34ος Rimi Riga Marathon.

Την Κυριακή 19 Μαΐου 2024 συμμετείχα στον 34ο Rimi Riga Marathon, στη Ρίγα της Λετονίας .

Εκτός απο τα 42 χλμ. είχε αγώνες με 21 χλμ., 10 χλμ. και 5 χλμ.

Αρχικά να πω ότι κατά την ταπεινή μου άποψη, η Ρήγα είναι μια όμορφη πόλη και αξίζει κάποιος να τη γυρίσει για 2-3 μέρες.

Έχει ποικιλόμορφη αρχιτεκτονική, η παλιά πόλη αποτελεί μνημείο της UNESCO και θα δείτε και αρκετή φυσική ομορφιά με κήπους, πάρκα κ.λπ.

Η διοργάνωση του αγώνα ήταν άψογη, με ενημερωτικά email (τουλαχιστον 12) όπου πληροφορούσαν για το πρόγραμμα, διαδικασίες, κ.λπ. Μέχρι και την τελευταία ημέρα έστειλαν ειδοποίηση ότι ο αγώνας θα γίνει με αρκετή ζέστη και έδιναν οδηγίες για σωστή διαχείρηση.  (the temperature will be +17 °C and will rise up to +26°C at the finish., έλεγε…. ).

Επίσης πληροφοριακά email ήρθαν και μετά τη λήξη της διοργάνωσης, με ενημέρωση για τα αποτελέσματα, για φωτο κ.λπ. H διοργάνωση είχε και εφαρμογη για την παρακολούθηση των αθλητών. ( Rimi Riga Marathon app )

To Rimi Riga Marathon EXPO ήταν ανοιχτό την Παρασκευή και το Σάββατο 17-18 Μαΐου 2024.

Η παραλαβή των αριθμών ήταν χωρίς προβλήματα. όμως υπήρχαν ελάχιστα πράγματα στην έκθεση και στην τσάντα που έδιναν στους δρομείς.

Στην τσάντα υπήρχε μόνο το νούμερο (ΒΙΒ) και το τεχνικό μπλουζάκι της διοργάνωσης (της Nike) αν το πλήρωνες με την εγγραφή.

Οι εθελοντές ήταν ευγενικοί και μιλούσαν καλά αγγλικά. (φαντάζομαι και Λετονικά, αλλά δεν τους τσέκαρα)

Στο χώρο της εκκίνησης υπάρχαν τουαλέτες και νηπτήρες.

Εντύπωση μου έκανε ότι, για τους άνδρες υπήρχαν και τουαλλέτες για “ψιλό“ που προσωπικά δεν είχα ξαναδεί.

Η εκκίνηση ήταν στις 08:00 και ήταν μαζί με τους δρομείς του ημιμαραθωνίου.

Η διαδρομή εύκολη σχεδόν επίπεδη, (127 μ υψομετρικά έγραψε το ρολόι για δύο στροφές). Οι εθελοντές και ο κόσμος εμψυχώναν αρκετα. Είχε μουσική σε 3-4 σημεία κατά μήκος της διαδρομής και κάποια στιγμή μια μπάντα που έπαιζε ζωντανά. Στα σημεία που είχε μουσική υπήρχαν και εκφωνητές – εμψυχωτές. Έλεγαν και το όνομα σου από το μικρόφωνο.

Δυστυχώς το δικό μου όνομα δεν μπορούσαν να το προφέρουν όπως ήταν τυπωμένο στο ΒΙΒ (CHARALAMPOS) , οπότε όπως καταλαβαίνετε, ούτε εμψύχωση ούτε δόξα.

Λόγω της ζέστης είχαν σημεία στη διαδρομή όπου έβρεχαν τους δρομείς (sprinkler stations) στο 3, 6, 9, 10, 13, 15, 20, 24, 27, 30, 31, 34, 36 και 40 χλμ. Σε ένα σημείο έδιναν και σφουγγαράκι (απλό χωρίς Μπομπ πάνω του) . Αρκετα βοηθητικό.

