Το 50άρι παπί ήταν το καλύτερο μηχανάκι που είχες ποτέ

Όσο για τους λόγους που το έκαναν μοναδικό και λατρεμένο; Κάτσε και σημείωνε!

Για να καταλάβεις πόσο τεράστιος μάγκας ήταν ο Σοϊτσίρο Χόντα, έκατσε κι έφτιαξε ένα μηχανάκι ειδικά για να βολέψει τους ντελιβεράδες του Τόκιο. Και μπορεί τα νουντλς να μην κέρδισαν ποτέ στην Ελλάδα τα πιτόγυρα και τις πίτσες, αλλά το θρυλικό 50άρι παπί που σχεδίασε, μοίρασε… σκόνη σε όλα τα άλλα δίτροχα.

Το 50άρι παπί της Χόντα ήταν το καλύτερο μηχανάκι που είχες ποτέ. Κι ας ονειρευόσουν όταν το καβάλαγες πως ήσουν ο Έντι Λόσον σε πίστα. Κι ας παραπονιόσουν πως δεν σου έφταναν τα «ταπεινά» 50 κυβικά του. Κι ας γκρίνιαζες όλη την ώρα πως όλο το χαρτζιλίκι σου το έτρωγες πάνω του. Κι ας έβλεπες στον ύπνο σου μακρινά όνειρα για την Γιαμάχα την Τζένεσις ή το Καβασάκι το Νίντζα.

Όταν άνοιγες τα μάτια σου, το παπάκι ήταν αληθινό και -κυριότερα- ήταν δικό σου. Κατάδικό σου. Όσο απίστευτο κι αν ακούγεται, σε ένα χρόνο συμπληρώνονται 60 από τη μέρα που το πρώτο τέτοιο βγήκε στους δρόμους του Τόκιο, ξεκινώντας ένα ταξίδι που το έφερε μέχρι την πυλωτή της πολυκατοικίας σου, το γκαράζ ή την αυλή του σπιτιού στο χωριό σου. Όσο για τους λόγους που το έκαναν μοναδικό και λατρεμένο; Κάτσε και σημείωνε

Δεν ήταν 50 κυβικά

Μπορεί να έγραφε Super Cub 50, αλλά ήταν κοινό μυστικό πως ούτε τα μισά από όσα κυκλοφορούσαν στους δρόμους δεν ήταν πενηντάρια. Δηλαδή ήταν, αλλά μόνο μέχρι να πουληθούν. Απαραίτητη προϋπόθεση πριν βγει από το μηχανουργείο ήταν το «κωλοφτιάξιμο». Πρώτη «σκάλα» τα 72 cc -κι αν το ‘λεγε η καρδούλα και το πορτοφόλι σου- τα 91! Μάλιστα, υπήρχε και μια ιδιότυπη συμφωνία κυρίων μεταξύ του πιτσιρικά που έκανε κωλιές ή σούζες και του οργάνου της τροχαίας που τον κυνήγαγε και τελικά τον «τσίμπαγε».

Μπορούσε να τον γράψει για άδεια, δίπλωμα, ασφάλεια, κράνος. Για οτιδήποτε. Σπάνια, όμως, θα του έκανε «πουστιά» και θα τσέκαρε πλαίσιο και κινητήρα για να διαπιστώσει το «πείραγμα». Το ήξερες. Το ήξερε. Το ήξερες πως το ήξερε. Το ήξερε πως το ήξερες πως το ήξερε, αλλά δεν σε έγραφε. Εκτός κι αν είχατε προσωπικά ή το είχες παρακάνει με την κομμένη εξάτμιση. Μόνο τότε έσπαγε ο άγραφος κανόνας της σιωπής για τα κυβικά του.

Δεν είχε συμπλέκτη

Είπαμε, φτιάχτηκε για να βολέψει τους ντελιβεράδες του Τόκιο. Επομένως, ο συμπλέκτης ήταν το πρώτο πράγμα που έφυγε από πάνω του ώστε να μπορείς να το κουμαντάρεις με το ένα χέρι. Στην πορεία βέβαια δεν ευεργετήθηκε ο συγκεκριμένος κλάδος μόνο, αλλά ο καθένας.

