Η Revolut εύκολα θα μπορούσε να σου δώσει πολλούς λόγους να την χρησιμοποιήσεις, ωστόσο εκτός από το marketing και τους ισχυρισμούς της ίδιας καλό να εξηγήσουμε αν τα χρήματα είναι ασφαλή ή όχι. Αρχικά, να θυμίσουμε ότι ιδρύθηκε το 2015, από τον Nikolay Storonsky έναν πρώην trader της City και ξεκίνησε το ταξίδι της σαν μια φθηνή προπληρωμένη κάρτα με έμφαση στο φθηνό συνάλλαγμα.
Για να κατανοήσουμε αν τα χρήματά μας είναι ασφαλή θα πρέπει να αναφέρουμε τη διάκριση μεταξύ μιας Revolut που έχει τραπεζική άδεια και μιας Revolut που δεν έχει. Συγκεκριμένα, η Revolut αυτή τη στιγμή στην Αγγλία δεν έχει κάποιου είδους τραπεζική άδεια, παρά το γεγονός ότι είχε αναφερθεί το 2021 ότι είναι σε προχωρημένα στάδια να αποκτήσει.
Χωρίς μια τραπεζική άδεια, δεν μπορεί να προσφέρει πιστωτικά προϊόντα ή καταθέσεις, δυο από τα πιο σημαντικά μέσα λήψης εσόδων για τις τράπεζες. Παράλληλα, μια τραπεζική άδεια δίνει εμπιστοσύνη στα μάτια του κόσμου και δυστυχώς ίσως να μην μπορέσει να πείσει ένα μεγαλύτερο κοινό να την χρησιμοποιήσει σαν κύριο λογαριασμό. Αυτό ισχύει στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Στην Ευρώπη όμως έχει κανονικά λάβει επίσημη τραπεζική άδεια από την τράπεζα της Λιθουανίας, που στην ουσία λειτουργεί σαν διαβατήριο επιτρέποντας να προσφέρει πλήρεις τραπεζικές υπηρεσίες. Δυστυχώς όμως το μεγάλο όνειρο για με μια τραπεζική άδεια στο Ηνωμένο Βασίλειο, παραμένει ανεκπλήρωτο.
Οι λόγοι για τους οποίους δεν έχει πάρει σύμφωνα με τις πληροφορίες, έχει να κάνει με το γεγονός ότι η φήμη της έχει πληγεί στη χώρα αυτή. Το 2019, έρευνα του BBC ανέφερε ότι πρώην υπάλληλος είχε κάνει καταγγελία στην Financial Conduct Authority (FCA) περί ξεπλήματος μαύρου χρήματος. Λίγους μήνες μετά, ένα report της Telegraph ανέφερε ότι η Revolut απενεργοποίησε ένα αυτοματοποιημένο σύστημα που είχε δημιουργηθεί για να μπλοκάρει ύποπτες συναλλαγές, την ίδια στιγμή που άρθρο του wired.com την κατηγορούσε για ένα άκρως τοξικό περιβάλλον λειτουργίας.
Όπως επισημάναμε και πριν, στην Ευρώπη δεν ισχύουν αυτά. Έχει κανονικά τραπεζική άδεια και σε περίπτωση που η Revolut δεν μπορέσει να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της οι καταθέσεις είναι εξασφαλισμένες από το Λιθουανικό σύστημα εγγύησης καταθέσεων.
αλλά κανείς δεν σκέφτεται πως θα αλλάξει τον εαυτό του.
Οι λογοτέχνες μέσα από τα έργα τους μπορούν να αλλάξουν τη ζωή μας ή τον τρόπο που βλέπουμε αυτή και τις επιλογές που κάνουμε. Αυτή τη δύναμη, είχαν και έχουν τόσο φράσεις που συναντάμε στα βιβλία τους όσο και κάποιες από τις πολύ γνωστές δηλώσεις τους.
1.«Fairy tales are more than true: not because they tell us that dragons exist, but because they tell us that dragons can be beaten», Neil Gaiman
(Τα παραμύθια είναι κάτι παραπάνω από αληθινά. Όχι μόνο επειδή μας λένε πως υπάρχουν δράκοι αλλά επειδή μας λένε πως μπορούμε να τους νικήσουμε)
2.«Be yourself; everyone else is already taken»,Oscar Wilde
(Να είσαι ο εαυτός σου. Όλοι οι άλλοι είναι ήδη “πιασμένοι”)
3.«If you tell the truth, you don’t have to remember anything», Mark Twain
(Όταν λες την αλήθεια δεν χρειάζεται να θυμάσαι τίποτα)
4.«Life isn’t about finding yourself. Life is about creating yourself»,George Bernard Shaw
(Η ζωή δεν είναι για να βρεις τον εαυτό σου. Είναι για να τον δημιουργήσεις)
5.«Η ζωή είναι αγρίως απίθανη», Μαργαρίτα Καραπάνου
6.«Find what you love and let it kill you», Charles Bukowski
(Βρες τι είναι αυτό αγαπάς και άφησέ το να σε σκοτώσει)
7.«There is nothing to writing. All you do is sit down at a typewriter and bleed», Ernest Hemingway
(Δεν είναι τίποτα η συγγραφή. Το μόνο που χρειάζεται είναι να καθίσεις μπροστά σε μια γραφομηχανή και να ματώσεις)
8.«It is not a lack of love, but a lack of friendship that makes unhappy marriages», Friedrich Nietzsche
(Δεν είναι η έλλειψη αγάπης αλλά η έλλειψη φιλίας που κάνει δυστυχισμένους γάμους)
9.«Έχεις τα πινέλα, έχεις τα χρώματα, ζωγράφισε τον παράδεισο και μπες μέσα», Νίκος Καζαντζάκης
10.«To the dumb question, ‘why me?’, the cosmos barely bothers to return to the reply, ‘why not?», Christopher Hitchens
(Στην χαζή ερώτηση, «γιατί σε εμένα;», ο κόσμος ούτε που μπαίνει στον κόπο να φτάσει στην απάντηση, «γιατί όχι;»)
11.«It takes courage to grow up and become who you really are»,E.E. Cummings
(Θέλει κουράγιο να μεγαλώσεις και να γίνεις αυτός που πραγματικά είσαι)
12.«Everyone thinks of changing the world, but no one thinks of changing himself»,Leo Tolstoy
(Όλοι σκέφτονται πως θα αλλάξουν τον κόσμο, αλλά κανείς δεν σκέφτεται πως θα αλλάξει τον εαυτό του)
13.«Music expresses that which cannot be put into words and that which cannot remain silent», Victor Hugo
(Η μουσική εκφράζει αυτά που δεν μπορούν να εκφραστούν με λέξεις και δεν μπορούν να παραμείνουν σιωπηλά)
Σήμερα, 8 Μαρτίου, όπως και κάθε χρόνο την συγκεκριμένη ημέρα, εορτάζεται η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας (International Women’s Day) που αποτελεί ημέρα μνήμης των αγώνων των γυναικών για την κατοχύρωση των δικαιωμάτων τους.
Για πρώτη φορά θεσπίστηκε το 1977 με απόφαση της γενικής συνέλευσης του ΟΗΕ με σκοπό την ανάδειξη των προβλημάτων των γυναικών, καθώς και την προώθηση των δικαιωμάτων τους.
Ωστόσο, η συγκεκριμένη εορτή έχει τις ρίζες της στις απαρχές του 20ου αιώνα. Πιο συγκεκριμένα, η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας που τότε ονομαζόταν «Εθνική Ημέρα της Γυναίκας» γιορτάστηκε για πρώτη φορά στις 28 Φεβρουαρίου 1909 στην Νέα Υόρκη με πρωτοβουλία του Σοσιαλιστικού Κόμματος των ΗΠΑ, κατόπιν εισήγησης της Τερέζα Μαλκίελ, σε ανάμνηση μιας μεγάλης εκδήλωσης διαμαρτυρίας που έγινε στις 8 Μαρτίου 1857 από εργάτριες ενδυμάτων, οι οποίες ζητούσαν καλύτερες συνθήκες εργασίας. Αρκετοί, βέβαια, ερευνητές δεν επιβεβαιώνουν το παραπάνω περιστατικό, θεωρώντας ότι πρόκειται για μύθο.
Μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση του 1917, η φεμινίστρια Αλεξάνδρα Κολλοντάι και ο Βλαντιμίρ Λένιν όρισαν την 8η Μαρτίου ως επίσημη αργία στη Σοβιετική Ένωση, αλλά συνέχισε να είναι εργάσιμη μέρα μέχρι το 1965.
