάταγος που προκάλεσε

Πώς αντιμετώπισαν οι κριτικοί της εποχής τη θρυλική ταινία του Μιχάλη Κακογιάννη

του Γιάννη Θ. Διαμαντή

Στις 21 Νοεμβρίου 1955, πραγματοποιεί την πρώτη της προβολή μία από τις ταινίες – σταθμούς του ελληνικού κινηματογράφου: η «Στέλλα» του Μιχάλη Κακογιάννη, που ήταν βασισμένη στο θεατρικό έργο του Ιάκωβου Καμπανέλη, «Στέλλα με τα κόκκινα γάντια»

Παίζουν οι Μελίνα Μερκούρη (που πραγματοποιεί και το κινηματογραφικός της ντεμπούτο), Γιώργος Φούντας, Αλέκος Αλεξανδράκης, Χριστίνα Καλογερικού, Βούλα Ζουμπουλάκη, Διονύσης Παπαγιαννόπουλος, Τασσώ Καββαδία, Νίτσα Παππά, Κώστας Πομόνης, Κώστας Κακκαβάς αλλά και η Σοφία Βέμπο. Τα τραγούδια είναι σε στίχους Μιχάλη Κακογιάννη και μελοποίηση του Μάνου Χατζιδάκι, ενώ ακούγονται λαϊκά μοτίβα από τον Βασίλη Τσιτσάνη. Τη σκηνογραφία έχουν επιμεληθεί ο Γιάννης Τσαρούχης και ο Βλάσης Κανιάρης.

Τα ονόματα των συντελεστών προκαλούν σήμερα δέος. Πώς όμως αντιμετώπισαν οι κριτικοί της εποχής την ταινία αυτή του Κακογιάννη;

Λίγες ημέρες μετά την πρεμιέρα, ο «ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ» της 3ης Δεκεμβρίου 1955 συγκεντρώνει τις κριτικές του Τύπου της περιόδου εκείνης και καταγράφει τις – σε πολλά σημεία  αντιφατικές – αντιδράσεις.

«ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ», 3.12.1955, Ιστορικό Αρχείο «ΤΟ ΒΗΜΑ» & «ΤΑ ΝΕΑ»

Γράφει ο Κρίτων στον «ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ» της 3ης Δεκεμβρίου 1955.

«Ύστερα από την επιτυχία που εσημείωσε στο φεστιβάλ των Καννών, η “Στέλλα”, η νέα ταινία του Μιχ. Κακογιάννη, παρουσιάσθηκε την περασμένην εβδομάδα και στην Αθήνα.

»Εάν η εισπρακτική της κίνηση απετέλεσε πραγματικό ρεκόρ, η ομοφωνία των κριτικών να την χαιρετίσουν ως την “καλυτέρη έως τώρα επίτευξι του ελληνικού κινηματογράφου” (Έθνος), δεν υπήρξε ολιγώτερο αξιοσημείωτη.

»Η ομοφωνία αυτή θα ήταν συγκινητική εάν δεν συνέβαινε, για τους κριτικούς μας, τα ίδια λόγια να κρύβουν διαφορετικές πραγματικότητες.

Μελίνα Μερκούρη

«Μεγάλη ηθοποιός»

» “ΤΟ ΒΗΜΑ” βλέπει τρία πράγματα στην ταινία αυτή: «Μία μεγάλη ηθοποιό, ένα πολύ καλό σενάριο, μία καλή σκηνοθεσία”.  (..)

»Η κριτικός της “Kαθηνερινής” αφού είδε, όπως μας διαβεβαιώνει πέντε φορές την ταινία, τολμά να πη ότι “η ερμηνεία της Μελίνας είναι μία μεγάλη, πλούσια, δημιουργία διεθνούς κλάσεως”, ενώ ο κριτικός της “Αυγής” μάς εξηγεί πιο αναλυτικά ότι “η Μελίνα χρησιμοποιεί τις υποκριτικές της δυνατότητες με αφάνταστη φυσικότητα σε μία κλίμακα, που πάει από την πιο φτηνή χυδαιότητα ως τον πιο δυνατό δραματικό τόνο”.

»(Γιατί τώρα τα δύο αυτά σημεία βρίσκονται αναγκαστικά τόσο απομακρυσμένα το ένα από το άλλο, ο κριτικός δεν μας το εξηγεί, όταν όμως δούμε παρακάτω πόσο “αριστοκρατικός” είναι στα γούστα του, θα καταλάβουμε πόσο του εστοίχισε ο έπαινος του αυτός).

»Τέλος για το “Βήμα” η κ. Μελίνα Μερκούρη αναδεικνύεται ως “η πρώτη ηθοποιός του κινηματογράφου μας. Δεν υπάρχει άλλη που να στέκεται στο ιδικό της ύψος. Έχει ένα πρόσωπο αληθινά θαυμάσιο, όπου τα “αισθήματα σκαλίζονται – και δεν εκφράζονται με μορφασμούς – έχει ένα σώμα και χέρια και δάκτυλα και μαλλιά και παράστημα μεγάλης καλλιτέχνιδος και έχει ένα ήθος καλλιτεχνικό, για το οποίο δίκαια ημπορεί να υπερηφανεύεται.

»Αν κάποιος έκανε την “Στέλλα” μια ταινία πρώτης γραμμής, ο κάποιος αυτός ήταν η κ. Μερκούρη”.

Το θέμα

Πάντως πέρα από την ερμηνεία και την παρουσία της Μελίνας Μερκούρη, όσον αφορά τα υπόλοιπα στοιχεία της «Στέλλας» καταγράφηκαν διαφωνίες μεταξύ των κριτικών των ημερών εκείνων.

«Το θέμα του έργου αγανάκτησε πολλούς, και πρώτο και καλύτερο, τον κριτικό της “Αυγής”: Αφού απορρίψει “με αγανάκτησιν το περιεχόμενο της ταινίας, θα μας εξήγηση ότι “αυτό που βλέπουμε είναι ένα ξεδιάντροπο μελόδραμα, που προβάλλει ό,τι χαμηλότερο, ό,τι πιο “λούμπεν”, ό,τι πιο χυδαίο και καθυστερημένο στοιχείο υπάρχει στη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα”.

»Κάτι, δίχως άλλο, ήξερε η  “Έστια” που είχε σπεύσει να προειδοποιήση ότι “στο σενάριο ημπορεί να ευχαριστή τους Γάλλους…αλλά δεν είναι του είδους που αρέσει εις τον μέσον Αθηναίον θεατήν”.