Επίσης υπήρχαν pacer για ποικιλία ρυθμών απο 03:00 μέχρι 5 ώρες από ότι είδα.

H διαδρομή ήταν κάτι σαν δύο στροφές. Ο κόσμος στην πρώτη στροφή ήταν αρκετός και θύμιζε Αθήνα, ιδιαίτερα στα πρώτα χλμ. . Στη δεύτερη στροφή οι δρομείς είχαν αρκετή αραίωση, θύμιζε θεσσαλονίκη .

Στη διαδρομή σε αρκετα σημεία, υπήρχαν εθελοντές για τις πρώτες βοήθειες και Χημικές Τουαλέτες .

Επίσης είχε ποτηράκι με νερό περίπου στο 4, 7, 12, 17, 20, 25, 28, 33, 38km καθώς και Ισοτονικό ποτό, πάλι σε ποτήρι. Επίσης έδιναν και ένα Ενεργειακό τζέλ καθώς και φρούτα. Coca Cola δεν είχε πουθενα !!!!!!!

Ο ανεφοδιασμός με το νερό ήταν τραγικός. Μπάχαλο, ιδιαίτερα στον πρωτο γύρο, λόγω της πλυθώρας των δρομέων. Σε κάποια σημεία οι εθελοντές δεν προλάβαιναν να γεμίσουν τα ποτήρια από κάτι 5λιτρα πλαστικά μπουκάλια και γινόταν απίστευτος συνωστισμός. Συγκρουόμενα. Κάποια στιγμή πήρα την 5λιτρη νταμιτζάνα και επίνα απο κει. Πλύθηκα από τον ιδρώτα κιόλας.

Επίσης στα σημεία που έδιναν τα φρούτα, ο δρόμος ήταν γεμάτος από τα αποφάγια. Έτυχε και πάτησα Πορτοκαλοφλουδα. Αρχίζω τις πιρουέτες. Ευτυχώς δεν έπεσα. Αν το εβλεπε κάποιος ειδικός είμαι σίγουρος ότι θα καθοριζόταν νεα χορευτική φιγούρα με το όνομα μου.

Βέβαια αυτά είναι γνωστά τι μπορεί να συμβεί στα σημεία τροφοδοσίας, ιδιαίτερα στα πρώτα τραπέζια.

Στον τερματισμό είχαν εθελοντές πάνω σε βάθρα που επευημούσαν τους δρομείς που τερμάτιζαν. Μόλις τερμάτιζες έδιναν ενεργειακό ποτό, νερά, ξηρούς καρπούς και μπανάνα.

Επίσης για τους μαραθωνοδρόμους είχε φαγητό και μπυρίτσα καθώς επίσης και τραπέζια για να κάτσεις.

Αν κάποιος ήθελε, υπήρχε η δυνατότητα να κάνει ντουζ και μασαζ.

Είχε και ένα περίπτερο όπου έβαζες το ΒΙΒ και έβγαζες αναμνηστική φώτο με το χρόνο τερματισμού.

Αν κάποιος βιαζόταν μπορούσε να κάνει ένα γρήγορο πλύσιμο τύπου Ράμπο με τα πυροσβεστικά ή απλά να δροσιστεί.

Γενικά η εμπειρία της συμμετοχής ήταν πολύ θετική, αλλά σαν την Αθήνα δεν έχει. 🙂

Κάποια πρακτικά θέματα: Λεωφορεία κ.λπ περίπου από 5:30 ως 23:30. Και για το αεροδρόμιο! Η πτήση της AEGEAN έφτανε στις 03:00 οπότε η λύση ήταν ταξί ή BOLT. Tο ΤΑΧΙ ζητούσε περίπου 40 ευρώ. Με παζάρι κατέβαινε στα 25. Το λεωφορείο (Νο 22) είχε κόστος περίπου 2 ευρώ.

Οι διαδρομές και τα υψομετρικά του μαραθωνίου:

Το Κόστος εγγραφής ήταν :

Μαραθώνιος: 50€ (ως 31/12), 59€ (01/01-29/02), 69€ (01/03-30/04), 79€ (01/05-16/05).