Στις 8 Μαΐου 1965 με το διάταγμα του ΕΣΣΔ Προεδρείου του Ανωτάτου Σοβιέτ, η Διεθνής Ημέρας της Γυναίκας κηρύχθηκε ως μη εργάσιμη ημέρα στην ΕΣΣΔ.
Το παράδειγμα της Σοβιετικής Ένωσης ακολούθησαν και άλλες κομμουνιστικές χώρες, όπως η Κίνα. Ειδικότερα, μετά την ίδρυση της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας την 1η Οκτωβρίου 1949, το Κρατικό Συμβούλιο κήρυξε την συγκεκριμένη ημέρα ως επίσημη αργία, με τις γυναίκες να δικαιούνται μισή ημέρα άδεια.
Τέλος, κατά την διάρκεια της δεκαετίας του ’60 και ΄70 η άνοδος του φεμινιστικού κινήματος στη Δύση έδωσε νέα πνοή στην Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας με κύρια ζητούμενα την εξάλειψη των διακρίσεων και των στερεοτύπων κατά των γυναικών.
Η μόδα των DINK που εξαπλώνεται στον κόσμο – Ποια είναι η νέα μορφή οικογένειας
«Είναι σχεδόν “πολυτέλεια” να μπορεί κάποιος να κάνει παιδιά στις μέρες μας»
Ένας νέος όρος κατακλύζει τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και αυτός είναι το DINK, ή αλλιώς Dual income, no kids, που αναφέρεται σε ζευγάρια που συγκατοικούν, έχουν δύο εισοδήματα αλλά δεν έχουν παιδιά. Μια παραλλαγή του DINK είναι το DINKWAD, ζευγάρια με διπλό εισόδημα χωρίς παιδιά – αλλά με σκύλο.
Πρόκειται για μια τάση που βρίσκεται σε άνοδο, καθώς οι χαμηλά αμειβόμενοι millennials (γεννημένοι μεταξύ 1981 – 1996) και Gen Zers (γεννημένοι μεταξύ 1997 – 2012) ονειρεύονται απλώς μια άνετη ζωή, καθώς αποκλείονται όλο και περισσότερο από παραδοσιακά ορόσημα, όπως η ιδιοκτησία σπιτιού ή ακόμη και ο γάμος. Δυστυχώς, αποδεικνύεται ότι το να μην κάνεις παιδιά αποδίδει στην αποταμίευση.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Σύμφωνα με στοιχεία από το businessinsider.com, τα ζευγάρια χωρίς παιδιά έχουν υψηλότερα καθαρά έσοδα από όλους τους άλλους τύπους οικογενειών. Τα καθαρά έσοδα ενός ζευγαριού χωρίς παιδιά είναι περίπου 399.000 δολάρια – περισσότερα από 100.000 δολάρια ό,τι ήταν το 2019, σύμφωνα με την έρευνα της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ για τα οικονομικά των καταναλωτών. Εν τω μεταξύ, τα ζευγάρια με παιδιά – τα οποία είναι δεύτερα σε υψηλότερα καθαρά έξοδα από όλους τους τύπους οικογενειών – έχουν καθαρά έσοδα 250.600 δολάρια, σύμφωνα με την Έρευνα για τα Οικονομικά των Καταναλωτών.
Ενώ η συγκεκριμένη έρευνα δεν διευκρίνισε πόσα από αυτά τα ζευγάρια χωρίς παιδιά έχουν διπλό εισόδημα, τα υψηλά ποσοστά απασχόλησης μεταξύ των Αμερικανών αυτής της ηλικίας υποδηλώνουν ότι ένα μεγάλο μέρος από αυτά είναι πιθανό να έχει και τα δύο μέλη να εργάζονται.
Η ατεκνία γίνεται όλο και πιο συχνή μεταξύ των νεότερων ενηλίκων
Όπως διαπίστωσε το Γραφείο Απογραφής των ΗΠΑ το 2021, η ατεκνία γίνεται όλο και πιο συχνή μεταξύ των νεότερων ενηλίκων – σχεδόν το ένα πέμπτο των ενηλίκων ηλικίας 55 έως 64 ετών είναι άτεκνοι, γεγονός που, σύμφωνα με την ανάλυση του Γραφείου Απογραφής, «υποδηλώνει ότι οι άτεκνοι ενήλικες θα αποτελούν ακόμη μεγαλύτερο ποσοστό του πληθυσμού των ηλικιωμένων ενηλίκων στο μέλλον». Μια ξεχωριστή έρευνα σε 9.676 Αμερικανούς διαπίστωσε ότι το 44% των 18 έως 49 ετών που δεν έχουν παιδιά, δηλώνουν ότι δεν είναι πιθανό να αποκτήσουν παιδιά.
Πώς η πανδημία επηρέασε τις σκέψεις των νέων
Μέρος της ανόδου της οικονομικής δύναμης των DINK θα μπορούσε να αποδοθεί στις μοναδικές οικονομικές συνθήκες κατά τη διάρκεια της πανδημίας, που άλλαξαν τον τρόπο με τον οποίο οι Αμερικανοί ξοδεύουν και αποταμιεύουν, δήλωσε η Misty Heggeness, οικονομολόγος και καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Κάνσας. Το 2020, τα έξοδα έπεσαν κατακόρυφα – και οι αποταμιεύσεις των Αμερικανών εκτοξεύτηκαν στα ύψη. Οι ιδιοκτήτες ακινήτων επωφελήθηκαν από την τεράστια ζήτηση κατοικιών και άλλοι τυχεροί αγοραστές ακινήτων κλείδωσαν τα χαμηλά επιτόκια.
«Οι άνθρωποι ήταν σε θέση να αποταμιεύουν περισσότερα επειδή κανείς δεν έβγαινε από τα σπίτια του. Κανείς δεν έβγαινε έξω για σινεμά ή διασκέδαση. Ο κόσμος δεν πλήρωνε βενζίνη για να πάει στη δουλειά του», δήλωσε η Heggeness. Όσοι μπόρεσαν να αρχίσουν να εργάζονται από το σπίτι πήραν ουσιαστικά αύξηση, πρόσθεσε η Heggeness. Εργάζονταν με τον ίδιο μισθό, αλλά έκαναν πολύ λιγότερες δαπανηρές δραστηριότητες. «Ορισμένες από αυτές τις αποταμιεύσεις μπορεί να οδηγήσουν σε συσσώρευση και αύξηση των καθαρών εσόδων», δήλωσε ο Heggeness.
Στην πραγματικότητα, παρά τις ανησυχίες ότι οι Αμερικανοί είχαν τελικά φτάσει κοντά στο να κάψουν τις αποταμιεύσεις τους από την εποχή της πανδημίας, πρόσφατες αναθεωρήσεις έδειξαν ότι οι Αμερικανοί εξακολουθούν να έχουν 1,2 τρισεκατομμύρια δολάρια σε αποταμιεύσεις, σύμφωνα με την JP Morgan. Και, σύμφωνα με τα στοιχεία της Έρευνας για τα Οικονομικά των Καταναλωτών, τα ζευγάρια χωρίς παιδιά είχαν το υψηλότερο μέσο υπόλοιπο αποταμιεύσεων από τους διάφορους τύπους οικογενειών: Έχουν, κατά μέσο όρο, 103.140 δολάρια στην άκρη.
Η άνοδος των DINK μπορεί να αποδοθεί, εν μέρει, στον τρόπο με τον οποίο οι millennials και οι νεότερες γενιές αναδιαμορφώνουν τους παραδοσιακούς τρόπους συμβίωσης. Οι Αμερικανοί παντρεύονται όλο και περισσότερο αργότερα στη ζωή τους ή και καθόλου. Οι Millennials αφήνουν πίσω τους την ιδέα της γονεϊκότητας, ειδικά καθώς αντιμετωπίζουν όλο και πιο ανέφικτη την ιδιοκτησία σπιτιού και τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής. Επιπλέον, το κόστος της ανατροφής ενός παιδιού μέχρι τη σχολική του ηλικία εκτιμάται ότι ανέρχεται σε 310.605 δολάρια.
«Η απόφαση να μην κάνουμε παιδιά και, αντίθετα, η απόφαση να επικεντρωθούμε στα ενδιαφέροντα και τις επιθυμίες μας και σε αυτά που θέλουμε από τη ζωή μας, μας έδωσε λίγο περισσότερη ελευθερία, ουσιαστικά, για να ευχαριστηθούμε τον κόσμο τώρα, σε σχέση με το να πρέπει να περιμένουμε μέχρι να μεγαλώσουν τα παιδιά μας ή μέχρι να συνταξιοδοτηθούμε – αν συνταξιοδοτηθούμε», δήλωσε στο Insider η Nicole Valdez, 37χρονη υπεύθυνη εκδόσεων και DINKWAD.