»Δύο ημέρες αργότερα, η ίδια εφημερίδα, συμμορφωνόμενη στις απαιτήσεις των αναγνωστών της καταγγέλει το “κακοηθέστατον σενάριον που εμφανίζει ένα βρωμερόν γύναιον ως πρόμαχον της “ελευθερίας” των ηθών και ως εκ πεποιθήσεως έχθραν του γάμου, τον οποίον θεωρεί απαράδεκτον “φυλακήν”.

Χαρακτήρας και περιβάλλον

»Στο θέμα του έργου ο κριτικός της “Ελευθερίας” πολύ ορθά διακρίνει δύο στοιχεία: “ένα χαρακτήρα και ένα περιβάλλον”: Ο χαρακτήρας είναι μία “αρτίστα των μπουζουκιών…που δεν δέχεται κανενός είδος δεσμούς και καταναγκασμούς…Το περιβάλλον είναι τα μπουζούκια…Ο χαρακτήρας είναι ελκυστικός και, βασικά, πιθανοφανής, το περιβάλλον είναι επίκαιρο”.

»Aλλά ο κριτικός της “Eλευθερίας” δεν ανήκει στην πλειοψηφία. Βεβαίως η κριτικός της “Καθημερινής”, ακόμη πιο ενθουσιώδης απ’ εκείνον, γράφει ότι “μια τέτοια ηρωίδα, τόσο απλή, πρωτόγονη και, συγχρόνως, πλούσια, με όλες τις ερμηνείες που μπορεί κανείς να τη δώση, περήφανη και, για να χρησιμοποιήσουμε τα λόγια του Σαίξπηρ, “στον εαυτό της πρώτα αληθινή”, δεν νομίζω να έχη ξαναγίνη.

»Καθόλου όμως σύμφωνη δεν είναι η κριτικός της “Aθηναϊκής”, η οποία σπεύδει να μας υπενθυμίση ότι «η ελευθερία είναι έννοια καλλιεργημένη που προϋποθέτει περισσότερες υποχρεώσεις από δικαιώματα και πρωτίστως κοινωνικό αίσθημα και τοποθέτησι του ατόμου μέσα στο σύνολο”

«Τσουλισμός, μπουζουκισμός, κουτσαβακισμός»

»Οι κύριοι του “Bήματος”, αντιθέτως, φαίνονται να ανήκουν σε άλλη φιλοσοφική σχολή: “To πρόσωπο της ηρωίδος δεν εκφράζει μόνο το ήθος του μπουζουκιού, αλλά και μερικά άλλα χαρακτηριστικά της φυλής μας.

»Δεν θα ήταν λάθος η υπερβολή να ειπωθή ότι ο χαρακτήρας που ζωγραφίζεται έχει διαστάσεις συμβολικές και τις έχει ακριβώς επειδή είναι πειστικός και πιστός σε μια ωρισμένη πραγματικότητα, την οποία εκφράζει.

»Ωστόσο, λίγες μέρες αργότερα, ο χρονογράφος του “Bήματος”, πιστεύοντας, ότι εκφράζει τις εντυπώσεις του “μέσου ανθρώπου” από την “Στέλλα”, θεώρησε χρέος του να ξεσπαθώση: “Eκείνο που αναρωτιόμαστε είναι αν ο τόπος αυτός δεν διαθέτει για προβολή τίποτ’ άλλο από τον τσουλισμό, το μπουζουκισμό, τον κουτσαβακισμό, τα νταϊλίκια, τη μαγκιά, την κουρελαρία, τ’ αγαπητηλίκια…

»Αν τουλάχιστον, αυτά που προβάλλονται αποτελούσαν κανόνα ζωής…Δεν είναι παρά ένας τεχνητός υπόκοσμος, εκζήτηση τολμηρών σκηνών, ακαθαρσία, χυδαιότητα και αθλιότητα που σπάνια τη συναντάτε και σαν εξαίρεση ακόμα.

»Χάθηκαν, συνεχίζει, ως πηγές εμπνεύσεως “το μικροαστικό σπίτι των πόλεων, το δράμα και η κωμωδία των κοινών ανθρώπων, το ελληνικό χωριό με τους καϋμούς του” – η ηθογραφία, τελοσπάντων, ή έστω το δράμα του “μέσου ανθρώπου”;

»Τηρουμένων των αναλογιών, πρόκειται για την γνώριμη επιχειρηματολογία με την οποία ο ίδιος χρονογράφος υποστηρίζει, ότι η αρχαία τραγωδία είναι ακατάλληλη για “μέσους θεατάς”.

»Στ’ αναμεταξύ όμως, το ηθοπλαστικό μένος του κριτικού της “Αυγής” έχει φθάσει στο κατακόρυφο: “Kανένας ως τώρα δεν τόλμησε να αναγάγη την χυδαία προκλητικότητα μιας πόρνης σε βιοθεωρία… Λευτεριά, λοιπόν, στις γυναίκες να πηγαίνουν με τον πρώτο που θα τους αρέση και πετύχαμε την ανεξαρτησία μας! Δυστυχώς, θάναι πολλά τα θύματα της τολμηρότητος του Κακογιάννη”».

(…)

Ο Κακογιάννης

»Ως σκηνοθέτης ο κ. Κακογιάννης δεν ευρήκε όλους σύμφωνους: Η “Εστία”  μάς πληροφορεί ότι “απεδείχθη άριστος”, χωρίς να μας εξηγή τους λόγους (…). Αντίθετα, ο κριτικός της “Ελευθερίας” εξηγεί ότι “το δέσιμο πολλών επεισοδίων είναι αδέξιο, ο χειρισμός τους πότε-πότε ελλειπτικός, η δράση κάνει πηδήματα σαν κάτι να λείπη”. (…)

»Επιεικέστερος ο κριτικός της “Aπογευματινής” δικαιολογεί τον κ. Κακογιάννη, λέγοντας ότι “αν το φιλμ υστερή από τεχνικής πλευράς, σ’ αυτό δεν φταίει ο ίδιος, αλλά τα μέσα που διαθέτει ο ελληνικός κινηματογράφος.