Ημιμαραθώνιος: 35€ (ως 31/12), 45€ (01/01-29/02), 50€ (01/03-30/04), 59€ (01/05-16/05).

Αν το σκέφτεστε δείτε στην επίσημη ιστοσελίδα τους:

Για εγγραφές και Για περισσότερες πληροφορίες

Δείτε και στο irun πληροφορίες.:

34ος Μαραθώνιος Ρίγας στις 19 Μαΐου 2024 (vid)

Πηγές έμπνευσης στους δύσκολους καιρούς.

Δύσκολες μέρες, πολύ δύσκολες μου είπε η ηλικιωμένη γειτόνισσα. Ο μόνος τρόπος να παραβγεις αυτές τις μέρες είναι μαζί μ΄αυτά που σου λείπουν να θυμάσαι κι αυτά που έχεις. Και συνέχισε να σκουπίζει το πεζοδρόμιο. Έμεινα σκεπτική να τη κοιτάω. Σταμάτησε με κοίταξε και χαμογέλασε.

«Αμε μου είπε, ποιο νομίζεις πως είναι το κόλπο κι είμαι ακόμα εδώ? Αν ήταν θα είχα πηδήξει από το μπαλκόνι προ πολλού. Σ΄οτι άσχημο μου τυχαίνει δε του δίνω όλο το χώρο στο μυαλό μου. Ένα τόσο δα μέρος του δίνω. Το υπόλοιπο τοχω για τα καλά»

Δεν ξέρω αν ήταν ο τρόπος που το έλεγε, αλλά ξαφνικά μ΄εκανε να σκεφτώ μονομιάς όλους εκείνους τους ανθρώπους που όταν συναντήθηκαν οι δρόμοι μας, έστω και για μια βιαστική κουβέντα, μια καλημέρα, μετά.. ένοιωθα καλύτερα.  Κι όπως τους έφερα στο μυαλό μου σκέφθηκα πως κρυβόντουσαν στα πιο ανώνυμα μέρη.

Στη πραγματικότητα στο γραφείο απολεσθέντων της ζωής μας δεν θα πάει ο μισθός, η σύνταξη, το δάνειο, η εφορία, η ΔΕΗ…. δεν είναι αυτά η ζωή μας. Αυτά είναι οι επιβεβλημένες υποχρεώσεις. Η ζωή μας είναι όλα αυτά που χάρη αυτών των ηλίθιων υποχρεώσεων ξεχάσαμε…..

Το κομμάτι του μυαλού μας , το όμορφο , που έχει στριμωχτεί σε μια γωνιά και κοντεύουμε να το σκάσουμε, για να απλώνει την αρίδα της όλη αυτή η ασχήμια ανενόχλητη….

Ένα τόσο δα μέρος δίνει η κυρά Κατερίνα, σ΄αυτή την ασχήμια. Ένα τόσο δα…

Κάποτε στη στάση του λεωφορείου περίμενα κάθε μέρα μαζί μ΄ενα ζευγάρι. Εκείνη ήταν μια κυρία γεροδεμένη που κράταγε από το μπράτσο τον άντρα της που είχε πάθει εγκεφαλικό. Είχε παραλύσει η μισή του μεριά και τον κράταγε να στηρίζεται επάνω της. Εκείνος όταν μ΄εβλεπε με τα λόγια του τα μασημένα που με κόπο καταλάβαινες, γέλαγε και μου έλεγε..

«τη βλέπεις πως με κρατάει? Ζηλεύει και φοβάται μην της φύγω!» Και γελάγανε κι οι δυο σαν παιδιά…. Είχαν αποφασίσει πως η αγάπη ήταν πιο δυνατή από την αρρώστια. Η αγάπη τους έκανε να γελάνε. Ακόμα κι αν ο ένας έμεινε μισός η αγάπη τους ήταν ολόκληρη…

Μην αφήσετε κανέναν αγαπημένο να σηκώσει το φορτίο μόνος. Μην αφήσετε κανέναν να πείσει τους δικούς σας ανθρώπους πως μερικά κ@λόχαρτα μπορούν να γίνουν πιο σημαντικά από την ίδια τη ζωή.  Υπάρχουν άνθρωποι που ζαλισμένοι έχουν ξεχάσει πως εκτός από αυτά που έχασαν υπάρχουν πάρα πολλά που έχουν. Πράγματα που μοιάζουν δεδομένα και γι΄αυτό ξεφεύγουν από τη προσοχή, αλλά που χωρίς αυτά, όλα τα υπόλοιπα είναι απλά κούφια τσόφλια.