Και ορισμένες από αυτές τις κοινωνικοοικονομικές αλλαγές μπορεί επίσης να εξηγούν γιατί διαφορετικοί τύποι οικογενειών τα πηγαίνουν καλύτερα από άλλους. Για παράδειγμα, οι ανύπαντροι Αμερικανοί με παιδιά είδαν τα έσοδά τους να υπερδιπλασιάζονται την τελευταία δεκαετία, και να ξεπερνούν τους νεότερους, άτεκνους εργένηδες. Η Heggeness το αποδίδει αυτό, εν μέρει, στις γυναίκες που δεν είναι σε σχέση – αλλά λαμβάνουν προληπτικά μέτρα για να δημιουργήσουν τη δική τους οικογένεια. Στο παρελθόν, «ο δρόμος για τη διαμόρφωση της οικογένειας ήταν σε μεγάλο βαθμό ένας στενός δρόμος – υπήρχε μια αλληλουχία εύρεσης συντρόφου, γάμου και απόκτησης παιδιών», είπε.
«Αν αποκτούσες ένα παιδί, και η σχέση σου διαλυόταν και κατέληγες να είσαι μόνος γονέας, πολλές φορές στο παρελθόν αυτές οι γυναίκες βρίσκονταν σε πολύ πιο ευάλωτη οικονομική κατάσταση για διάφορους λόγους», δήλωσε η Heggeness. Τώρα, αυτή η αύξηση των καθαρών εσόδων μπορεί να οφείλεται στην αλλαγή της δυναμικής του τρόπου με τον οποίο οι μονογονεϊκές οικογένειες φτάνουν στον προορισμό τους. Εξάλλου, όπως σημειώνει η Heggeness, είναι σχεδόν σαν «πολυτέλεια» να μπορεί κανείς να κάνει παιδιά στις μέρες μας.
«Είναι μια ζωή που επιλέγουμε», δήλωσε στο Insider ο Jasmen Rogers, ένας 33χρονος DINKWAD και σύμβουλος. «Η ελευθερία και η δύναμη στο να μπορούμε να επιλέξουμε να παραμείνουμε άτεκνοι και να έχουμε επίσης δουλειές που πραγματικά απολαμβάνουμε και οι δύο και μας, προσφέρουν μια πραγματικά υπέροχη ζωή».
Η επίθεση κατά της οικουμενικότητας του Πατριάρχη Βαρθολομαίου και ο ρόλος της θρησκευτικής διπλωματίας
Η πρόκληση λαϊκού αλλόθρησκου προς την Οικουμενική Ορθοδοξία με τη μήνυση που καταθέτει κατά του θρησκευτικού της ηγέτη δημιουργεί σοβαρό θέμα για τη νομοθεσία της χώρας που παρέχει αυθαίρετα το νομικό πλαίσιο σε πολίτες της να στρέφονται κατά της θρησκευτικής διαφορετικότητας, αλλά και κάθε κοινωνικής διαφορετικότητας.
Ζωή στην εποχή της ελλειμματικής προσοχής – Τα social media και το κακό που κάνουν σε ενήλικες και παιδιά
Βιαζόμαστε διαρκώς και κάνουμε πολλά πράγματα μαζί. Έχουμε δαιμονοποιήσει την ονειροπόληση, το ταξίδι της σκέψης, ενώ αυτή είναι το κλειδί της καλύτερης σκέψης, επισημαίνει ο Γιόχαν Χάρι. Ερευνα έδειξε ότι όταν ένας εργαζόμενος σταματάει τη δουλειά του για να τσεκάρει το ηλεκτρονικό του ταχυδρομείο ή να απαντήσει σε κάποια τηλεφωνική κλήση, το IQ του πέφτει αμέσως κατά 10 μονάδες.
Σύμφωνα µε τον δημοσιογράφο και συγγραφέα Γιόχαν Χάρι, το μότο της εποχής μας θα μπορούσε να είναι: «Προσπάθησα να ζήσω τη ζωή μου, αλλά κάτι μου απέσπασε την προσοχή». Ακούμε διαρκώς ότι ο σύγχρονος κόσμος μαστίζεται από αλλεπάλληλες κρίσεις. Κάποιες από αυτές παρουσιάζονται ως συγκριτικά ασήμαντες, καθώς ξεφουσκώνουν γρήγορα, ενώ άλλες εξακολουθούν να στοιχειώνουν για καιρό το συλλογικό μας φαντασιακό ως γνήσιες υπαρξιακές απειλές. Ο κίνδυνος που φέρνει η κλιματική κρίση, για παράδειγμα, είναι λόγος ικανός για να χάσει ακόμη κι ένας λιγότερο ευαίσθητος άνθρωπος τον ύπνο του.
Παρ’ όλα αυτά, καμία απ’ τις πραγματικές απειλές δεν μπορεί να γίνει πραγματικά επικίνδυνη, σε τέτοιον βαθμό τουλάχιστον ώστε να χρειάζεται ανάληψη σοβαρής δράσης για την αντιμετώπισή της, αν οι άνθρωποι δεν μπορούν να εστιάσουν κατάλληλα και να κατανοήσουν βαθιά ποιο είναι ακριβώς το πρόβλημα. Παραδόξως, το γεγονός ότι ακούμε σπάνια για την κρίση της προσοχής, είναι τεκμήριο της ενοχής της. Αδυνατούμε να δώσουμε προσοχή ακόμη και στο μήνυμα που μας λέει ότι δεν δίνουμε προσοχή.
Στο βιβλίο του «Stolen Focus, Why You Can’t Pay Attention» (εκδ. Crown), ο Γιόχαν Χάρι υποστηρίζει ότι ο κόσμος μας κινδυνεύει απ’ τον ύπουλο εχθρό της αδυναμίας συγκέντρωσης. Ταξιδεύει σ’ όλα τα μήκη και πλάτη της Γης, αναζητάει ειδικούς, επικαλείται περισσότερες από 250 έρευνες και στοιχεία. Για τον ερευνητή, όλα δείχνουν ότι βρισκόμαστε μπροστά σ’ ένα ακραίο φαινόμενο, σε μια άνευ προηγουμένου κρίση ανθρώπινης προέλευσης. Πανίσχυρες δυνάμεις έρχονται και κλέβουν την προσοχή μας, αποδυναμώνοντάς μας. Επειδή αδυνατούμε να εστιάσουμε για αρκετή ώρα κάπου, θυσιάζουμε την εμβάθυνση, γινόμαστε πιο επιφανειακοί στοχαστές, κι έτσι υπονομεύουμε την ικανότητά μας να λύνουμε τα όλο και πιο περίπλοκα προβλήματα που εμφανίζονται στον δρόμο μας.
Ανησυχητικές επιπτώσεις
«Τα στοιχεία δείχνουν ότι αν μετακινείσαι συχνά απ’ το ένα πράγμα στο άλλο, θα είσαι πιο αργός, θα κάνεις περισσότερα λάθη, θα είσαι λιγότερο δημιουργικός και θα θυμάσαι λιγότερα», σημειώνει στην «Κλεμμένη εστίαση». Τόσο ατομικά όσο και συλλογικά οι επιπτώσεις της ελλειμματικής προσοχής είναι ανησυχητικές. Το βιβλίο του θα μπορούσε να είναι η δημοσιογραφική τεκμηρίωση της ταινίας του Ανταμ ΜακΚέι, «Don’t look up», όπου μια ολόκληρη κοινωνία αδυνατεί να αντιμετωπίσει τον κίνδυνο ενός μετεωρίτη γιατί τα μέλη της είναι ανίκανα να συγκεντρωθούν.
Ρίξτε μια ματιά τριγύρω σας, προτείνει ο 44χρονος. Η πιθανότητα να δείτε έναν άνθρωπο σκυμμένο πάνω από μια οθόνη είναι πολύ μεγάλη. Αν βρίσκεστε στο μετρό, οι πιθανότητες είναι ακόμη περισσότερες. Αν βρίσκεστε σε κάποιο αξιοθέατο, επίσης, θα δείτε ανθρώπους να θαυμάζουν το τοπίο μέσα απ’ το κινητό τους τηλέφωνο. «Οπου κι αν πήγαινα», ομολογεί ο δημοσιογράφος, «οι άνθρωποι έδειχναν να εκπέμπουν διαρκώς σήματα, αλλά να μη λαμβάνουν. Αρχισα να σκέφτομαι ότι ο ναρκισσισμός διαφθείρει την προσοχή, στρέφοντάς την αποκλειστικά στον εαυτό και στο εγώ σου. Και δεν το λέω με καμία αίσθηση υπεροχής».