»Θαυμάστρια του σκηνοθέτη και η κριτικός της “Kαθημερινής”, που βρίσκει ότι “η ταινία προχωρεί με ένα αξιοθαύμαστο κρεσέντο, που οφείλεται στο πάθος με το οποίο ο Κακογιάννης ξέρει να δουλεύη και να συντονίζη. (…)

»Η “Αυγή” (…) αφού μίλησε για, την “φανταχτερή σκηνοθεσία” του – και ύστερα απέδειξε ότι μόνο φανταχτερή δεν ήταν, – τον χαρακτήρισε σαν ένα “καλό εμπορικό σκηνοθέτη” (…) Και «Το Βήμα», που είχε να παρατηρήση ότι “η εργασία του είναι δίχως άλλο φροντισμένη και καλή, αλλά δεν μας πείθει ότι ο ίδιος είναι τίποτε περισσότερο από ένας καλός “εμπορικός σκηνοθέτης”».

Η μουσική και τα σκηνικά

»Η μουσική του “maître es μπουζούκια” κ. Χατζιδάκι, – όπως τον αποκαλεί η “Eλευθερία” – προεκάλεσε μερικές συζητήσεις. Η “Ελευθερία”, αφού κάνει την εύστοχη παρατήρηση ότι τα μπουζούκια “έχασαν δυστυχώς την γνησιότητά των από τότε πούγιναν συρμός του καλού κόσμου”, βρίσκει  ότι η συνεργασία των κ.κ. Χατζιδάκι και Τσιτσάνη ανήκει στο ενεργητικό της ταινίας, και την γνώμη αυτή συμμερίζονται η “Απογευματινή”,  η “Καθημερινή”, και η “Αθηναϊκή”.

πηγή:

«Στέλλα»: H θρυλική ταινία του Μιχάλη Κακογιάννη και ο πάταγος που προκάλεσε

Η “Ευτυχία” του Άγγελου Φραντζή

Μία γυναίκα-μύθος. 71 ηθοποιοί, 900 κομπάρσοι, 32 διαφορετικοί χώροι γυρισμάτων. Η «Ευτυχία», . Η ταινία του Άγγελου Φραντζή, για τη συναρπαστική ζωή της μεγάλης Ελληνίδας στιχουργού Ευτυχίας  Παπαγιαννοπούλου, θα προβληθεί την Παρασκευή 18 Δεκεμβρίου, στις 21:00.

 

Ένα κορίτσι, μικροπαντρεμένο, ταξιδεύει από το Αϊδίνι στην Ελλάδα με τη μητέρα και τις δύο της κόρες. Στο πλοίο του ξενιτεμού παίρνει απόφαση να μην αφήσει τη ζωή να την προσπεράσει, αλλά να τη ζήσει, όπως θέλει. Και τη ζει!

Η ταινία, σε σενάριο της Κατερίνας Μπέη, είναι βασισμένη στον ταραχώδη βίο και το σπουδαίο έργο που κληρονόμησε η ελληνική μουσική από τη μεγαλειώδη πένα της στιχουργού Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου. Αντλεί έμπνευση από τα πάθη και τις αδυναμίες αυτής της πληθωρικής, αντισυμβατικής και πρωτοπόρου γυναίκας, που άφησε ανεξίτηλο το σημάδι της στο λαϊκό τραγούδι.

Η μοναδική της προσωπικότητα αποτυπώθηκε στους στίχους της που έγιναν μερικές από τις μεγαλύτερες και διαχρονικότερες επιτυχίες, όπως: «Περασμένες μου αγάπες», «Όνειρο απατηλό», «Είμαι αϊτός χωρίς φτερά», «Ηλιοβασιλέματα», «Η φαντασία», «Είσαι η ζωή μου», «Μαντουμπάλα», «Στ΄ Αποστόλη το κουτούκι», «Πετραδάκι, πετραδάκι», «Μου σπάσανε τον μπαγλαμά», «Δύο πόρτες έχει η ζωή» («Το τελευταίο βράδυ μου»), «Ρίχτε στο γυαλί φαρμάκι».

Προσωπικότητες του καλλιτεχνικού κόσμου της εποχής ζωντανεύουν μέσα από ένα καστ γνωστών ηθοποιών, ενώ η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη και η Κάτια Γκουλιώνη υποδύονται υποδειγματικά τη στιχουργό σε δύο διαφορετικές περιόδους της ζωής της, καταφέρνοντας να αποδώσουν την πολυπλοκότητα του χαρακτήρα της.

Σκηνοθεσία: Άγγελος Φραντζής Σενάριο: Κατερίνα Μπέη Παίζουν: Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, Κάτια Γκουλιώνη, Πυγμαλίων Δαδακαρίδης, Θάνος Τοκάκης, Ντίνα Μιχαηλίδου, Παύλος Ορκόπουλος, Ευαγγελία Συριοπούλου, Λίλα Μπακλέση, Ανδρέας Κωνσταντίνου, Ευγενία Σαμαρά, Γιάννης Δρακόπουλος, Αντώνης Λουδάρος, Κρατερός Κατσούλης, Ματθίλδη Μαγγίρα, Χρύσα Ρώπα, Φοίβος Δεληβοριάς, Χάρης Μαυρουδής, Λεωνίδας Κακούρης, Κατερίνα Διδασκάλου

 

Source: Η “Ευτυχία” του Άγγελου Φραντζή σε Α’ τηλεοπτική μετάδοση στον Αnt1 | Tetragwno.gr

10 αγαπημένες ταινίες του 2019 και 10 λόγοι που θα τις θυμόμαστε!

 

Κι αν η κουβέντα για τα «10 καλύτερα» μοιάζει πάντα  με κύκλο χωρίς τέλος, εμείς ονομάζουμε «τα καλύτερα», αγαπημένα. Και ιδού οι δέκα ταινίες που αγαπήσαμε αυτή τη χρονιά.

1. Παράσιτα
Γιατί αποδεικνύει ότι το σύγχρονο σινεμά μπορεί να σπάσει τις κατεστημένες  φόρμες των κινηματογραφικών ειδών.

2. Κάποτε στο Χόλιγουντ
Γιατί τα ερωτικά ραβασάκια προς την 7η τέχνη μπορούν να είναι τόσο διασκεδαστικά.

3. Πόνος και Δόξα
Γιατί όταν ο καλλιτέχνης (aka ο ίδιος ο σκηνοθέτης)  πονάει, ο Αλμοδοβάρ ξανά-κεντάει.

4. Το πορτρέτο μιας γυναίκας που φλέγεται
Για την ουσιαστική προσέγγιση του γυναικείου φύλλου, μακριά από χίπστερ φεμινιστικά σχόλια για τη χαρά της σέλφι.