Η κυρία στη στάση αγωνιζόταν όπως μου έλεγε κάθε μέρα με γιατρούς, φάρμακα,  τα ταμεία που έτρεχε για να ζητάει να της επιστρέψουν τα ποσά που της όφειλαν, με νοσοκομεία, με χίλια δυο απαίσια πράγματα….  Θα τα έκανε όλα πιο εύκολα αν άφηνε τον άντρα της σε κάποιον στο σπίτι να τον προσέχει.

Πάμε σαν τις χελώνες αλλά κρατώντας το μπράτσο μου νοιώθει πως συμμετέχει σε όλα. Όπως πρώτα…

Πηγές έμπνευσης στους δύσκολους καιρούς » Αντικλείδι.

Αποβιομηχανοποιηση Ελλάδας

Η αποβιομηχανοποίηση της Ελλάδας έχει πολλαπλές αιτίες, μεταξύ των οποίων συμπεριλαμβάνονται οικονομικοί, κοινωνικοί και πολιτικοί παράγοντες.

Είναι δυνατό να αναστραφεί η κατάσταση;

Διαβάστε περισσότερα:

Αποβιομηχανοποίηση της Ελλάδας: Διαχρονικές ευθύνες και μέτρα που πρέπει να ληφθούν άμεσα

Αθηνά Παπαχρήστου.

Αθηνά Παπαχρήστου! Η Ελληνίδα που δώρισε στο νοσοκομείο Μεσολογγίου ένα σύγχρονο ασθενοφόρο.

Η κυρία Αθηνά Παπαχρήστου δεν είναι ούτε βιομήχανος, ούτε πολιτικός γόνος, ούτε… «influencer». Είναι μια απλή συνταξιούχος αγρότισσα που αγαπά τον τόπο της και τους συνανθρώπους της. Που αγαπά την ουσία της προσφοράς και όχι την περιουσία της φθοράς (και διαφθοράς για πολλούς). Αυτή η Ελληνίδα με την τεράστια ψυχή λοιπόν, αποφάσισε να δωρίσει ένα υπερσύγχρονο ασθενοφόρο στο Νοσοκομείο Μεσολογγίου.

Διαβάστε περισσότερα:

Αθηνά Παπαχρήστου! Η Ελληνίδα που δώρισε στο νοσοκομείο Μεσολογγίου ένα υπερσύγχρονο ασθενοφόρο

κύριοι, πάτε για ύπνο….

ΚΥΡΙΟΙ, ΠΑΤΕ ΓΙΑ ΥΠΝΟ. Η Τραγωδία της Κύπρου όπως την ‘Εζησε ένας λοχαγός της 31 Μοίρας Καταδρομών

Το έπος του Διγενή Ακρίτα στα μαρμαρένια αλώνια

Ο Βασίλειος Διγενής, ήτανε ένα πανέξυπνο και δυνατό αγόρι. Κανένα άλλο παιδί δεν τον έφτανε στην πάλη, στο τρέξιμο και στην πολεμική τέχνη που του δίδασκαν ο πατέρας του και οι πέντε θείοι του. Αλλά και στις γνώσεις ήταν εξαίρετος καθώς οι καλύτεροι δάσκαλοι είχαν αναλάβει τη μόρφωσή του.

Δώδεκα χρονών ο Διγενής, είχε γίνει ένα πολύ δυνατό και σκληροτράχηλο παλικάρι. Σε μια ληστρική επίθεση μιας ομάδας Απελατών, είδε τον πατέρα του στη μάχη να πολεμάει απεγνωσμένα καθώς είχε απομείνει μόνος και κινδύνευε μπροστά στους βάρβαρους ληστές.