Μοιάζει να έχουμε παγιδευτεί όλοι στο περίφημο «κουτί του Σκίνερ», γράφει ο Χάρι. Είμαστε τα πειραματόζωα σ’ ένα πείραμα χειραγώγησής μας.
Τα σημάδια της ασθένειας
Αν αδυνατείτε κι εσείς οι ίδιοι να συγκεντρωθείτε σε μια δραστηριότητα επί μακρόν, αν πιάνετε τον εαυτό σας κάθε λίγο να τσεκάρει το κινητό του, αν νιώθετε ότι η σκέψη σας είναι πλέον πιο ρηχή, αν αισθάνεστε εξαντλημένοι και υπερβολικά στρεσαρισμένοι, πάσχετε κι εσείς απ’ την ίδια ασθένεια της εποχής. Ο Ελβετοβρετανός είναι προσεκτικός και δεν την αποκαλεί επιδημία. Αφήνει έναν ειδικό να το πει. Εδώ δεν υπάρχει ιός, αλλά μια σκόπιμη δράση επιχειρήσεων που αποκομίζουν κέρδη επιδρώντας στην ικανότητά μας να μένουμε συγκεντρωμένοι σ’ ένα πράγμα. Αναπόφευκτα, η έρευνα στρέφεται στον επιζήμιο ρόλο των social media.
Ο δημοσιογράφος αποφασίζει κάποια στιγμή να καταφύγει σ’ έναν ξένο τόπο για να αποτοξινωθεί απ’ τα νέα μέσα. Επί τρεις μήνες διακόπτει τις σχέσεις του με το κινητό και τις οθόνες, κι ανακαλύπτει μια πολύ πιο ενδιαφέρουσα συνθήκη, που του αλλάζει τη ζωή. Επιστρέφοντας στη ρουτίνα του, όμως, πέφτει ξανά στην ίδια παγίδα των αδιάκοπων περισπασμών. Το βιβλίο ξεχειλίζει από δεδομένα και μαρτυρίες, οι οποίες ενοχοποιούν, όχι άδικα, τα τεχνολογικά εργαλεία και τις επιχειρήσεις που τα εκμεταλλεύονται. Μοιάζει να έχουμε παγιδευτεί όλοι στο περίφημο «κουτί του Σκίνερ», γράφει ο Χάρι, είμαστε τα πειραματόζωα σ’ ένα πείραμα χειραγώγησής μας. Πνιγόμαστε στην πληροφορία κι έχουμε ενίοτε την ψευδαίσθηση ότι μπορούμε εμείς να έχουμε τον έλεγχο. «Είναι δυνατόν να τρως κάθε μέρα σε fast food και να είσαι λεπτός;», αναρωτιέται ρητορικά ο συγγραφέας.
«Ζούμε σ’ ένα συνεχές παράδοξο», προσθέτει, «τα πράγματα που πρέπει να κάνουμε είναι τόσο προφανή που έχουν γίνει ξεπερασμένα: πρέπει να επιβραδύνουμε, να κάνουμε ένα πράγμα τη φορά και να κοιμόμαστε περισσότερο. Ωστόσο, κάνουμε τα αντίθετα». Βιαζόμαστε διαρκώς, κάνουμε πολλά πράγματα μαζί και κοιμόμαστε όλο και λιγότερο. Εχουμε δαιμονοποιήσει την ονειροπόληση, το ταξίδι της σκέψης, ενώ αυτή είναι το κλειδί της καλύτερης σκέψης. «Μπορεί το παιδί που κοιτάζει έξω απ’ το παράθυρο την ώρα του μαθήματος, να κάνει το πιο χρήσιμο πράγμα αναφορικά με τη σκέψη του», γράφει.
Αναμενόμενα, η συζήτηση στρέφεται στα παιδιά και τη διάσπαση της προσοχής, ένα θέμα για το οποίο υπάρχει μεγάλη διχογνωμία στην επιστημονική κοινότητα. Οι ειδικοί με τους οποίους μιλάει ο Χάρι, του λένε ότι τα παιδιά με διάσπαση βιώνουν υπερβολικό στρες. Αν ένα παιδί μεγαλώνει σ’ ένα περιβάλλον με πολύ στρες, έχει περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξει διάσπαση προσοχής, να δυσκολεύεται δηλαδή να συγκεντρωθεί. Αν οι γονείς φροντίσουν να δημιουργήσουν ένα ασφαλές και ήρεμο περιβάλλον, αν οι ίδιοι κοιτάξουν το δικό τους στρες, τα αποτελέσματα είναι εντυπωσιακά. Ταυτόχρονα, ο Χάρι τονίζει τις ευεργετικές συνέπειες του ελεύθερου παιχνιδιού. «Μαθαίνεις να μαθαίνεις παίζοντας», γράφει, «το παιχνίδι είναι η κύρια τεχνολογία μάθησης των παιδιών».
Η οδική ασφάλεια
Πουθενά αλλού, όμως, δεν αποτυπώνεται πιο γλαφυρά η πραγματικά καταστροφική επίδραση της διάσπασης της προσοχής, απ’ την οδική ασφάλεια. Εκτιμάται ότι παγκοσμίως ένα στα πέντε θύματα των τροχαίων συγκρούσεων οφείλεται στην απόσπαση της προσοχής του οδηγού. Αντί να κοιτάζουμε τον δρόμο, κοιτάζουμε οθόνες και σκοτωνόμαστε. Πολύ απλά. Αλλά δεν είναι μόνον αυτό. Οσοι γλιτώνουμε, βιώνουμε μια σειρά υποχωρήσεων. Μια έρευνα έχει αποδείξει ότι όταν ένας εργαζόμενος σε γραφείο σταματάει τη δουλειά του για να τσεκάρει το ηλεκτρονικό του ταχυδρομείο ή να απαντήσει σε κάποια τηλεφωνική κλήση, το IQ του πέφτει αμέσως κατά 10 μονάδες. Είναι το διπλάσιο απ’ το αν κάπνιζε μαριχουάνα.
Θα καταφέρετε να διαβάσετε αυτό το κείμενο έως το τέλος;
Ενα άλλο αξιοσημείωτο δεδομένο της κρίσης της προσοχής είναι ότι έχουμε πάψει να διαβάζουμε μεγάλα κείμενα, και αυτό είναι μεγάλο πρόβλημα σύμφωνα με τον συγγραφέα. «Το μέσο που μας εξηγεί καλύτερα απ’ όλα τα άλλα τις προόδους που κάναμε τα προηγούμενα 400 χρόνια βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση», γράφει ο Χάρι. Το ποσοστό των Αμερικανών που διαβάζουν για ευχαρίστηση βρίσκεται σε ιστορικό χαμηλό. Εχει πέσει κατά 40% στους άνδρες και 29% στις γυναίκες. Επιπλέον, το 57% των Αμερικανών δεν διαβάζει ούτε ένα βιβλίο τον χρόνο. Το 2017, ένας τυπικός Αμερικανός πέρασε 17 λεπτά την ημέρα διαβάζοντας κάποιο βιβλίο και 5,4 ώρες στο κινητό του τηλέφωνο. Απ’ το 2008 έως το 2016, η αγορά πεζογραφίας στη Βρετανία συρρικνώθηκε κατά 40%. Το 2011 και μόνο, οι πωλήσεις έπεσαν 26%. Ο Χάρι επικαλείται τη μαρτυρία ενός καθηγητή του Χάρβαρντ, ο οποίος χρησιμοποιεί βίντεο και άλλα μέσα προκειμένου να κινητοποιήσει το ενδιαφέρον των φοιτητών του, γιατί εκείνοι δυσκολεύονται όλο και περισσότερο να διαβάσουν μεγάλα κείμενα. «Αραγε, σε λίγο θα γίνει η ανάγνωση μεγάλων κειμένων μια ενασχόληση κάποιας ελίτ, κάτι σαν την όπερα;» αναρωτιέται ρητορικά.
Ο συγγραφέας επικαλείται τον θεωρητικό Μάρσαλ Μακ Λούαν και τη διάσημη ιδέα του, που λέει ότι «το μέσο είναι το μήνυμα». Κάθε φορά που χρησιμοποιούμε ένα νέο μέσο βάζουμε ένα καινούργιο ζευγάρι γυαλιά για να βλέπουμε την πραγματικότητα, επισημαίνει. Ποιο είναι το μήνυμα του Facebook, του Twitter, του Instagram; Είναι ότι πρέπει κανείς να επιδεικνύεται διαρκώς στους άλλους για να κερδίζει την προσοχή τους. Και ποιο είναι το μήνυμα του βιβλίου ως μέσου; Το βιβλίο σού λέει ότι ο κόσμος είναι περίπλοκος, ότι πρέπει να του διαθέσεις χρόνο και να επιβραδύνεις. Το βιβλίο σού λέει ότι υπάρχει αξία στο να περιορίσεις σ’ ένα πράγμα την προσοχή σου και ότι αξίζει να εμβαθύνεις στον τρόπο σκέψης των άλλων· έχουν όλοι εξίσου περίπλοκες εσωτερικές ζωές όσο κι εσύ.