 

5. Ο Ιρλανδός
Γιατί ο αιώνιος έφηβος  του μαφιόζικου σινεμά, Μάρτιν Σκορτσέζε, έχει ακόμα πολλά ψωμιά να φάει.

6. Ιστορία Γάμου

Για την ορμητική και απόλυτα συγκινητική  μη-απάντηση στο αιώνιο ερωτικό μπρα ντε φερ μεταξύ αγάπης και μίσους.

7. Ένας ελέφαντας στέκεται ακίνητος
Για όλες  εκείνες τις Ιθάκες που ακόμα παλεύουμε να φτάσουμε.

8. Το παιχνίδι με τη φωτιά
Για το πλέον ερεθιστικό οπτικά  παιχνίδι με τα κινηματογραφικά είδη της χρονιάς.

9. Τζόκερ
Γιατί ενίοτε αξίζει να κρατάς μεγάλο καλάθι ακόμα κι αν ακούς πολλά κεράσια.

10. Οι Άθλιοι
Για τη μεγάλη έξοδο του σινεμά από τα μεγαλοαστικά σαλόνια και την κατάδυση σε ένα κόσμο αναπόδραστης βίας.

 

.

 

ΠΗΓΉ:  Σοφία Γουργουλιάνη

http://www.texnes-plus.gr/index.php/city/mas-aresoun/item/4577-10-agapimenes-tainies-tou-2019-kai-10-logoi-pou-tha-tis-thymomaste?fbclid=IwAR2_SBLNmfK_G8rYonWQv_S3gJpjDfQKeDFkudOq6QtZOY9kufIHAjByTUQ

Υποψηφιότητες βραβείων Όσκαρ

Η Αμερικάνικη Ακαδημία Κινηματογράφου ανακοίνωσε τις υποψηφιότητες των φετινών βραβείων Όσκαρ.

Τρεις ταινίες διεκδικούν περισσότερα από δέκα Όσκαρ, με την ταινία «Joker» του Todd Phillips να διεκδικεί έντεκα Όσκαρ και τις ταινίες «The Irishman» και «Once Upon a Time in Hollywood» των Martin Scorsese και Quentin Tarantino αντίστοιχα να διεκδικούν από δέκα χρυσά αγαλματίδια. Έξι βραβεία διεκδικούν επίσης τα Marriage Story, Parasite, Little Women και Jojo Rabbit.

H 92η τελετή των βραβείων Όσκαρ θα πραγματοποιηθεί νωρίτερα από το συνηθισμένο, στις 9 Φεβρουαρίου στο Dolby Theatre στο Hollywood. Παρακάτω μπορείτε να δείτε τις υποψηφιότητες:

Best Picture (Καλύτερης ταινίας):

• Ford v Ferrari
• The Irishman
• Jojo Rabbit
• Joker
• Little Women
• Marriage Story
• 1917
• Once Upon a Time in Hollywood
• Parasite

Lead Actor (Α’ Ανδρικού ρόλου):

• Antonio Banderas, Pain and Glory
• Leonardo DiCaprio, Once Upon a Time in Hollywood
• Adam Driver, Marriage Story
• Joaquin Phoenix, Joker
• Jonathan Pryce, The Two Popes

Lead Actress (Α’ Γυναικείου Ρόλου)

• Cynthia Erivo, Harriet
• Scarlett Johansson, Marriage Story
• Saoirse Ronan, Little Women
• Charlize Theron, Bombshell
• Renee Zellweger, Judy

Supporting Actor (Β’ Ανδρικού Ρόλου)

• Tom Hanks, A Beautiful Day in the Neighborhood
• Anthony Hopkins, The Two Popes
• Al Pacino, The Irishman
• Joe Pesci, The Irishman
• Brad Pitt, Once Upon a Time in Hollywood

Supporting Actress (Β’ Γυναικείου Ρόλου)

• Kathy Bates, Richard Jewell
• Laura Dern, Marriage Story
• Scarlett Johannson, Jojo Rabbit
• Florence Pugh, Little Women
• Margot Robbie, Bombshell

Director (Σκηνοθεσίας)

• Martin Scorsese, The Irishman
• Todd Phillips, Joker
• Sam Mendes, 1917
• Quentin Tarantino, Once Upon a Time in Hollywood
• Bong Joon Ho, Parasite

Animated Feature (Ταινίας Κινουμένων Σχεδίων)

• How to Train Your Dragon: The Hidden World
• I Lost My Body
• Klaus
• Missing Link
• Toy Story 4

Animated Short (Ταινίας Κινουμένων Σχεδίων Μικρού Μήκους)

• Dcera, Daria Kashcheeva
• Hair Love, Matthew A. Cherry
• Kitbull, Rosana Sullivan
• Memorable, Bruno Collet
• Sister, Siqi Song

Adapted Screenplay (Διασκευασμένου Σεναρίου)

• The Irishman, Steven Zaillian
• Jojo Rabbit, Taika Waititi
• Joker, Todd Phillips, Scott Silver
• Just Mercy, Destin Daniel Cretton and Andrew Lanham
• Little Women, Greta Gerwig
• The Two Popes, Anthony McCarten

Original Screenplay (Πρωτότυπου Σεναρίου)

• Knives Out, Rian Johnson
• Marriage Story, Noah Baumbach
• 1917, Sam Mendes and Krysty Wilson-Cairns
• Once Upon a Time in Hollywood, Quentin Tarantino
• Parasite, Bong Joon-ho, Jin Won Han

Cinematography (Φωτογραφίας):

• The Irishman, Rodrigo Prieto
• Joker, Lawrence Sher
• The Lighthouse, Jarin Blaschke
• 1917, Roger Deakins
• Once Upon a Time in Hollywood, Robert Richardson

Best Documentary Feature (Καλύτερου Ντοκιμαντέρ Μεγάλου Μήκους)

• American Factory, Julia Rieichert, Steven Bognar
• The Cave, Feras Fayyad
• The Edge of Democracy, Petra Costa
• For Sama, Waad Al-Kateab, Edward Watts
• Honeyland, Tamara Kotevska, Ljubo Stefanov

Best Documentary Short Subject (Καλύτερου Ντοκιμαντέρ Μικρού Μήκους)

• In the Absence
• Learning to Skateboard in a Warzone
• Life Overtakes Me
• St. Louis Superman
• Walk Run Cha-Cha