Δηλαδή κι εσύ, που ήθελες ένα χέρι ελεύθερο προκειμένου να κρατάς την φραπεδούμπα (φρέντα και τέτοιες φλωριές δεν είχαν έρθει ακόμα) και την τσιγαριά σου. Ή για να ακουμπήσεις -τάχα μου τάχα μου κατά λάθος- τις μπουτάρες της συμμαθήτριας που έπεισες να πετάξεις (μεταφορικά) στο σπίτι μετά το φροντιστήριο για τα εγγλέζικα.

Σε ένα τέτοιο έκατσε η πρώτη σου γκόμενα

Αν η συμμαθήτρια του παραπάνω παραδείγματος δεν σε πλάκωνε στα χαστούκια στη μέση του δρόμου (για το… τάχα μου) είχες βάσιμες ελπίδες να γίνει το κορίτσι σου. Έτσι αποκτούσες την πρώτη σου σχέση κι έμπαινες σε ένα κόσμο γεμάτο μπαλαμούτι, πρησμένα χείλη και προσμονή για το πότε θα σταματήσετε να χαμουρεύεστε όλη νύχτα και θα περάσετε στην επόμενη πίστα. Όποτε τελικά κι αν γινόταν αυτό, όλα θα είχαν ξεκινήσει πάνω σ’ εκείνο το παπάκι.

Στο οποίο δεν έκατσε μόνο η πρώτη σου (άσχετα αν σου έκατσε κι εσένα τελικά ή όχι), αλλά και ο κολλητός σου. Πολύ συχνά κιόλας μαζί με την δικιά σου τρικάβαλο. Στο κάτω-κάτω της γραφής, ήταν ο μόνος άνθρωπος που εμπιστευόσουν για να κάτσει πίσω από το γυναικάκι σου, χωρίς να φοβάσαι πως θα αρχίσει κι εκείνος τα… τάχα μου όσο εσύ είχες το νου σου στο τιμόνι. Όχι βέβαια. Με τον κολλητό είχες μια σχέση ζωής. Όπως και με το παπάκι σου.

Ήταν περισσότερο χόμπι, παρά όχημα

Όταν αγόραζες ένα τέτοιο, η σχέση σας δεν περιοριζόταν σε ένα καβαλίκεμα. Δεν ήταν μια ξεπέτα που τελείωνε τη στιγμή που το έβαζες στο σταντ. Είχες να σκεφτείς πώς θα μαζέψεις λεφτά για να αλλάξεις εξάτμιση. Πώς θα κόψεις αεροδυναμικά την ποδιά του. Αν θα την έβγαζες τελείως για να μην σου «κόβει» χιλιόμετρα.

Πού θα έβρισκες «μαμίσιο» κυλινδροπίστονο για να το αναβαθμίσεις. Αν ο μηχανικός θα σου έκανε καλή δουλειά. Πώς θα κατάφερνες να αντισταθείς στο να το σανιδώσεις σε καμιά ευθεία για να μην πάνε χαμένα 600 χιλιόμετρα (μέχρι τα 1.000 που ήθελε) για να το «στρώσεις». Το μυαλό σου ήταν συνέχεια εκεί. Κι όταν άρχιζες κι εσύ να ψιλοσκαμπάζεις, δεν το ‘χες σε τίποτα να βάλεις κι εσύ χέρι. Ξεκινώντας από τη βιδούλα που ρυθμίζει το «νεκρό», μέχρι να φτάσεις στο σημείο να το λύνεις και να το δένεις καλύτερα και από το κλείστρο στο G3 στον στρατό.

Επειδή ήταν σκυλί του πολέμου

Εύκολο στην οδήγηση. Με φτηνά (σε σχέση με τα υπόλοιπα) ανταλλακτικά. Με ντεπόζιτο που γέμιζε με ένα κατοστάρικο και σου ‘φτανε καμιά βδομάδα. Κι αν γινόταν η στραβή κι έμενες από καύσιμο, υπήρχε λύση. Άνοιγες την τάπα, εφάρμοζες το στόμα σου στο ντεπόζιτο και φύσαγες μέχρι να γίνουν ολοκόκκινα τα μούτρα σου από την πίεση. Αυτές οι τελευταίες σταγόνες καυσίμου που σπρώχνονταν στον κινητήρα, σου χάριζαν κάνα χιλιόμετρο.