Ο Διγενής δεν έχασε λεπτό, καβάλησε το κατάλευκο άλογο του, δώρο του θείου του Κωνσταντίνου, άδραξε το σπαθί του και σαν άνεμος όρμησε στη μάχη.

Σαν στάχια κλάδευε τους απελάτες τον έναν μετά τον άλλο. Μόνος του ήταν αλλά είχε καρδιά λιονταριού και κατάφερε να τους πολεμήσει τρέποντας τους σε φυγή.

Το νέο έγινε γνωστό σε όλη στη χώρα. Τα μαντάτα έφτασαν μέχρι τον αυτοκράτορα Ρωμανό και του έκαναν μεγάλη εντύπωση. Την άλλη μέρα κιόλας ο Ρωμανός, τον επισκέφτηκε, τον έχρισε Ακρίτα, του έδωσε μια μεγάλη έκταση γη να χτίσει το κάστρο του. Του άφησε και μερικούς στρατιώτες για να φρουρούν τα ανατολικά σύνορα του Ευφράτη από τους Βάρβαρους αντίπαλους της αυτοκρατορίας.

Μετά λίγες μέρες ο Διγενής, ζήτησε από τον πατέρα του να πάνε στο δάσος για κυνήγι άγριων θηρίων.

Ο πατέρας του δεν μπορούσε να του φέρει αντιρρήσεις, ήξερε πόσο δυνατός και ατρόμητος ήταν ο γιος του. Αν ξεπερνούσε κι αυτή τη δοκιμασία ο Βασίλειος θα ήτανε πλέον έτοιμος να αναλάβει τις ευθύνες του.

Το άλλο πρωί, όλες οι προετοιμασίες, άλογα και οπλισμός, είχαν τελειώσει και πριν καλά – καλά χαράξει η μέρα πατέρας, γιος και μερικοί στρατιώτες ξεκίνησαν για το δάσος, εκεί που ζούσαν τα άγρια ζώα.

Σε κάποιο πλάτωμα κοντά σε μια λιμνούλα ξεπετάχτηκε μπροστά τους ένα τεράστιο, άγριο λιοντάρι που πήγαινε να δροσιστεί. Ο Διγενής χωρίς να φοβηθεί ξεπέζεψε το άρπαξε απ’ το λαιμό και με τα στιβαρά μπράτσα του το έπνιξε.

Στα χρόνια που περνούσαν το ένα ανδραγάθημα ακολουθούσε το άλλο. Ο Βασίλειος Διγενής, τελείωσε το κάστρο του, ένα λαμπρό οικοδόμημα με μάρμαρα, με χρυσοστόλιστες πόρτες και κήπους με κάθε λογής πουλιά που χαλούσαν τον κόσμο με τα τραγούδια τους. Το κάστρο δέσποζε από μακριά για να θυμίζει σε όσους εχθρούς ξεχνούσαν πως εκεί ζούσε ο τρανός ήρωας Βασίλειος Διγενής Ακρίτας, που είχε διώξει από τις γύρω πολιτείες τους Απελάτες και ήταν πλέον ήρωας τρανός και όλοι οι εχθροί τον έτρεμαν.

Μια μέρα γυρνώντας από το κυνήγι άκουσε γλυκόλαλο τραγούδι. Σταμάτησε και είδε μια όμορφη κοπέλα στον κάμπο μαζί με τις συνοδούς της να μαζεύουνε λουλούδια.

Ήταν η Ευδοκία, η κόρη του άρχοντα Δούκα. Αγάπη γέμισε την καρδιά του και χωρίς να μετρήσει τις σκέψεις του την άρπαξε για γυναίκα του, όπως είχε κάνει και ο πατέρας του.

Στο κατόπι τους πήρε ο πατέρας της και τον έφτασε με το στρατό του. Μάχη έδωσε ο Διγενής Ακρίτας νικώντας όλους τους στρατιώτες του Δούκα. Κατόπιν στάθηκε μπροστά του και ζήτησε να του δώσει την Ευδοκία.