Best Live Action Short Film (Καλύτερης Ταινίας Μικρού Μήκους)

• Brotherhood, Meryam Joobeur
• Nefta Football Club, Yves Piat
• The Neighbors’ Window, Marshall Curry
• Saria, Bryan Buckley
• A Sister, Delphine Girard

Best Foreign Language Film (Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας)

• Corpus Christi, Jan Komasa
• Honeyland, Tamara Kotevska, Ljubo Stefanov
• Les Miserables, Ladj Ly
• Pain and Glory, Pedro Almodovar
• Parasite, Bong Joon Ho

Film Editing (Μοντάζ)

• Ford v Ferrari, Michael McCusker, Andrew Buckland
• The Irishman, Thelma Schoonmaker
• Jojo Rabbit, Tom Eagles
• Joker, Jeff Groth
• Parasite, Jinmo Yang

Sound Editing (Μοντάζ Ήχου)

• Ford v Ferrari, Don Sylvester
• Joker, Alan Robert Murray
• 1917, Oliver Tarney, Rachel Tate
• Once Upon a Time in Hollywood, Wylie Stateman
• Star Wars: The Rise of SkyWalker, Matthew Wood, David Acord

Sound Mixing (Μιξάζ Ήχου)

• Ad Astra
• Ford v Ferrari
• Joker
• 1917
• Once Upon a Time in Hollywood

Production Design (Καλλιτεχνικής Διεύθυνσης)

• The Irishman, Bob Shaw and Regina Graves
• Jojo Rabbit, Ra Vincent and Nora Sopkova
• 1917, Dennis Gassner and Lee Sandales
• Once Upon a Time in Hollywood, Barbara Ling and Nancy Haigh
• Parasite, Lee Ha-Jun and Cho Won Woo, Han Ga Ram, and Cho Hee

Original Score (Μουσικής)

• Joker, Hildur Guðnadóttir
• Little Women, Alexandre Desplat
• Marriage Story, Randy Newman
• 1917, Thomas Newman
• Star Wars: The Rise of Skywalker, John Williams
• The King, Nicholas Britell

Original Song (Τραγουδιού)

• “I Can’t Let You Throw Yourself Away,” Toy Story 4
• “I’m Gonna Love Me Again,” Rocketman
• “I’m Standing With You,” Breakthrough
• “Into the Unknown,” Frozen 2
• “Stand Up,” Harriet

Makeup and Hair (Μακιγιάζ και Κομμώσεων)

• Bombshell
• Joker
• Judy
• Maleficent: Mistress of Evil
• 1917

Costume Design (Σχεδιασμός Κοστουμιών)

• The Irishman, Sandy Powell, Christopher Peterson
• Jojo Rabbit, Mayes C. Rubeo
• Joker, Mark Bridges
• Little Women, Jacqueline Durran
• Once Upon a Time in Hollywood, Arianne Phillips

Visual Effects (Οπτικών εφέ)

• Avengers Endgame
• The Irishman
• 1917
• The Lion King
• Star Wars: The Rise of Skywalker

 

 

.

ΠΗΓΉ: https://www.insomnia.gr/articles/entertainment/cinema/oscar-awards-2020-nominations/

Η ιστορία του ζεϊμπέκικου της Ευδοκίας

 

Ο Λ. Παπαδόπουλος αρνήθηκε να βάλει στίχους και ο λοχίας ήταν ερασιτέχνης ηθοποιός, που τον διάλεξε ο σκηνοθέτης σε καυγά στην Ν. Ερυθραία!
Δύο μερόνυχτα χρειάστηκαν για να γυριστεί η σκηνή της ταινίας “Ευδοκία” του Αλέξη Δαμιανού, με το περίφημο ζεϊμπέκικο.

Σε ένα ταβερνάκι της Κάτω Κηφισιάς, ένας νεαρός λοχίας (Γιώργος Κουτουζής), χορεύει για τα μάτια της Ευδοκίας ζεϊμπέκικο.

Ο ηθοποιός χορεύει το τραγούδι «η άτακτη» του Μάρκου Βαμβακάρη, επειδή ο σκηνοθέτης Αλέξης Δαμιανός δεν είχε βρει ακόμα ποιος θα συνέθετε τη μουσική για την ταινία του.Ο ηθοποιός Χρήστος Ζορμπάς, που έπαιζε στην ταινία το νταβατζή της Ευδοκίας, του μίλησε για έναν νέο ταλαντούχο συνθέτη που θα το έκανε ευχαρίστως χωρίς να ενδιαφέρεται για παχυλή αμοιβή.

Αρχές του καλοκαιριού του 1971, ο Δαμιανός και ο Λοΐζος δίνουν τα χέρια και ο συνθέτης ξεκινά να γράφει τη μουσική για την ταινία.
Ο Μάνος, αρχικά έπαιξε τη μελωδία του θρυλικού ζεϊμπέκικου με τον παλιό ρεμπέτη Γιώργο Μουφλουζέλη και τον τζουρά του.
Τελικά στην ηχογράφηση πείθει το Θανάση Πολυκανδριώτη να παίξει και αυτός με ένα παλιό τζουρά και όχι με το μπουζούκι.
Έτσι ο ήχος ήταν πιο οξύς και αυθεντικός.

Κάποια στιγμή, ο Λοΐζος ζήτησε από τον Λευτέρη Παπαδόπουλο να βάλει στίχους στο ζεϊμπέκικο. Ο Παπαδόπουλος απέδειξε πόσο μεγάλος στιχουργός ήταν, όταν αρνήθηκε να γράψει λόγια μαγεμένος από τη μελωδία.  Οι στίχοι θα χαλούσαν το υπέροχο τραγούδι, είπε. Ο Μάνος πείστηκε και το ζεϊμπέκικο έφθασε στο κοινό μόνο με τις νότες που παρέσυραν στο ρυθμό τους τους πάντες.