Κι αν έβρισκες και κατηφόρα, ίσως έφτανες μέχρι το βενζινάδικο. Για να βάλεις 20-30 δραχμές, όσα είχες στην τσέπη, χωρίς ο βενζινάς να διακωμωδήσει την οικονομική σου κατάσταση. Αν έχανες ή ξέχναγες τα κλειδιά σου, επίσης κανένα πρόβλημα. Με τον σουγιά που για μαγκιά κουβάλαγες (ή με κάποιο άλλο αιχμηρό αντικείμενο) αφαιρούσες το φανάρι του. Ξεχώριζες τα καλώδια, τα τράβαγες και… Θαύμα! Δεν είχες φώτα, αλλά με μια μανιβελιά το θεριό έπαιρνε μπροστά! Κόλπο που βέβαια μπορούσε να χρησιμοποιήσει και κάνας πονηρός και να στο φάει.

Γι’ αυτό έπρεπε να ‘χεις το νου σου στο παπί σου. Να το αγαπάς και να το προσέχεις. Να το έχεις όλο νίκελο αστραφτερό και να πουλάς μούρη κάθε φορά που προσπερνούσες κανένα κακόμοιρο αδερφάκι του, που αντί για τα δικά σου χέρια έπεσε σε κάνα μπάρμπα που το ξεφτίλιζε βάζοντάς του παρμπρίζ, ποδιά και… τελάρο πίσω για τα ψώνια. Αυτό ήταν το παπί φίλε μου. 

Πηγή

Ποδηλατικές διαδρομές στην Αθήνα

Φανταστείτε για λίγο την Αθήνα να είχε υποδομές για τους ποδηλάτες, να υπήρχαν ποδηλατοδρόμοι σε όλο το μήκος και πλάτος του λεκανοπέδιου, φανάρια ακόμα και οργανωμένο παρκινγκ, έτσι όλο και περισσότεροι Αθηναίοι θα χρησιμοποιούσαν για τις καθημερινές τους μετακινήσεις το ποδήλατο. Ο βασικότερος λόγος που αφήνουμε το ποδήλατο σπίτι μας είναι ο φόβος, και όταν γράφω ο φόβος εννοώ ότι είναι αρκετά επικίνδυνο να βγεις στους δρόμους με όλους αυτούς τους  οδηγούς που νομίζουν πως βρίσκονται σε πίστα. 
Μη νομίζετε πως δεν υπάρχουν ποδηλατικές διαδρομές στην Αθήνα… υπάρχουν αλλά δυστυχώς είναι πολύ λίγες και μικρές για να εξυπηρετήσουν τους πιστούς οπαδούς του ποδηλάτου. 

Δείτε παρακάτω: 

1) Στον διαδημοτικό ποδηλατόδρομο στα Β.Π. Ξεκινάτε από το Ψυχικό (ΑΒ Βασιλόπουλος), και τις οδούς Αγ. Δημητρίου, Διαμαντίδου, 25ης Μαρτίου, Πριγκιπίσσης Ελένης και Κοκκώνη. Συνεχίζετε εκτός ποδηλατοδρόμου στον παράδρομο της Κηφισίας μέχρι τον κεντρικό πεζόδρομο του Χαλανδρίου. Στο κέντρο του Χαλανδρίου (οδός Δάσους) μπαίνετε ξανά στον ποδηλατόδρομο μέχρι τη Νέα Ερυθραία. Το τμήμα των Μελισσίων δεν έχει κατασκευαστεί, γιατί καταψηφίστηκε από το δημοτικό συμβούλιο.

2) Στην Πολυτεχνειούπολη (ποδηλατόδρομος μήκους 4 χλμ.).

3) Στο Άλσος Συγγρού Κηφισιάς. 

4) Στο Πάρκο Περιβαλλοντικής Ευαισθητοποίησης στο Ίλιον.

5) Στο Τατόι. Στα πρώην βασιλικά κτήματα.

6) Στην Πάρνηθα. Αφήστε το αμάξι στην περιοχή της Αγίας Τριάδας και συνεχίστε με ποδήλατο. Περάστε τις μπάρες και κάντε τον κύκλο της κορυφής.