Το ζητούμενο, όμως, είναι να αναζητηθούν λύσεις. «Οπως τα βιβλία με τις δίαιτες δεν λύνουν το πρόβλημα της παχυσαρκίας, έτσι και τα βιβλία με τις ψηφιακές δίαιτες δεν λύνουν το πρόβλημα της προσοχής», σημειώνει ο Χάρι. Εν μέρει, μπορεί απέχοντας να καταφέρεις μια μείωση των συμπτωμάτων σου κατά 20%, αλλά το πρόβλημα δεν θα έχει λυθεί. Η κρίση είναι δομική. Ο ακτιβιστής και πρώην υπάλληλος της Google Τρίσταν Χάρις υπογραμμίζει ότι «μπορείς να προσπαθήσεις να εξασκήσεις τον αυτοέλεγχό σου, αλλά πίσω απ’ την οθόνη εργάζονται χίλιοι μηχανικοί εναντίον σου». Ο αγώνας είναι άνισος. Επομένως, το πρόβλημα χρήζει ρυθμιστικής λύσης.
«Να απαγορευθούν»
Ο Χάρι πιστεύει ότι πρέπει να απαγορευθούν τα social media με τη μορφή που έχουν σήμερα. Αυτό υποστηρίζει ότι μπορεί να το κάνει μόνο μια κυβέρνηση υπό την πίεση ενός δημοκρατικού κινήματος. Δεν θα είναι πρώτη φορά που κάτι επιβλαβές απαγορεύεται. Ο μόλυβδος στα χρώματα ήταν σε ευρεία χρήση πριν απαγορευθεί διά νόμου.
Ο συγγραφέας επικαλείται την ομοφυλοφιλία του για να αναδείξει τη δύναμη των κινημάτων. Πριν από μερικά χρόνια, η δήλωση αυτή θα τον έβαζε στη φυλακή, σήμερα μπορεί, αν θέλει, ακόμη και να παντρευτεί. Ενδεχομένως το μέτρο που διακονεί να ακούγεται ακραίο –και είναι– αλλά υποδηλώνει εμφατικά το μέγεθος μιας κρίσης που τη βιώνουμε όλοι ανεξαιρέτως. Αν κάποιος εστιάσει χωρίς παρωπίδες στο πρόβλημα, θα συνειδητοποιήσει ότι οι περισπασμοί μοιάζουν πράγματι θηριώδεις και ανυπέρβλητοι. Δεν είναι όμως. Εμείς, συλλογικά και ατομικά, το επιτρέπουμε αυτό να γίνεται πάνω μας. Μπορούμε επομένως να δούμε την έκκληση του Χάρι και σαν έναν αληθινό συναγερμό. Αν κατορθώσατε να μείνετε συγκεντρωμένοι έως το τέλος του κειμένου, υπάρχει μεγάλη ελπίδα.
Τα όργανα της Τουρκίας προσπαθούν να έχουν δικούς τους ανθρώπους σε κάποιο από τα ψηφοδέλτια των μεγάλων κομμάτων. Οι δε τουρκικές παρεμβάσεις είναι πλέον πολύ πιο προσεκτικές. Παραμένει η «μαύρη λίστα». Οι πρώτες προσπάθειες της Τουρκίας να ασκήσει επιρροή στους κόλπους της μουσουλμανικής μειονότητας στη Θράκη ανάγονται στην περίοδο του μεσοπολέμου. Δάσκαλοι που είχαν σπουδάσει στις παιδαγωγικές ακαδημίες της Τουρκίας ίδρυσαν μία σειρά σωματείων στην Ελλάδα τα οποία έφεραν τον επιθετικό προσδιορισμό «τουρκικό» μέσα στον τίτλο τους. Στόχος τους ήταν να μεταφέρουν τις κεμαλικές μεταρρυθμίσεις που αντιμετωπίζονταν με καχυποψία από την πλειοψηφία των ελλήνων μουσουλμάνων.
Ακολούθως, στις μεταπολεμικές δεκαετίες στήθηκαν (με άφθονο μαύρο χρήμα) δίκτυα επιρροής με επίκεντρο δασκάλους, έντυπα και δημοσιογράφους και από τη δεκαετία του 1980 και θρησκευτικούς λειτουργούς. Παράλληλα η Τουρκία εκμεταλλεύθηκε τους δεσμούς μεταξύ των μουσουλμάνων της Θράκης με την Τουρκία. Πολλές οικογένειες έχουν συγγενείς στην άλλη πλευρά των συνόρων ή στο παρελθόν αγόρασαν ακίνητα κυρίως στην Κωνσταντινούπολη και στην Προύσα. Επίσης, αρκετά παιδιά ελλήνων μουσουλμάνων σπουδάζουν στην Τουρκία. Ολα αυτά τα δίκτυα και οι δεσμοί χρησιμοποιήθηκαν κατά κόρον μεταξύ 1988-1994. Επρόκειτο για μία περίοδο τρομοκρατίας για τους έλληνες μουσουλμάνους. Ηταν τότε που η Τουρκία έθεσε ως στόχο και πέτυχε την εκλογή ανεξάρτητων μουσουλμάνων βουλευτών στο ελληνικό κοινοβούλιο. Το τουρκικό προξενείο Κομοτηνής χρησιμοποίησε κατά κόρον την περίφημη «μαύρη λίστα» ανεπιθύμητων ελλήνων μουσουλμάνων, ή «koca capι», όπως είναι γνωστό μεταξύ της μειονότητας. Η καταγραφή σε αυτήν σημαίνει απαγόρευση εισόδου στην Τουρκία και αποκλεισμό από συγγενείς, ακίνητη περιουσία, πρόσβαση σε τραπεζικούς λογαριασμούς, εκδίωξη σπουδαστών από τουρκικά εκπαιδευτικά ιδρύματα κ.λπ. Η έκταση των επεμβάσεων ήταν τέτοια που οδήγησε τον Φεβρουάριο του 1990 στην απέλαση από την Ελλάδα του τούρκου προξένου στην Κομοτηνή. Εκτοτε και επειδή το εκλογικό σύστημα δεν ευνοεί την κάθοδο ανεξάρτητων υποψηφίων, τα όργανα της Τουρκίας προσπαθούν να έχουν δικούς τους ανθρώπους σε κάποιο από τα ψηφοδέλτια των μεγάλων κομμάτων. Οι δε τουρκικές παρεμβάσεις είναι πλέον πολύ πιο προσεκτικές. Παραμένει η «μαύρη λίστα». Επιπλέον, όσοι υποψήφιοι βουλευτές υποστηρίζονται από την Τουρκία, προβάλλονται συστηματικά από τα επίσημα ΜΜΕ της γείτονος χώρας τα οποία παρακολουθεί το τουρκόφωνο τμήμα της μειονότητας. Παράλληλα οι μηχανισμοί επιρροής (σωματεία, θρησκευτικοί λειτουργοί κ.λπ.) που έχουν στηθεί εδώ και χρόνια γύρω από το προξενείο, απαξιώνουν τους υπολοίπους υποψηφίους. Κατά καιρούς το επιτυγχάνουν. Διαβάστε περισσότερα:
Ένας Ερντογάν διαφορετικός από τον αυταρχικό και αντιδυτικό ηγέτη της τελευταίας δεκαετίας; Ή απλώς ένας μαιτρ των υποκριτικών προσαρμογών, με το βλέμμα στραμμένο στις δημοτικές εκλογές του ερχόμενου Μαρτίου και τη συναλλαγματική κρίση που σκιάζει την πρόσφατη εκλογική του νίκη;
Εγκαινιάζοντας την τρίτη (και τελευταία) προεδρική του θητεία, ο Ταγίπ Ερντογάν είχε ως πρώτο καθήκον τον ορισμό της νέας κυβέρνησής του. Και οι εκπλήξεις που επεφύλασσε ήταν πολλές. Από τα 18 μέλη του υπουργικού συμβουλίου, μόνο δύο διατηρούν τις θέσεις που κατείχαν και πριν. Δύο υφυπουργοί αναβαθμίζονται σε υπουργούς και δύο πρώην υπουργοί επανέρχονται στα πράγματα. Κατά τα λοιπά, τα δύο τρίτα του σώματος στελεχώνονται από νέα πρόσωπα.