Ποιος είναι ο κινηματογραφικός λοχίας που χορεύει το ζεϊμπέκικο.
Πρωταγωνιστής της ταινίας του Αλέξη Δαμιανού “Ευδοκία”, ήταν ένας λοχίας.  Ο σκηνοθέτης έψαχνε το ιδανικό πρόσωπο.
Ήθελε έναν όμορφο νεαρό που να μην έχει σχέση με την υποκριτική και τον βρήκε στο πρόσωπο του Γιώργου Κουτουζή, ενός νεαρού οικοδόμου από την Καβάλα, ο οποίος μόλις είχε απολυθεί από φαντάρος.Ο Δαμιανός τον συνάντησε τυχαία στην Νέα Ερυθραία έξω από ένα καφενείο, να προσπαθεί να αμυνθεί σε έναν καβγά. Ήταν καμιά τριανταριά μαζεμένοι εναντίον του κι εκείνος για να προστατευθεί είχε σηκώσει ένα μηχανάκι στον αέρα, απειλώντας να το πετάξει επάνω τους. Μόλις είδε τη σκηνή από το αυτοκίνητό του ο Δαμιανός είπε, «αυτός κάνει για τον λοχία».
Στην αρχή ο νεαρός Γιώργος παρεξήγησε τις προθέσεις του σκηνοθέτη, αλλά πείστηκε να το κάνει μόλις διάβασε το σενάριο.
Ο ερασιτέχνης ηθοποιός χόρεψε μοναδικά το τραγούδι, κέρδισε την αναγνώριση κοινού και κριτικών και δεν ασχολήθηκε ποτέ ξανά με την υποκριτική.
Η φτώχεια, όπως έχει πει ο ίδιος δεν του άφησε πολλά περιθώρια για σπουδές και για θέατρο, όπως αναφέρει το tonwtiko.
Εργάστηκε στη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη του Περάματος, ως λεβητοποιός και πλέον είναι συνταξιούχος. Από το 1976 είναι παντρεμένος με τη ζωγράφο, Σοφία Κουτούζη.

Source: Η ιστορία του ζεϊμπέκικου της Ευδοκίας και ο λόγος που έμεινε χωρίς στίχους (βίντεο)

10 ταινίες εμπνευσμένες από αληθινά γεγονότα

Σε όλους μας αρέσει ο κινηματογράφος. Έχετε αναρωτηθεί τι χρειάζεται για να γίνει μια ταινία; Σίγουρα πρέπει να υπάρχει ο άνθρωπος που θα μεταφέρει/αποδώσει το κείμενο σε εικόνα. Θα προσπαθήσει να στήσει και να περιγράψει την ιστορία. Αυτός είναι ο σκηνοθέτης. Πολύ σημαντικό ρόλο παίζει –ίσως, και τον σημαντικότερο- ο διευθυντής φωτογραφίας. Είναι στην ουσία ο υπεύθυνος της οπτικοποίησης των σκηνοθετικών ιδεών και ως εκ τούτου ο δημιουργός μια οπτικής αφήγησης. Εννοείται, έχουμε τους ηθοποιούς που καλούνται να ζωντανέψουν τους χαρακτήρες και πάρα πολλές ειδικότητες, όπως οπερατέρ, ηχολήπτες, μοντέρ και η λίστα είναι σαφώς, μεγάλη. Υπάρχει και κάτι ακόμα που είναι απαραίτητο και ενώνει όλες τις παραπάνω ειδικότητες. Ποιο είναι αυτό; Μα φυσικά, το σενάριο. Οι σεναριογράφοι με σύμμαχο την φαντασία τους εμπνέονται ιστορίες, φτιάχνουν την σκαλέτα δράσης των σκηνών, καταλήγουν στο τελικό ντεκουπάζ και έτοιμο το story. Τι γίνεται όμως όταν το σενάριο το γράφει η ίδια η ζωή; Τότε λέμε πως η τέχνη αντιγράφει τη ζωή και αυτό πολλές φορές είναι υπέροχο!
Ας θυμηθούμε κάποιες ταινίες που όλοι έχουμε δει και  το σενάριο τους βασίστηκε σε αληθινά γεγονότα και ιστορικά πρόσωπα.

Midnight Express / Το Εξπρές του Μεσονυχτίου (1978), του Άλαν Πάρκερ

Το 1970, ο αμερικανός φοιτητής Μπίλι Χέιζ προσπάθησε να μεταφέρει ναρκωτικά από την Τουρκία στις ΗΠΑ. Συνελήφθηκε στο αεροδρόμιο και με διαδικασίες όχι και τόσο νομότυπες καταδικάστηκε σε τριάντα χρόνια κάθειρξη. Τα ναρκωτικά που βρέθηκαν πάνω του ήταν ελάχιστη ποσότητα μαριχουάνας. Τελικά, κατάφερε το 1975 να αποδράσει. Τρία χρόνια αργότερα γυρίστηκε η ταινία βασισμένη στην αυτοβιογραφία του Χέιζ. Τα γυρίσματα έγιναν στην Μάλτα καθώς οι Τουρκικές αρχές αρνήθηκαν να δώσουν άδεια παραμονής στα συνεργεία.

JFK (1991), του Όλιβερ Στόουν

Ο Τζον Φιτζέραλντ Κέννεντυ δολοφονήθηκε το 1963. Οι αρχές έριξαν όλο το φταίξιμο στον Λη Χάρβει Όσβαλντ, ο οποίος ορκιζόταν πως ήταν αθώος. Λίγες ημέρες από την σύλληψη του δολοφονήθηκε και ο ίδιος, έτσι ο φάκελος έκλεισε. Λίγα χρόνια αργότερα ο εισαγγελέας της Νέας Ορλεάνης Τζιμ Γκάρισον, μη πιστεύοντας το πόρισμα της επιτροπής Γουόρεν, αποφασίζει να ξανανοίξει την υπόθεση. Ο Όλιβερ Στόουν καταπιάνεται στην ταινία JFK με την μεγαλύτερη πολιτική συνομωσία της Αμερικής. Καταγγέλλει την ίδια την ΣΙΑ και τις βιομηχανίες όπλων πως εκείνες σκότωσαν τον 35ο πρόεδρο των ΗΠΑ. Το αποτέλεσμα ήταν πολλοί αμερικανοί να αμφισβητήσουν όσα τους είχαν πει, η ταινία να λάβει δεκαεπτά υποψηφιότητες και ο Στόουν να μπει στην… μαύρη λίστα.