7) Στον Υμηττό. Αφήνετε το Ι.Χ. στα νεκροταφεία Παπάγου και συνεχίζετε με ποδήλατο, για να γλιτώσετε τη μεγάλη ανηφόρα, ή ανεβαίνετε την οδό Αναστάσεως. Αν θέλετε εύκολη διαδρομή με επίπεδη άσφαλτο (2-3 χλμ.), μετά τα νεκροταφεία στη διασταύρωση κάνετε αριστερά. Αν κάνετε δεξιά, ο δρόμος διακλαδώνεται. Αριστερά φτάνει στην κορυφή του Υμηττού περνώντας από τη Mονή Αστερίου, ενώ δεξιά συναντάτε το παρατηρητήριο με θέα σε όλο το λεκανοπέδιο και το αναψυκτήριο της Καλοπούλας για μια στάση μέσα στο δάσος. Σε Υμηττό και Πάρνηθα υπάρχουν πολλές χωμάτινες διαδρομές, μέτριας ή μεγάλης δυσκολίας. Εφοδιαστείτε με χάρτες και χαράξτε πορεία. 

8) Στην παραλιακή ζώνη. Από το Φάληρο μέχρι τη Γλυφάδα, αφήνοντας την Ποσειδώνος και ακολουθώντας την παραθαλάσσια διαδρομή,  μέχρι και Βούλα (μέχρι τη στροφή για Καβούρι)

9) Στην Καλλιθέα. Από το σταθμό του ΗΣΑΠ ακολουθήστε τον πεζόδρομο της Πατρ. Γρηγορίου και στρίψτε αριστερά στην οδό Φορνέζη. Στο τέρμα της θα βρείτε το ποτάμι, από όπου ξεκινά ο ποδηλατόδρομος του Μοσχάτου (οδός Σαλαμίνος – Ιλισού). Συνεχίστε επί της Ιλισού και μετά το τέλος του ποδηλατοδρόμου. Στρίψτε αριστερά, περάστε το γεφυράκι και, 300 μ. μετά τη συμβολή με τη Θησέως, θα συναντήσετε την υπόγεια διάβαση, που βγάζει στην παραλία.

 

πηγή: Let’s cycle: Ποδηλατικές διαδρομές.

Road Brake Adjustment

How to properly adjust road bicycle brakes.

 

Πρακτικοί κανόνες για τον υπολογισμό μεγέθους ποδηλάτου

Πριν την αγορά καινούργιου ποδηλάτου, το πρώτο πράγμα που πρέπει να μας απασχολήσει είναι η επιλογή του σωστού μεγέθους έτσι ώστε η βόλτα με αυτό να είναι άνετη, αποδοτική και με περιορισμό των καταπονήσεων του σώματός μας. Προκειμένου να επιλέξουμε το μέγεθος που θα είναι ταιριαστό στο σωματότυπό μας προτείνονται τα παρακάτω βήματα:

Επιλογή μεγέθους ποδηλάτου

Μέτρηση ύψους καβάλου (inseam)

Για να μετρήσουμε το ύψος του καβάλου θα πρέπει, αφού αφαιρέσουμε τα παπούτσια, να σταθούμε σε στάση προσοχής με ελαφρώς ανοιχτά τα πόδια (20 cm περίπου) και με τη πλάτη στραμμένη σε ένα τοίχο. Στη συνέχεια να τοποθετήσουμε μια επίπεδη επιφάνεια (π.χ. βιβλίο) όπως φαίνεται στη διπλανή εικόνα, προσέχοντας το πάνω μέρος της επιφάνειας να είναι σε οριζόντια και στην πλέον απομακρυσμένη με το πάτωμα θέση. Η απόσταση που είναι σημειωμένη στην εικόνα με κόκκινο βέλος αποτελεί το ύψος του καβάλου.

Επιλογή Μεγέθους Σκελετού ποδηλάτου

Το μέγεθος του σκελετού του ποδηλάτου σχετίζεται σε μεγάλο βαθμό με το μήκος του κατακόρυφου άξονα πάνω στο οποίο στηρίζεται η σέλα. Το μήκος αυτό μπορεί να μετρηθεί με δύο τρόπους όπως φαίνεται και στο παρακάτω σχήμα:

Στη περίπτωση όπου επιλέξουμε να τον μετρήσουμε από κέντρο σε κέντρο (C – C), τότε το μήκος του κάθετου άξονα θα πρέπει να ισούται με το 65% του ύψους του καβάλου που έχουμε μετρήσει στο προηγούμενο στάδιο (= ύψος καβάλου x 0,65).