Διαβάστε περισσότερα: https://www.fractalart.gr/digenis-akritas/

Lefkopigi Kozanis

Λευκοπηγή Κοζάνης

Η Λευκοπηγή βρίσκεται σε απόσταση 10 χλμ. νοτιοδυτικά της Κοζάνης στους πρόποδες του Βούρινου.

Παλαιός οικισμός όπως μαρτυρούν και ευρήματα δύο προϊστορικών φρουρίων. Συγκεκριμένα, στη θέση «Καϊλιάς», που βρίσκεται περίπου τέσσερα χιλιόμετρα νοτιοδυτικά του χωριού, σώζονται υπολείμματα αρχαίου φρουρίου, το οποίο χρησιμοποιήθηκε πιθανώς και στους υστερορωμαϊκούς χρόνους.^[1] 

Στην αρχαιότητα η περιοχή ήταν γνωστή για το ιαματικό περιβάλλον και λατρεύονταν ο Ασκληπιός και η Υγεία. Κατά την τουρκοκρατία ονομάζονταν Βελίστι^[2]. Περιέπεσε στα χέρια του Αλή πασά αρχικά, του οποίου διατέλεσε τσιφλίκι και στη συνέχεια αποτέλεσε τσιφλίκι διαφόρων μπέηδων, όπως οι Χαμψά Μπέη, Αλιόμπεη, Μπεκτάς Μπέη, Ζεΐρ Μπέη, Ρόσου Μπέη και Χαϊδάρ Μπέη.

Η εκκλησία του χωριού είναι αφιερωμένη στον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο, κτισμένη την περίοδο 1848 1865 με τη συνδρομή του τότε μπέη Χαμζάρ Ρεσίτ. Οι εργασίες είχαν ξεκινήσει επί επισκόπου Βενιαμίν και εφημέριου παπα-Γεώργιου Κανάβα και περατώθηκε επί επισκόπου Ευγενίου και εφημέριου Κωνσταντίνου Νούσια. Δεσπόζει επίσης, το καμπαναριό ύψους 15 μέτρων του 1916.

Το 1886 στη Λευκοπηγή λειτουργούσαν 5 νερόμυλοι. Το 1900 στο Ελληνικό σχολείο του χωριού φοιτούσαν 20 μαθητές. Τον Ιούλιο του 1901 σημειώθηκαν συμπλοκές μεταξύ αγροφυλάκων απεσταλμένων των μπέηδων και Βελιστινών με αποτέλεσμα να σκοτωθούν 3 κάτοικοι και 1 αγροφύλακας. Κατά το Μακεδονικό Αγώνα οι Βελιστινοί συμμετείχαν με κυριώτερους Μακεδονομάχους τον πρόεδρο της κοινότητας Γρηγόριο Δουγαλή (που σκοτώθηκε) και τον Ευθύμιο Βακρατσά.

Στην πλατεία του χωριού, σημαντικό σύμβολο αποτελεί ο μεγάλος πλάτανος. Ενδιαφέρον παρουσιάζει η μονόχωρη εκκλησία με νάρθηκα του Αγίου Ιωάννου Προδρόμου κτισμένη το 1865 με τις αγιογραφίες του 1880 (του αγιογράφου Δημήτριου Αδάμου Πιτένη από τη Σαμαρίνα) και το πυργοειδές κωδωνοστάσιο του 1916, από λαξευτή πέτρα της περιοχής. Από το 1995 έχει χαρακτηριστεί “διατηρητέο μνημείο χρήζον ειδικής προστασίας”^[3]. 