Schindler’s List / Η Λίστα του Σίντλερ (1993), του Στίβεν Σπίλμπεργκ

Τι να πούμε για αυτή την ταινία. Μετά την έναρξη του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου οι Γερμανοί αποφασίζουν την αιχμαλωσία των Εβραίων της Πολωνίας στην Κρακοβία. Κατά τύχη βρίσκεται εκεί ο επίσης, Γερμανός επιχειρηματίας Όσκαρ Σίντλερ. Ενώ, αρχικά τον ενδιαφέρει να συνεργαστεί με τους ναζί και να επωφεληθεί της κατάστασης η επαφή του με τους Εβραίους τον κάνουν όχι μόνο να τους βοηθήσει, αλλά να θεωρηθεί από την εβραική κοινότητα ένας από τους μεγαλύτερους ευεργέτες. Ο Σπίλμπεργκ θέλει να πει αυτήν την ιστορία και η σκηνή με το κορίτσι που φοράει ένα κόκκινο παλτό θεωρείται, πλέον, κλασική. Τον ρόλο του Σίντλερ παίζει ο Λίαμ Νίλσον. Η ταινία απέσπασε εφτά βραβεία όσκαρ.

Apollo 13 / Απόλλων 13 (1995), του Ρον Χάουαρντ

“Houston, we have a problem”
Η αποστολή Απόλλων 13 ήταν η έβδομη επανδρωμένη πτήση στο διάστημα με σκοπό την προσεδάφιση του σκάφους στην Σελήνη. Οι Τζέημς Λόβελ, Τζακ Σουάιγκερτ και Φρεντ Χέιζ ήταν τα πραγματικά πρόσωπα που πήραν μέρος στην αποστολή που όμως δεν κατάφερε ποτέ να φτάσει στον προορισμό της. Μια έκρηξη σε μια δεξαμενή παραλίγο να γίνει αιτία να σκοτωθούν οι τρεις αστροναύτες. Το 1995 ο Χάουαρντ μετέφερε στην μεγάλη οθόνη την ιστορία με τους Τομ Χανκς, Κέβιν Μπέικον και Μπιλ Πάξτον.

2000 Julia Roberts Stars In The Movie Erin Brockovich. (Photo By Getty Images)

Erin Brockovich / Έριν Μπρόκοβιτς (2000), του Στίβεν Σόντερμπεργκ

Η Έριν Μπρόκοβιτς, μια γυναίκα που μεγαλώνει μόνη της τα τρία της παιδιά δίνει έναν τεράστιο δικαστικό αγώνα εναντίον της εταιρείας PG&E, η οποία πετάει τα λύματα του εργοστασίου της στο ποτάμι, δηλητηριάζοντας μια ολόκληρη πόλη. Η Τζούλια Ρόμπερτς κερδίζει όσκαρ Α΄ Γυναικείου ρόλου, Χρυσή Σφαίρα, BAFTA και Screen Actors Guild Award (καλύτερη γυναικεία ερμηνεία σε πρωταγωνιστικό ρόλο).

A Beautiful Mind / Ένας Υπέροχος Άνθρωπος (2001), του Ρον Χάουαρντ

Ο Τζον Νας ήταν Αμερικανός μαθηματικός και οικονομολόγος. Έχει πάρει Νόμπελ για την μελέτη του στην θεωρία των παιγνίων. Ο Νας έπασχε από σχιζοφρένια και συχνά είχε παραισθήσεις. Φοβόταν πως κινδυνεύει η ζωή του και είχε σύνδρομο καταδίωξης. Ο Χάουαρντ διάβασε το ομότιτλο βιβλίο της Σίλβια Νασάρ και αποφάσισε να διηγηθεί την ιστορία ενός από τα μεγαλύτερα μυαλά στον κόσμο. Τον ρόλο ερμήνευσε ο Ράσελ Κρόου. Η ταινία προτάθηκε για οχτώ βραβεία όσκαρ κερδίζοντας τα τέσσερα από αυτά, μεταξύ των οποίων Καλύτερης Ταινίας.

The Pursuit of Happyness / Το Κυνήγι της Ευτυχίας (2006), του Γκαμπριέλ Μουτσίνο

Η αληθινή ιστορία του Κρις Γκάρνερ, ενός μικροπωλητή, ο οποίος βλέπει την ζωή του να καταστρέφεται. Χάνει την δουλειά του, δεν έχει καθόλου χρήματα, η γυναίκα του τον εγκαταλείπει και αναγκάζεται να κοιμάται σε δημόσιες τουαλέτες παρέα με τον πεντάχρονο γιό του. Φτάνει σε επίπεδα εξαθλίωσης όμως δεν χάνει την ελπίδα του και καταφέρνει να γίνει ένας από του σημαντικότερους επενδυτές. Ο Γουίλ Σμιθ δίνει μια υπέροχη ερμηνεία και τον κινηματογραφικό του γιο ενσαρκώνει ο πραγματικός του γιος, Τζέιντεν.

Επιχείρηση: Argo (2012), του Μπεν Άφλεκ

Η ταινία περιγράφει το χρονικό των πολιτικών αναταραχών στη Τεχεράνη κατά την διάρκεια της κρίσης των ομήρων. Η ΗΠΑ προσφέρουν διπλωματικό άσυλο στο Σάχη Μοχάμεντ Ρεζά Παχλαβί, ένας από τους μεγαλύτερους δικτάκτορες που γνώρισε το Ιράν. Ως αντίποινα οι Ιρανοί επιτέθηκαν στην πρεσβεία της Αμερικής. Έξι αμερικανοί διπλωματούχοι κατάφεραν να ξεφύγουν. Η Σια στέλνει τον πράκτορα Τόνι Μέντεζ να τους φυγαδεύσει. Ο Μπεν Άφλεκ σκηνοθετεί, πρωταγωνιστεί και κερδίζει το όσκαρ Καλύτερης Ταινίας, BAFTA σκηνοθεσίας και όσκαρ διασκευασμένου σεναρίου.

12 Years a Slave / 12 χρόνια σκλάβος (2013), του Στιβ ΜακΚουίν

Ουάσιγκτον 1841 και στον αμερικανικό νότο επικρατεί το σύστημα της δουλείας. Ο Σόλομον Νόρθαπ απαγάγετε από δύο λευκούς δουλεμπόρους και πωλείται σε πλούσιο γαιοκτήμονα. Η ταινία περιγράφει τον αγώνα του Νόρθαπ να ξεφύγει από την σκλαβιά και να επιστρέψει στην γυναίκα του και τα δυο παιδιά του. Θα τα καταφέρει; Η ταινία έλαβε εννέα υποψηφιότητες για όσκαρ και κέρδισε τα πέντε από αυτά. Καλύτερης ταινίας, Σκηνοθεσίας, Α΄ Αντρικό ρόλο, Β΄ Αντρικό ρόλο, Β΄ Γυναικείου ρόλου.