Ο πρακτικός κανόνας υπολογισμού του ύψους του ποδηλάτου είναι τα δύο μας πόδια να ακουμπούν στο έδαφος με τις μύτες των παπουτσιών όταν καθίσουμε στη σέλα του ποδηλάτου. Προκειμένου να έχουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα μπορεί να χρειαστεί η αυξομείωση του ύψους της σέλας. Προτείνεται το μπροστινό τμήμα της σέλας να είναι ελαφρώς κεκλιμένο προς τα κάτω (1° – 2°) έτσι ώστε να αποφεύγεται το μούδιασμα στην περιοχή των γεννητικών οργάνων.

Το ιδανικό μήκος του οριζόντιου άξονα είναι επίσης ιδιαίτερα σημαντικό αφού σχετίζεται με την καλύτερη στήριξη της πλάτης και του λαιμού, συνδράμει στη καλύτερη κατανομή βάρους του αναβάτη και διευκολύνει στο χειρισμό του ποδηλάτου. Για το μήκος του οριζόντιου άξονα που συνδέει τη σέλα με το τιμόνι δεν υπάρχει κάποια μαθηματική μέθοδος εξίσου ασφαλής με την μέθοδο που στηρίζεται στη μέτρηση του “inseam” για το κατακόρυφο άξονα. Για τη συγκεκριμένη επιλογή μπορούμε να στηριχτούμε στους κάτωθι εμπειρικούς κανόνες: Ενώ κάνουμε ποδήλατο και έχουμε τα χέρια μας στις χειρολαβές, θα πρέπει η οπτική μας επαφή με τον μπροστινό τροχό να διακόπτεται από το τιμόνι. Επιπρόσθετα όταν τα χέρια μας βρίσκονται στις χειρολαβές θα πρέπει οι αγκώνες μας να είναι λυγισμένοι κατά 60° – 70° και να απέχουν περίπου 5 cm από τα γόνατά μας κατά το μέγιστο ύψος που αυτά φτάνουν ενώ κάνουμε ποδήλατο.

Επίσης εμπειρικό κανόνα για τη γεωμετρία του ποδηλάτου αποτελεί η θέση του γόνατου σε σχέση με το πεντάλ, όταν τα πεντάλ είναι παράλληλα με το έδαφος και δεν ποδηλατούμε. Στη βέλτιστη περίπτωση θα πρέπει το γόνατό μας να είναι σε ευθεία με το εξωτερικό μέρος του δισκοβραχίονα του ποδηλάτου. Συνεπώς σε περίπτωση όπου η σέλα του ποδηλάτου δεν μπορεί να μετακινηθεί σε ικανοποιητικό βαθμό (πίσω ή μπροστά) έτσι ώστε να επιτευχθεί η προαναφερόμενη θέση για το γόνατό μας, θα πρέπει να επιλέξουμε σκελετό με διαφορετική γωνία κλίσης του κατακόρυφου άξονα της σέλας ή να επιλέξουμε ένα διαφορετικό μέγεθος σκελετού.

Επιλογή μεγέθους τιμονιού ποδηλάτου

Τα τιμόνια των ποδηλάτων είναι διαθέσιμα σε διάφορα πλάτη. Οι πιο πολλοί ποδηλάτες επιλέγουν τιμόνια με πλάτος όσο και η απόσταση μεταξύ των δύο ώμων τους. Η απόσταση αυτή υπολογίζεται με βάση την απόσταση που απέχουν οι ενώσεις των ώμων, όπως φαίνεται στο σχετικό σχήμα. Ένα πλατύτερο τιμόνι ανοίγει το στήθος και διευκολύνει την αναπνοή και την άσκηση δύναμης σε αυτό, όμως είναι λιγότερο αεροδυναμικό. Λαμβάνοντας υπόψη τα θετικά και τα αρνητικά θα πρέπει να κάνουμε μία επιλογή που να ταιριάζει στο δικό μας ποδηλατικό ύφος.

Επιλογή μεγέθους δισκοβραχίονα

Επίσης η επιλογή μεγέθους δισκοβραχίονα εξαρτάται από τη ποδηλατικό μας ύφος. Μακρύτεροι δισκοβραχίονες μας δίνουν τη δυνατότητα να ασκήσουμε μεγαλύτερη δύναμη σε χαμηλό ρυθμό γεγονός που είναι ιδιαίτερα χρήσιμο σε περιπτώσεις ανηφορικών εδαφών. Αντιθέτως εάν συνήθως ποδηλατούμε σε υψηλούς ρυθμούς, είναι προτιμότερο να επιλέξουμε κοντύτερα μήκη. Λόγω των προαναφερομένων τα ποδήλατα τύπου mountain συνήθως είναι εξοπλισμένα με δισκοβραχίονες μακρύτερους από τα ποδήλατα δρόμων.