πηγές: https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9B%CE%B5%CF%85%CE%BA%CE%BF%CF%80%CE%B7%CE%B3%CE%AE_%CE%9A%CE%BF%CE%B6%CE%AC%CE%BD%CE%B7%CF%82

https://www.facebook.com/photo?fbid=10160237080689812&set=g.40645255240&locale=el_GR

Φάμπας Θανάσης – Thanasis Fampas [1922-2011]

paletaart - Χρώμα & Φώς

Γεννημένος το 1922 (Μαγνησία) και, ύστερα από μια δύσκολη πορεία στη ζωή (πόλεμος, κατοχή, εργατιά), η τύχη του χαμογελάει και γράφεται το 1946 στη Σχολη Καλών Τεχνών όπου διδάσκεται από τον Κ. Παρθένη. Οι δύσκολες στη συνέχεια συνθήκες, με τη συμμετοχή του στον επαναστατικό αγώνα, τον αναγκάζουν να εγκαταλείψει την Ελλάδα και να εγκατασταθεί στη Ρουμανία. Εκεί, το 1950, έχει την τύχη να διδαχθεί και ειδικευθεί στη μνημειακή ζωγραφική, και να συνεργασθεί με σπουδαίους ζωγράφους.
Στους πίνακες κυριαρχεί κατ’ αποκλειστικότητα η γυναικεία φιγούρα που αποδίδεται είτε με αρχαϊκή λιτότητα, είτε με βυζαντινή ιερατικότητα. Τα έργα του χαρακτηρίζονται από λυρική διάθεση, ευαίσθητη τεχνική χρωματική επεξεργασία δίνοντας μια αιθέρια αίσθηση και διαπνέονται από έναν ιδιότυπο εξπρεσσιονισμό.

Born in 1922 (Magnisía, Greece) and, after a difficult course in life (war, occupation, working hard), his fate smiles and in 1946 enrolls in School of Fine Arts where he is taught by K. Parthenis. But…

View original post 85 more words

Φρέντι Μπελέρης: Παραμένει προφυλακισμένος ο δήμαρχος Χειμάρρας – Απορρίφθηκε η έφεσή του.

Φρέντι Μπελέρης: Παραμένει προφυλακισμένος ο δήμαρχος Χειμάρρας – Απορρίφθηκε η έφεσή του

Ποια είναι η Χαφιζέ Γκαγέ Ερκάν που έγινε η πρώτη γυναίκα πρόεδρος της Κεντρικής Τράπεζας της Τουρκίας.

Στις ΗΠΑ την φωνάζουν το «Φοβερό κορίτσι από την Τουρκία». Η σχέση της με την First Republic Bank που χρεοκόπησε πριν μερικούς μήνες. Γιατί επιλέχθηκε και τι αναμένεται να πράξει.

HuffPost Greece

09/06/2023 09:05 EEST

Ο τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ανέθεσε στη Χαφιζέ Γκαγέ Ερκάν, στέλεχος του τραπεζικού τομέα των ΗΠΑ, την διοίκηση της κεντρικής τράπεζας της Τουρκίας. Η επιλογή του συγκεκριμένου προσώπου όπως και του νέου Υπ.Οικονομίας και Οικονομικών, εκτιμάται πως θα σηματοδοτήσει μια στροφή σε πιο ”ορθόδοξες” οικονομικές πολιτικές και ειδικά στη περίπτωσης της κεντρικής τράπεζας πως θα βάλει τέλος στην πολιτική συνεχούς μείωσης των επιτοκίων, εν μέσω της συνεχιζόμενης κρίσης κόστους ζωής.

Βέβαια πέραν όλων των άλλων η Ερκαν είναι η πρώτη γυναίκα πρόεδρος που διορίζεται επικεφαλής της Κεντρικής Τράπεζας της Τουρκίας και είναι επίσης γνωστή στις ΗΠΑ ως το «Φοβερό κορίτσι από την Τουρκία».

Υπήρξε συνδιευθύνουσα σύμβουλος της First Republic Bank και διευθυντικό στέλεχος της Goldman Sachs ενώ θα είναι η πέμπτη πρόεδρος της κεντρικής τράπεζας σε τέσσερα χρόνια, αντικαθιστά τον Σαχάπ Καβτζίογλου, που υπήρξε αιχμή του δόρατος της πολιτικής μείωσης των επιτοκίων του κ. Ερντογάν, παρά την ιστορική πτώση της λίρας το 2021 και την απογείωση του πληθωρισμού, που ξεπέρασε το 85% πέρυσι, φθάνοντας σε υψηλό 24ετίας.