Spotlight / Όλα στο Φως (2015), του Τομ Μακάρθι

Καθολική εκκλησία, κακοποιήσεις και βιασμοί ανηλίκων και μια οργανωμένη συγκάλυψη από ολόκληρη, σχεδόν, την πόλη. Η ομάδα μια εφημερίδας της Βοστόνης αποφασίζει να ρίξει φως στην υπόθεση. Οι αποκαλύψεις θα είναι σαρωτικές και κανείς δεν θα μείνει ανεπηρέαστος. Πραγματική ιστορία μιας υπόθεσης που ταρακούνησε τα θεμέλια του Βατικανού και ανάγκασε τον Πάπα να παραδεχτεί πως υπάρχει διαφθορά στους κόλπους της καθολικής εκκλησίας. Η αληθινή δημοσιογραφική ομάδα κέρδισε το βραβείο Πούλιτζερ και η ταινία το βραβείο Καλύτερης Ταινίας!

 

 

 

πηγή: https://tetragwno.gr/kinimatografos/kinimatografika-afieromata/afieroma-10-kalyteres-tainies-empneysmenes-apo-alithina-gegonota?fbclid=IwAR2WI_oxckBHjscygcVvO5Etge5H8-PlHb8cscn_gOGk9EKWApb9oUSxu7E

Streaming Ταινίες

 

Χωρίς να  μπείτε στη διαδικασία κατεβάσματος ταινιών και υποτίτλων έχετε τη δυνατότητα να δείτε on-line ταινίες στις παρακάτω ιστοσελίδες:

 

http://gamatotv.com/groups?sort=mostRecent
http://teniesonline.ucoz.com
http://greek-movies.eu/subtitled-movies/

Και αν θέλετε να μάθετε πληροφορίες για κάποια ταινία: http://www.imdb.com/

Καλή τηλεθέαση!!

5ο Athens Open Air Film Festival: προβολές ταινιών με ελεύθερη είσοδο!

Για πέμπτη συνεχή χρονιά, το ‘Athens Open Air Film Festival’, η μεγαλύτερη υπαίθρια κινηματογραφική γιορτή της Αθήνας, θα μετατρέψει, από τον Ιούνιο μέχρι τον Σεπτέμβριο, τα ομορφότερα και πιο απρόσμενα σημεία της πόλης σε υπαίθριες αίθουσες προβολής, με ελεύθερη είσοδο! 

Ο πεζόδρομος της Διονυσίου Αρεοπαγίτου, το Άλσος Πετραλώνων, το πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνος, το Μουσείο Μπενάκη, το Βυζαντινό Μουσείο, η πλατεία Αυδή, το Άλσος Νέας Σμύρνης, και πολλά άλλα πάρκα, πλατείες, πεζόδρομοι αλλά και ιστορικοί θερινοί κινηματογράφοι της Αθήνας θα λειτουργήσουν ως υπαίθριες αίθουσες.  

Το βραβευμένο ‘Φεστιβάλ Θερινού Κινηματογράφου της Αθήνας’ (Χρυσό βραβείο Tourism Awards 2015 στην κατηγορία Πολιτιστικός Τουρισμός) θα κάνει φέτος πρεμιέρα την Τετάρτη 17 Ιουνίου, στο χώρο του Ναού του Ολυμπίου Διός, όπου θα προβληθεί η βωβή κωμωδία του Μπάστερ Κίτον, «Ο Κινηματογραφιστής» (1928), συνοδεία ταυτόχρονα πρωτότυπης ζωντανής μουσικής από τον ταλαντούχο Έλληνα μουσικό, Theodore και την ορχήστρα του. Η είσοδος είναι ελεύθερη με επίδειξη Δελτίου Εισόδου. 

Συνολικά θα προβληθούν πάνω από 20 ταινίες, εκ των οποίων μερικές από τις πιο θρυλικές του κλασσικού αλλά και του νεότερου Αμερικανικού κινηματογράφου όπως: το αριστούργημα εποχής του Στάνλεϊ Κιούμπρικ, «Μπάρι Λίντον», η ταινία – σταθμός στην καριέρα του Στίβεν Σπίλμπεργκ «Στενές Επαφές Τρίτου Τύπου» και σε επετειακή προβολή για τον εορτασμό των 40 ετών από την πρώτη κυκλοφορία της, η πιο μυθική cult ταινία όλων των εποχών, το «The Rocky Horror Picture Show» του Τζιμ Σάρμαν.  

Η 14η Ιουλίου, ημέρα Εθνική Γιορτής για τη Γαλλία, έχει οριστεί συμβολικά ως Ημέρα Γαλλόφωνου Κινηματογράφου και θα προβληθεί η ταινία «Η Ζωή Είναι Ένα Τραγούδι» του Αλέν Ρενέ. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει ακόμα αντιπροσωπευτικές ταινίες του Ελληνικού σινεμά, Avant-Premiere, δύο σπουδαίες μεταφορές λυρικών θεατρικών έργων στην κινηματογραφική οθόνη αλλά και το διαμάντι του βωβού κινηματογράφου, «Νοσφεράτου: Μία Συμφωνία Τρόμου», πλαισιωμένο με ζωντανή μουσική, ειδικά για το Φεστιβάλ. 

Υπενθυμίζουμε ότι η είσοδος είναι ελεύθερη για όλες τις προβολές ενώ το Φεστιβάλ διοργανώνεται με την ευγενική υποστήριξη του ΕΟΤ & http://www.visitgreece.gr

Την αφίσα του 5ου Athens Open Air Film Festival υπογράφει ο γνωστός street artist, WD (Wild Drawing). Γεννημένος στο Μπαλί της Ινδονησίας και απόφοιτος Καλών Τεχνών κι Εφαρμοσμένων Τεχνών, την τελευταία δεκαετία ζει και εργάζεται στην Αθήνα, ομορφαίνοντας τους τοίχους της πόλης με τα περίτεχνα γκράφιτι του. (www.wdstreetart.com).

Για περισσότερες πληροφορίες και για το αναλυτικό πρόγραμμα του Φεστιβάλ: http://www.cinemag.gr και https://www.facebook.com/events/454617051373494/

 

ΠΗΓΗ: 5ο Athens Open Air Film Festival: προβολές ταινιών με ελεύθερη είσοδο!.