Επιλογή είδους ποδηλάτου

Προκειμένου να καταλήξουμε στο είδος του ποδηλάτου που μας ταιριάζει καλύτερα, θα πρέπει να αναρωτηθούμε που μας αρέσει να ποδηλατούμε (π.χ. πόλη ή βουνό), να λάβουμε υπόψη το οδηγικό μας ύφος (πχ ανάπτυξη μεγάλων ταχυτήτων ή πιο συντηρητική οδήγηση) αλλά και τις ανάγκες που θέλουμε να καλύψουμε με το ποδήλατό μας (π.χ. καθημερινή μετακίνηση στην εργασία μας, μεταφορά αναγκαίων καθημερινών αναγκών ή πραγματοποίηση εκδρομών). Οι παράγοντες αυτοί είναι καθοριστικοί έτσι ώστε να καταλήξουμε με ένα ποδήλατο που θα μας αντιπροσωπεύει. Λεπτομέρειες για τί “τύπο” ποδηλάτου να επιλέξω δείτε στο σύνδεσμο που ακολουθεί; https://t.co/qgjlgTdYfh:

 

 

πηγή: Πρακτικοί κανόνες για τον υπολογισμό μεγέθους ποδηλάτου | Skroutz.gr.

Καν το μόνος σου: Η Συντήρηση του Ποδηλάτου με απλά βήματα.

Η συντήρηση του ποδηλάτου μας πρέπει να γίνεται σε τακτά χρονικά διαστήματα και αναλόγως της χρήσης. Απαραίτητος είναι και ο έλεγχος του ποδηλάτου. Συχνά ανακαλύπτουμε βίδες οι οποίες έχουν λασκάρει ή έχουν σπάσει. Ο συχνός έλεγχος θα αποτρέψει την ταλαιπωρία στο δρόμο.

Η βασική εργασία της συντήρησης του ποδηλάτου είναι η λίπανση, η οποία θα μας εξασφαλίσει την καλή λειτουργία του και την μικρότερη δυνατή φθορά των εξαρτημάτων. Η λίπανση μετά από χρήση σε βροχή πρέπει να γίνεται επιμελώς και αφού προηγηθεί καθαρισμός και σκούπισμα του ποδηλάτου.

 

· 1. Αλυσίδα
Η αλυσίδα ενός ποδηλάτου δέχεται την περισσότερη δύναμη και έχει την περισσότερη φθορά. Πρέπει να λιπαίνεται μια φορά την εβδομάδα εφόσον το ποδήλατο χρησιμοποιείται καθημερινώς. Αν πάλι η χρήση του είναι πιο αραιή, τόσο πιο αραιή είναι θα είναι και η λίπανση της. Μετά από βροχή επιβάλλεται. Πρώτα πρέπει να καθαριστεί η αλυσίδα είτε με ειδικό καθαριστικό είτε με νερό, σαπούνι και μαλακό βουρτσάκι. Σκουπίζουμε με πανί για να καθαρίσει και απλώνουμε το λάδι γυρίζοντας ταυτόχρονα το πετάλι με το άλλο χέρι. Η εναλλαγή σε όλους τους δίσκους ταχυτήτων θα λιπάνει όλο το σύστημα. Μερικά λεπτά μετά την εφαρμογή του λαδιού σκουπίζουμε το λάδι που περισσεύει με ένα στεγνό και καθαρό πανί.

· 2. Πίσω εκτροχιαστής (ντεραγιέ)
Καθαρίζουμε τα μέρη του εκτροχιαστή με μικρό πινέλο για να αφαιρέσουμε σκόνη και χώμα. Λιπαίνουμε στις αρθρώσεις των κινητών μερών του εκτροχιαστή. Σκουπίζουμε το περιττό λάδι.

· 3. Εμπρός εκτροχιαστής (ντεραγιέ)
Ακολουθούμε την ίδια διαδικασία και για τον εμπρός εκτροχιαστή.