Ποιοι είδαν την έξοδο
Πολλοί από τους πρωτοκλασάτους υπουργούς της προηγούμενης κυβέρνησης εξελέγησαν στη νέα Εθνοσυνέλευση, γεγονός που σύμφωνα με το ισχύον σύστημα συνιστά ασυμβίβαστο με την ανάληψη κυβερνητικής θέσης. Ήταν διάχυτη η πεποίθηση ότι επρόκειτο να εγκαταλείψουν την βουλευτική τους έδρα, για να επανέλθουν στα προηγούμενα καθήκοντα. Όμως ο Ερντογάν έκρινε διαφορετικά – αποδεικνύοντας ότι αποτελεί τον μοναδικό κυρίαρχο του παιχνιδιού.
Έτσι είδαν την πόρτα της εξόδου τα δύο εκείνα πρόσωπα που ήρθαν στο προσκήνιο μετά την απόπειρα πραξικοπήματος του 2016 και ήσαν τα περισσότερο φιλόδοξα και αυτονομημένα: ο υπουργός Άμυνας Χουλουσί Ακάρ (τ. αρχηγός ενόπλων δυνάμεων) και ο προσφιλής στους ακροδεξιούς εταίρους υπουργός Εσωτερικών Σουλεϊμάν Σοϊλού. Οι δύο αυτοί άνδρες, από κοινού με τον μέχρι πρότινος υπουργό Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου (ο οποίος φέρεται ότι θα αναλάβει το καθήκον να κατακτήσει τον δήμο της γενέτειράς του Αττάλειας για λογαριασμό του κυβερνώντος κόμματος) προσωποποίησαν επίσης την περισσότερο ενοχλητική για τη Δύση και επιθετική προς τα έξω εκδοχή της πολιτικής Ερντογάν.
“Σκιά” του προέδρου
Πλέον τα βλέμματα στρέφονται κατεξοχήν στους νέους υπουργούς Εξωτερικών, Χακάν Φιντάν και Οικονομικών, Μεχμέτ Σιμσέκ. Ο πρώτος υπήρξε επί 13 χρόνια επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών, και βρίσκεται αδιαλείπτως στο πλευρό του Ερντογάν από το 2003. Η ΜΙΤ, ο όγκος της οποίας τετραπλασιάσθηκε επί των ημερών του Χακάν Φιντάν, έμεινε αλώβητη από την τεράστια θεσμική αναστάτωση που έφεραν οι εκκαθαρίσεις μετά την απόπειρα πραξικοπήματος του 2016, καθώς και η μετατροπή του πολιτεύματος σε προεδρικό, ενώ βρίσκεται στην καρδιά των προσπαθειών ανάδειξης της χώρας σε περιφερειακή δύναμη.
Ο 55χρονος Φιντάν έχει παρελθόν στο στράτευμα (όπου υπηρέτησε από το 1986 έως το 2001, με θητεία και στο Κέντρο Πληροφοριών της Δύναμης Ταχείας Αντίδρασης του ΝΑΤΟ στη Γερμανία), στον ακαδημαϊκό χώρο (με σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Μέριλαντ και διδακτορικό στο Πανεπιστήμιο Μπίλκεντ της Άγκυρας), αλλά και στο πεδίο της διπλωματίας, όντας κατεξοχήν ο άνθρωπος του Ερντογάν για εμπιστευτικές επαφές με κάθε πιθανό συνομιλητή.
Υπήρξε ο μόνος από τουρκικής πλευράς ο οποίος κρατούσε τον δίαυλο επικοινωνίας με το Ισραήλ, κατά τη φάση διακοπής των διμερών σχέσεων, καθώς και ο πρώτος που ανέλαβε από το 2020 την αποκατάσταση των επαφών με τη Δαμασκό, έχοντας προϋπάρξει ακριβώς εκείνος ο οποίος συντόνισε τη στρατολόγηση και τον εξοπλισμό πολλών χιλιάδων ισλαμιστών ανταρτών κατά της Συρίας του Άσαντ. Ως άνθρωπος των υπηρεσιών χαίρει, εννοείται, και της εκτίμησης των Ρώσων συνομιλητών του.
Πρώτος φάκελος: Σουηδία
Αν ο Φιντάν είναι ήδη πεπειραμένος και ευέλικτος διπλωμάτης, την αμείλικτη πλευρά του φανερώνει ο ρόλος του στις απαγωγές γκιουλενιστών από το εξωτερικό και τις δολοφονικές επιθέσεις με drones εναντίον στελεχών του ΡΚΚ στο βόρειο Ιράκ. Άλλωστε τα δύο αυτά αλληλένδετα ζητήματα τον “καταδιώκουν” σε όλη του τη διαδρομή: ήδη από το 2009 ο (κουρδικής καταγωγής εκ πατρός) Φιντάν συμμετείχε, ως στέλεχος τότε του πρωθυπουργικού γραφείου, στις εμπιστευτικές συνομιλίες με το ΡΚΚ στο Όσλο, που επέφεραν την εκεχειρία της περιόδου 2008-2015, ενώ το 2012 εισαγγελέας (πιθανότατα γκιουλενικής επιρροής) στοχοποίησε αυτές τις επαφές καλώντας τον σε απολογία για “επαφές με την τρομοκρατία”.
Ήδη από τις πρώτες ημέρες του στο υπουργείο ο Φιντάν ρίχτηκε “στα βαθιά” με τις τηλεφωνικές επικοινωνίες που είχε με τον Σουηδό και τον Αμερικανό ομόλογό του, ενόψει της Ατλαντικής Συνόδου Κορυφής τον Ιούλιο στο Βίλνιους, καθώς η Άγκυρα παζαρεύει σκληρά το βέτο της στην ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ, με πιθανότερο αντάλλαγμα την απεμπλοκή του προγράμματος των μαχητικών F-16.
Το μεγάλο comeback
Ο νέος ισχυρός άνδρας της τουρκικής οικονομίας Μεχμέτ Σιμσέκ επιφορτίζεται με το καθήκον της προσέλκυσης επενδύσεων και της αποκατάστασης της εικόνας της Τουρκίας στον κόσμο των αγορών.
Ο 56χρονος Σιμσέκ ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του ως σύμβουλος της αμερικανικής πρεσβείας στην Άγκυρα και κατόπιν υπήρξε στέλεχος της Merill Lynch με έδρα τη Βρετανία. Ανέλαβε για πρώτη φορά το υπουργείο Οικονομικών την περίοδο 2009-2015 και κατόπιν την αντιπροεδρία της κυβέρνησης (με ευθύνη τον οικονομικό τομέα) μέχρι το 2018, οπότε συγκρούσθηκε με τον Ερντογάν. Μετά τη μετατροπή του πολιτεύματος σε προεδρικό δεν ανέλαβε άλλα δημόσια καθήκοντα.
Το όνομά του είχε ήδη ακουστεί πριν από τη διεξαγωγή των εκλογών, αλλά ο Σιμσέκ φέρεται να διαπραγματεύθηκε σκληρά σε αλλεπάλληλες συναντήσεις με τον Ερντογάν, ώστε να εξασφαλίσει, προτού αποδεχθεί την πρόταση επανόδου στην κυβέρνηση, την απαιτούμενη ελευθερία κινήσεων για τον ίδιο και την ηγεσία της κεντρικής τράπεζας (απ’ όπου έχουν περάσει τέσσερις διαφορετικοί διοικητές σε μία πενταετία).
Έκπληξη στην κεντρική τράπεζα
Και πράγματι, τον δικό του διορισμό ακολούθησε η τοποθέτηση-έκπληξη στην ηγεσία της κεντρικής τράπεζας της 41χρονης Χαφιζέ Γκαγέ Ερκάν, αποφοίτου του Πρίνστον, με προϋπηρεσία στην Goldman Sachs, τη χρηματοπιστωτική Marsh & McLennan Companies, τη διοίκηση της Tiffany & Co., αλλά και της First Republic Bank, που κατέρρευσε πέρσι. Αντικαθιστά τον Σαχάπ Καβτζίογλου, ο οποίος ως κύριο προσόν είχε την προγενέστερη αρθρογραφία του στον φιλοκυβερνητικό τύπο υπέρ της ερντογανικής πολιτικής των χαμηλών επιτοκίων εν μέσω υψηλού πληθωρισμού.
Στόχος της πρώτης γυναίκας διοικήτριας της κεντρικής τράπεζας της Τουρκίας είναι προφανώς η αντιμετώπιση της καταβύθισης των συναλλαγματικών διαθεσίμων σε αρνητικά πραγματικά επίπεδα και η αποκατάσταση της διεθνούς εικόνας της τουρκικής οικονομίας, που κατά τον Σιμσέκ θα πρέπει να επιστρέψει “σε ορθολογική βάση”.