Ο διορισμός, που ανακοινώθηκε μέσω της τουρκικής επίσημης Εφημερίδας της Κυβέρνησης, συνοδεύτηκε από την τοποθέτηση του κ. Καβτζίογλου στη θέση του επικεφαλής του τουρκικού εποπτικού φορέα των τραπεζών (BDDK).

Το κατευθυντήριο επιτόκιο της τουρκικής κεντρικής τράπεζας έχει μειωθεί στο 8,5% από το 19% όπου βρισκόταν το 2021, με τα λεγόμενα πραγματικά επιτόκια βαθιά σε αρνητικό έδαφος και τις αρχές να διαχειρίζονται την ισοτιμία της λίρας με δεκάδες ρυθμίσεις για τις πιστώσεις και το συνάλλαγμα.

Η τουρκική λίρα κατέγραψε νέα ιστορικά χαμηλά αυτή την εβδομάδα· μετά την ανακοίνωση για τον διορισμό της Χαφιζέ Γκαγέ Ερκάν, παρέμενε ανεπαίσθητα πάνω από το ναδίρ της συναλλαγματικής της ισοτιμίας έναντι του δολαρίου.

Οι προθέσεις της κυρίας Ερκάν δεν είναι διόλου σαφείς. Δεν έχει καμιά εμπειρία στη νομισματική πολιτική, πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας της στη Γουόλ Στριτ και στις αίθουσες διοικητικών συμβουλίων αμερικανικών τραπεζών.

Ποια είναι Χαφιζέ Γκαγιέ Ερκάν

Γεννημένη το 1982, η Χαφιζέ Γκαγιέ Ερκάν αποφοίτησε από το Τμήμα Βιομηχανικής Μηχανικής του Πανεπιστημίου του Βοσπόρου. Στη συνέχεια έγινε αποδεκτή από το Πανεπιστήμιο του Πρίνστον. Έγινε η πρώτη φοιτήτρια που ολοκλήρωσε ένα διετές διδακτορικό πρόγραμμα στο Πρίνστον μέσα σε ένα χρόνο. Με αυτόν τον τρόπο πέτυχε τον τίτλο του «νεότερου καθηγητή οικονομικών» στη χώρα.

Στη συνέχεια, όπως αναφέρει η ΕΡΤ, ολοκλήρωσε δύο ακόμη προγράμματα κατάρτισης στις επιστήμες διαχείρισης στο Harvard Business School και στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ. Ξεκίνησε την καριέρα της στην Goldman Sachs το 2005. Μετά από περίπου 9 χρόνια, άρχισε να εργάζεται ως διευθύντρια της First Republic Bank. Ανέλαβε τη θέση του Αντιπροέδρου το 2014.

Διετέλεσε Επικεφαλής του Τμήματος Επενδύσεων και Διαχείρισης Κινδύνων της Τράπεζας.. Αφού υπηρέτησε ως συνδιευθύνων σύμβουλος για 7 μήνες το 2021, αποχώρησε τον Δεκέμβριο του 2021. Αργότερα, διορίστηκε στο Διοικητικό Συμβούλιο της Marsh McLennan. Υπηρέτησε επίσης ως μέλος του διοικητικού συμβουλίου για δύο χρόνια στην Tiffany & Co., μια εταιρεία κοσμημάτων με έδρα τις ΗΠΑ.

Σύμφωνα με έρευνα των San Francisco Business Times το 2018, ονομάστηκε η μόνη γυναίκα κάτω των 40 ετών που κατείχε τον τίτλο του προέδρου ή του CEO στις 100 μεγαλύτερες τράπεζες της Αμερικής.

πηγή: https://www.huffingtonpost.gr/entry/e-chafize-ykaye-erkan-eyine-e-prote-yenaika-proedros-tes-kentrikes-trapezas-tes-toerkias_gr_6482b629e4b048eb910e3cbd?utm_source=cordial&utm_medium=email&utm_campaign=hp-intl-gr-daily-brief_2023-06-09&utm_term=gr-daily-brief