· 4. Φρένα
Καθαρίζουμε προσεκτικά με πινέλο και βάζουμε μερικές σταγόνες λιπαντικού στις αρθρώσεις. Τα παπουτσάκια των φρένων καθαρίζονται με βρεγμένο πανί.

· 5. Μανέτες Φρένων
Η λίπανσή τους πρέπει να γίνεται μηνιαίως. Μετά από βροχή επιβάλλεται. Τραβώντας την προς τα πίσω, λιπαίνουμε τις αρθρώσεις.

· 6. Συρματόσχοινα φρένων & ταχυτήτων
Στο ποδήλατο υπάρχουν αρκετά συρματόσχοινα. Με τον καιρό τα καλώδια ξεραίνονται εσωτερικά με αποτέλεσμα να μειώνουν την απόδοση των φρένων και των εκτροχιαστών. Λιπαίνουμε στις φωλιές των καλωδίων και κινούμε τα συρματόσχοινα μπρος – πίσω με τους μοχλούς ταχυτήτων ή φρένων, ώστε να προχωρήσει το λιπαντικό μέσα στο καλώδιο.

· 7. Quick release (μπλοκάζ)
Κάθε ένα μήνα περίπου, λιπαίνουμε τα quick release γιατί όταν οι λεβιέδες στεγνώνουν δεν δουλεύουν σωστά και παράλληλα τους αισθανόμαστε σκληρούς ενώ στην πραγματικότητα δεν είναι. Αν ξεβιδώσετε το quick release τόσο ώστε να προκαλέσετε την πλήρη αποσυναρμολόγησή του, σιγουρευτείτε ότι έχετε και τα δύο ελατήρια. Στην συναρμολόγηση, προσέξτε η στενή πλευρά των ελατηρίων να βλέπει προς τα μέσα.

· 8. Συσφίξεις: Ελέγχουμε σχολαστικά τις βίδες για τυχόν χαλάρωση.

· 9. Αναρτήσεις
Καθαρίζουμε με πανί τους κυλίνδρους της ανάρτησης και τις τσιμούχες που εκτίθενται σε σκόνη και χώμα. Λιπαίνουμε τις τσιμούχες και τους συνδέσμους.

· 10. Ζάντες
Καθαρίζουμε με βρεγμένο πανί το προφίλ της ζάντας του έρχεται σε επαφή με τα φρένα. Αν έχει αρκετά κατάλοιπα από τα φρένα, χρησιμοποιούμε ψιλό γυαλόχαρτο και τρίβουμε ομοιόμορφα.

Για οποιαδήποτε απορία,  ζητήστε την γνώμη ενός τεχνικού.

πηγή: Η Συντήρηση του Ποδηλάτου σε 10 βήματα..

Σωστή στάση σώματος σε ποδήλατο δρόμου.

Η σωστή στάση στο ποδήλατο είναι σημαντική για να  ποδηλατείτε πιο σωστά, ισχυρότερα και θα μειωθούν οι πιθανότητες να τραυματίσετε τους μυς ή τις αρθρώσεις σας.  Σε αυτό το άρθρο γίνεται προσπάθεια να εξηγηθεί με απλά λόγια  με ποιο τρόπο θα επιτευχθεί μια άνετη, αποτελεσματική θέση οδήγησης στο ποδήλατο δρόμου σας .Οι οδηγίες αναφέρονται και στα δύο φύλα,

1. Λαιμός. Προσπαθήστε να μην κρατάτε το κεφάλι σας σε μια θέση για μεγάλο χρονικό διάστημα. Καθώς  οδηγείτε, κλίνετε περιοδικά ή στρίψτε ελαφρά σε κάθε πλευρά για να μειώσετε την καταπόνηση ή δυσκαμψία.

2. Πάνω μέρος του σώματος / ώμους. Γενικά, αφήστε τα πόδια σας να κάνουν τη πιο πολύ δουλειά, και όχι το άνω μέρους του σώματος σας. Ακόμα και όταν ποδηλατείτε ή κάνετε πεντάλ σκληρά σε ευθείες, κρατήστε το ανώτερο σώμα σας και τους ώμους χαλαρούς, και μην καμπουριάζετε.

3. Χέρια. Κρατήστε τους αγκώνες σας ελαφρώς λυγισμένους για απορρόφηση των κραδασμών από το δρόμο, και κρατήστε τους, σύμφωνα με το σώμα σας, όχι προς τα έξω. Τα χέρια σας θα είναι πιο χαλαρά, αν τα χερούλια σας δεν τα κρατάτε υπερβολικά σφιχτά.