Το ερώτημα της συμμόρφωσης με το Στρασβούργο
Σε μία χώρα όπου υπήρξαν χιλιάδες οι καταδίκες για “προσβολή του προσώπου του προέδρου” αποτέλεσε ευχάριστη έκπληξη η μετεκλογική απαλλαγή ενός από τα γνωστότερα θύματα πολιτικών διώξεων στη γείτονα: του επίτιμου προέδρου του τουρκικού τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας, Τανέρ Κιλίτς, ο οποίος κρατούνταν με κατηγορίες “συνεργασίας με τρομοκράτες” οι οποίοι κατέπεσαν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Στρασβούργου. Η πρόσφατη απαλλαγή του Κιλίτς και άλλων τριών συγκατηγορουμένων του γεννά το ερώτημα κατά πόσον η νέα κυβέρνηση Ερντογάν προτίθεται να ακολουθήσει τις αποφάσεις του Στρασβούργου και σε ό,τι αφορά δύο άλλες υποθέσεις κρατουμένων υψηλού προφίλ: των συνιδρυτών του φιλοκουρδικού κόμματος HDP Σελαχατίν Ντεμίρτας και Φιγκέν Γιούκσενταγ και του μαικήνα-αντιβιστή Οσμάν Καβάλα. Τυχόν αλλαγή στάσης σε αυτές τις υποθέσεις θα σήμαινε ότι η Άγκυρα επενδύει αποφασιστικά στη βελτίωση της εικόνας της στην Ευρώπη.
Το νέο σύστημα «τριανδρίας» (Ερντογάν – Χακάν Φιντάν – Ιμπραήμ Καλίν) που δεν προμηνύει τίποτα καλό για το μέλλον των ελληνοτουρκικών σχέσεων.
Αφού χειραγώγησε με μεγάλη θρασύτητα μια ακόμα εκλογική αναμέτρηση (την όγδοη κατά σειρά από το έτος 2014), αφού αυτοανακηρύχτηκε «νικητής» για πολλοστή φορά με νοθευμένες εκλογές, ο (κατά τον Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου) «Απατεώνας Δικτάτορας» της γειτονικής Τουρκίας, επιχειρεί να ανακατέψει την τράπουλα με τα ίδια ακριβώς «υλικά».
Ανακυκλώνει διάφορους ισλαμιστές και μπόλικους καιροσκόπους σε διαφορετικές θέσεις εξουσίας, προσθέτει ένα ακόμα «συγγενικό» πρόσωπο μέσα στην τουρκική κυβέρνηση (Alparslan Bayraktar), μεταθέτει τον Χακάν Φιντάν (τον άνθρωπο που σύμφωνα με τον ίδιο τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν «κρατάει το κουτί με τα μυστικά») από το αρχηγείο της σκοτεινής ΜΙΤ στο Υπουργείο Εξωτερικών, διορίζει σαν ΥΠΕΘΑ ένα άλλο «πρωταγωνιστή» του αυτό-πραξικοπήματος του 2016 – τον Γιασάρ Γκιουλέρ στέλνει τον «εξ απορρήτων» σύμβουλο του Ιμπραήμ Καλίν στα υπόγεια της ΜΙΤ (όλες οι βρώμικες «επιχειρήσεις» ξεκινούν από εκεί) και διορίζει τον διαβόητο Μεχμέτ Σιμσέκ στο Υπουργείο Οικονομικών.
Ο Χακάν Φιντάν,ο άνθρωπος που (κατά Ερντογάν) «κρατάει το κουτί με τα μυστικά» βρίσκεται εδώ και είκοσι τουλάχιστον χρόνια δίπλα στον Ρ. Τ. Ερντογάν και αποτελεί την αφανή αλλά πραγματική του δύναμη.
Τον Φεβρουάριο του 2010 διορίστηκε στην ΜΙΤ προκειμένου να αφοσιωθεί στην εκτέλεση των πιο σκοτεινών αποστολών (επιχείρηση «Mavi Marmara» μόλις 3 μήνες μετά την ανάληψη των «καθηκόντων» του, επιθέσεις σε τρίτες χώρες, «επιχειρήσεις» εναντίον αντιφρονούντων εκτός Τουρκίας, κυνήγι «Γκιουλεντιστών» -ιδίως μετά το αυτό-πραξικόπημα του 2016- μέσα στην Τουρκία, ειδικές «δράσεις» που εξασφάλιζαν νοθευμένες «νίκες» Ερντογάν σε εκλογικές αναμετρήσεις κ.ο.κ.ε.).
Γεννημένος στην Άγκυρα το 1968, σπούδασε πολιτικές επιστήμες στο University of Maryland (ΗΠΑ), κατέχει μεταπτυχιακό και διδακτορικό από το ιδιωτικό Πανεπιστήμιο Bilkent (Άγκυρα) και διετέλεσε επικεφαλής του δημόσιου οργανισμού ΤΙΚΑ, ο οποίος προσφέρει αναπτυξιακή βοήθεια σε χώρες με τουρανικό πληθυσμό στην Κεντρική Ασία, στην Αφρική και αλλού στο μουσουλμανικό κόσμο, όπου η Τουρκία προσπαθεί να γίνει περιφερειακή δύναμη.
Μέσα στα 13 χρόνια παρουσίας του στην ΜΙΤ τετραπλασίασε τον όγκο της, αύξησε την χρηματοδότηση των «δραστηριοτήτων» της σε ύψος ανάλογο με την χρηματοδότηση τεσσάρων τουρκικών υπουργείων μαζί και εξασφάλισε «ειδική ασυλία» και «διεύρυνση εξουσιών», μέσω της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας των ισλαμιστών και των φασιστών στο τουρκικό κοινοβούλιο.
Βρισκόταν πάντα δίπλα στον Ερντογάν σε όλα τα σοβαρά ταξίδια του στο εξωτερικό και ιδιαίτερα σε αυτά που έγιναν σε Μόσχα και Ουάσιγκτον – στα περισσότερα μαζί με τον Ibrahim Kalin, το έτερο πανίσχυρο πρόσωπο του παρασκηνίου.
Όσον αφορά τον διαβόητο Μεχμέτ Σιμσέκ που διορίστηκε στο Υπουργείο Οικονομικών, σύμφωνα με τον αυτοεξόριστο Τούρκο δημοσιογράφο Αμπντουλάχ Μπόζκουρτ στο Nordic Monitor, είναι παλιός γνώριμος του παλατιού.
Στο παρελθόν, με την ίδια ιδιότητα του Υπουργού Οικονομικών (μεταξύ πολλών άλλων) βοήθησε τον Μπιλάλ, γιό του Ρ.Τ. Ερντογάν, να λεηλατήσει πολύτιμες κρατικές περιουσίες, χρηματοδότησε με ένα τεράστιο προϋπολογισμό την ΜΙΤ ώστε να μπορεί να διεξάγει βρώμικες επιχειρήσεις για τους πολιτικούς στόχους του Ερντογάν και να υπονομεύει την αντιπολίτευση με συνωμοσίες και διάφορες «επιχειρήσεις», χρηματοδότησε με ένα ποταμό κρατικού χρήματος το παλάτι των 1.000 δωματίων του Ερντογάν, ανέχτηκε για καιρό την απροκάλυπτη ανάμειξη του γαμπρού του παλατιού Berat Albayrak (τότε Υπουργού Ενέργειας) στα καθήκοντα του Υπουργείου του και «πούλησε» κρατική περιουσία τρέχουσας (τότε) αξίας 606 εκατομμυρίων Τουρκικών Λιρών για 3 εκατομμύρια στο Ίδρυμα Νεολαίας και Εκπαίδευσης της Τουρκίας (TÜRGEV) της οικογένειας Ερντογάν, το οποίο ουσιαστικά διοικείται από τον Bilal Erdogan.
Επί πλέον, γνωστός φίλος των μουλάδων του Ιράν (όπως και ο Χακάν Φιντάν), διακρίθηκε για την «περιποίηση» συγγενών του με διορισμούς σε κρατικούς οργανισμούς.
Αυτό λοιπόν το πρόσωπο διόρισε σαν Υπουργό Οικονομικών ο Ρ. Τ. Ερντογάν και δεν απορεί κανείς για την απότομη βουτιά της τουρκικής λίρας αμέσως μετά τον διορισμό του: Στις 7 Ιουνίου 2023 η τουρκική λίρα βούλιαξε απέναντι στο Δολάριο στις 23,15 Τουρκικές Λίρες (τον Γενάρη του 2021 ένα δολάριο αντιστοιχούσε σε 7,3 Τουρκικές λίρες) και στις 24,74 τουρκικές λίρες απέναντι στο Ευρώ (τον Γενάρη του 2021 ένα Ευρώ αντιστοιχούσε σε μόλις 9 Τουρκικές λίρες).
Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο συζητάει τον Ιούνιο του 2023 μια έκθεση που αναφέρεται στην «ανελέητη καταστολή κάθε κριτικής φωνής, ιδιαίτερα πριν και κατά τη διάρκεια των πρόσφατων εκλογών» και εκφράζει την ανάγκη να διερευνηθεί ένα «εναλλακτικό και ρεαλιστικό πλαίσιο» για τις σχέσεις ΕΕ – Τουρκίας, καθώς η διαδικασία ένταξης της χώρας «έχει χάσει τον σκοπό της».
Η κοινή αποστολή παρατηρητών από το Γραφείο του ΟΑΣΕ για τους Δημοκρατικούς Θεσμούς και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (ODIHR), την Κοινοβουλευτική Συνέλευση του ΟΑΣΕ (OSCE PA) και την Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης (PACE) στις διπλές τουρκικές εκλογές της 14ης Μαΐου 2023 περιγράφει με τα πιο μελανά χρώματα τις συνθήκες των τουρκικών «εκλογών».
Νομικός, Συγγραφέας. Μέλος του International Hellenic Association (IHA)
09/06/2023 08:29
Λεωνίδας Κουμάκης: Νομικός, Συγγραφέας, Αρθρογράφος-Αναλυτής, μέλος του International Hellenic Association. Το αυτοβιογραφικό, διαχρονικό βιβλίο του «Το Θαύμα-Μια πραγματική ιστορία», το οποίο αναφέρεται στην μεθοδική εξολόθρευση του Ελληνισμού της Κωνσταντινούπολης από το τουρκικό κράτος, υπάρχει εντελώς δωρεάν στην ηλεκτρονική βιβλιοθήκη του ΙΗΑ, τόσο στην Ελληνική όσο και στην Αγγλική γλώσσα.
Στις ΗΠΑ την φωνάζουν το «Φοβερό κορίτσι από την Τουρκία». Η σχέση της με την First Republic Bank που χρεοκόπησε πριν μερικούς μήνες. Γιατί επιλέχθηκε και τι αναμένεται να πράξει.
HuffPost Greece
09/06/2023 09:05 EEST
Ο τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ανέθεσε στη Χαφιζέ Γκαγέ Ερκάν, στέλεχος του τραπεζικού τομέα των ΗΠΑ, την διοίκηση της κεντρικής τράπεζας της Τουρκίας. Η επιλογή του συγκεκριμένου προσώπου όπως και του νέου Υπ.Οικονομίας και Οικονομικών, εκτιμάται πως θα σηματοδοτήσει μια στροφή σε πιο ”ορθόδοξες” οικονομικές πολιτικές και ειδικά στη περίπτωσης της κεντρικής τράπεζας πως θα βάλει τέλος στην πολιτική συνεχούς μείωσης των επιτοκίων, εν μέσω της συνεχιζόμενης κρίσης κόστους ζωής.
Βέβαια πέραν όλων των άλλων η Ερκαν είναι η πρώτη γυναίκα πρόεδρος που διορίζεται επικεφαλής της Κεντρικής Τράπεζας της Τουρκίας και είναι επίσης γνωστή στις ΗΠΑ ως το «Φοβερό κορίτσι από την Τουρκία».
Υπήρξε συνδιευθύνουσα σύμβουλος της First Republic Bank και διευθυντικό στέλεχος της Goldman Sachs ενώ θα είναι η πέμπτη πρόεδρος της κεντρικής τράπεζας σε τέσσερα χρόνια, αντικαθιστά τον Σαχάπ Καβτζίογλου, που υπήρξε αιχμή του δόρατος της πολιτικής μείωσης των επιτοκίων του κ. Ερντογάν, παρά την ιστορική πτώση της λίρας το 2021 και την απογείωση του πληθωρισμού, που ξεπέρασε το 85% πέρυσι, φθάνοντας σε υψηλό 24ετίας.
Ο διορισμός, που ανακοινώθηκε μέσω της τουρκικής επίσημης Εφημερίδας της Κυβέρνησης, συνοδεύτηκε από την τοποθέτηση του κ. Καβτζίογλου στη θέση του επικεφαλής του τουρκικού εποπτικού φορέα των τραπεζών (BDDK).
Το κατευθυντήριο επιτόκιο της τουρκικής κεντρικής τράπεζας έχει μειωθεί στο 8,5% από το 19% όπου βρισκόταν το 2021, με τα λεγόμενα πραγματικά επιτόκια βαθιά σε αρνητικό έδαφος και τις αρχές να διαχειρίζονται την ισοτιμία της λίρας με δεκάδες ρυθμίσεις για τις πιστώσεις και το συνάλλαγμα.
Η τουρκική λίρα κατέγραψε νέα ιστορικά χαμηλά αυτή την εβδομάδα· μετά την ανακοίνωση για τον διορισμό της Χαφιζέ Γκαγέ Ερκάν, παρέμενε ανεπαίσθητα πάνω από το ναδίρ της συναλλαγματικής της ισοτιμίας έναντι του δολαρίου.
Οι προθέσεις της κυρίας Ερκάν δεν είναι διόλου σαφείς. Δεν έχει καμιά εμπειρία στη νομισματική πολιτική, πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας της στη Γουόλ Στριτ και στις αίθουσες διοικητικών συμβουλίων αμερικανικών τραπεζών.
Ποια είναι Χαφιζέ Γκαγιέ Ερκάν
Γεννημένη το 1982, η Χαφιζέ Γκαγιέ Ερκάν αποφοίτησε από το Τμήμα Βιομηχανικής Μηχανικής του Πανεπιστημίου του Βοσπόρου. Στη συνέχεια έγινε αποδεκτή από το Πανεπιστήμιο του Πρίνστον. Έγινε η πρώτη φοιτήτρια που ολοκλήρωσε ένα διετές διδακτορικό πρόγραμμα στο Πρίνστον μέσα σε ένα χρόνο. Με αυτόν τον τρόπο πέτυχε τον τίτλο του «νεότερου καθηγητή οικονομικών» στη χώρα.
Στη συνέχεια, όπως αναφέρει η ΕΡΤ, ολοκλήρωσε δύο ακόμη προγράμματα κατάρτισης στις επιστήμες διαχείρισης στο Harvard Business School και στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ. Ξεκίνησε την καριέρα της στην Goldman Sachs το 2005. Μετά από περίπου 9 χρόνια, άρχισε να εργάζεται ως διευθύντρια της First Republic Bank. Ανέλαβε τη θέση του Αντιπροέδρου το 2014.
Διετέλεσε Επικεφαλής του Τμήματος Επενδύσεων και Διαχείρισης Κινδύνων της Τράπεζας.. Αφού υπηρέτησε ως συνδιευθύνων σύμβουλος για 7 μήνες το 2021, αποχώρησε τον Δεκέμβριο του 2021. Αργότερα, διορίστηκε στο Διοικητικό Συμβούλιο της Marsh McLennan. Υπηρέτησε επίσης ως μέλος του διοικητικού συμβουλίου για δύο χρόνια στην Tiffany & Co., μια εταιρεία κοσμημάτων με έδρα τις ΗΠΑ.
Σύμφωνα με έρευνα των San Francisco Business Times το 2018, ονομάστηκε η μόνη γυναίκα κάτω των 40 ετών που κατείχε τον τίτλο του προέδρου ή του CEO στις 100 μεγαλύτερες τράπεζες της Αμερικής.
.e-shop.gr/
Aegean Airlines. Low fair Calendar
aliexpress. New arrivals
attica The Department Store
BOX NOW
e-Fresh.gr
E-gadgets
epapoutsia.gr
Ianos
ΑΒ Βασιλόπουλος
Moustakas Toys
public.gr
SpotMechanic
Terra Nation. Your Beach Partner
The Body Shop: φυσικά προϊόντα περιποίησης και ομορφιάς
Lightgear
Airshop.gr. Ταξίδια προσφορές
Car 'n Motion. Ενοικίαση αυτοκινήτου χωρίς πιστωτική κάρτα, χωρίς εγγύηση, με πλήρη ασφάλεια και απεριόριστα χιλιόμετρα
Ekdromi.gr: προσφορές ξενοδοχείων και ταξιδιών με εξαιρετικές εκπτώσεις!
METABOOK : ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΔΙΑΒΑΖΕΤΑΙ ΞΑΝΑ ΚΑΙ ΞΑΝΑ
Coins Club
mesa se ola
bartanis
Endiaferonta - Ενδιαφέροντα 