4. Οριζόντιος-σωλήνας και το μήκος του λαιμού του ποδηλάτου. Ειδικά εδώ για τις γυναίκες που έχουν σχετικά πιο κοντούς κορμούς από τους άνδρες, ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δίνετε στο οριζόντιο σωλήνα και το  μήκος του λαιμού κατά την αγορά ενός ποδηλάτου. Όταν κάθεστε συνήθως με τα χέρια σας στους μοχλούς φρένων και τα χέρια σας ελαφρώς λυγισμένα, το τιμόνι θα πρέπει να αποκρύψει το μπροστινό κέντρο όταν τα μάτια κοιτάζουν προς τα κάτω. Ένας νέος αναβάτης θα πρέπει να στοχεύει σε μια ευθεία πλάτη που να τοποθετείται σε περίπου μια γωνία 50 μοιρών με το έδαφος. Με την ευελιξία και την εμπειρία, θα πρέπει να εξελιχθεί σε μια 45 μοιρών θέση και ενδεχομένως να χρειαστείτε ένα λαιμό που να είναι 1 ή 2 εκατοστά μεγαλύτερος. Αυτό θα βοηθήσει την αεροδυναμική, τη βελτίωση της δύναμης πεντάλ, και θα βοηθήσει να ισιώσει η πλάτη σας.

5. Ύψος λαιμού ποδηλάτου. Το πάνω μέρος του τιμονιού θα πρέπει να είναι  2-3εκ. κάτω από την κορυφή της σέλας. Αν μπορείτε να το χαμηλώσετε λίγο περισσότερο, χωρίς ταλαιπωρία του άνω μέρους του σώματος ή την αναπνοή σας, κάντε το. Θα σας κάνει πιο αεροδυναμικούς.

6. Τιμόνι. Τα κάτω, επίπεδα τμήματα του τιμονιού (γνωστό ως καμπούρα) πρέπει να είναι επίπεδο ή υπό γωνία ελαφρά προς τα κάτω προς το πίσω φρένο. Το πλάτος τιμονιού  πρέπει να ισούται με το πλάτος των ώμων. Αυτό ανοίγει το στήθος σας για να διευκολύνει την αναπνοή, χωρίς τη δημιουργία περιττής αντίστασης του αέρα.

7. Μανέτες των φρένων. Οι καρποί πρέπει να είναι ίσιοι όταν πιάνεται τους μοχλούς με τα χέρια σας τις μανέτες του τιμονιού δρόμου. Για να επιτευχθεί αυτό, ορίστε εσείς τις θέσεις στους’’ μοχλούς’’, ώστε οι άκρες των δακτύλων σας ίσα που θα αγγίζουν τις μανέτες μόλις τους εκτείνετε από το κάτω μέρος της καμπούρας του τιμονιού.

8. Χέρια. Τοποθετήστε τα χέρια σας προς τα κάτω ή στις καμπούρες όταν πηγαίνετε γρήγορα, σε κατηφόρα ή όταν ποδηλατείτε με αντίθετο άνεμο. Πιάστε τα χειριστήρια φρένων στην κορυφή σε εύκολους ρυθμούς, ή σε ευθείες. Καθίστε  και κρατήστε από πάνω τη μπάρα τιμονιού για πρόσθετη δύναμη και ευκολότερη αναπνοή στη μακρά, σταθερή ανηφόρα. Η αλλαγή θέσης των χεριών να είναι συχνή για την αποφυγή της συνεχούς πίεσης που μπορούν να κάνουν τα χέρια να μουδιάζουν. Όταν κάνετε ορθοπεταλιά , πρέπει να κρατάτε τα χειριστήρια από πάνω, κουνώντας ελαφρά το ποδήλατο από τη μία πλευρά στην άλλη σε συγχρονισμό με τις πεταλιές σας. Πάντα κρατήστε τον αντίχειρα και τουλάχιστον ένα δάχτυλο κλειστά γύρω από τα χειριστήρια ή τη μπάρα για να αποτρέψετε την απώλεια πρόσφυσης σας σε λακκούβες.

9. Πλάτη. Είτε ποδηλατείτε με τα χειριστήρια ή με το κάτω μέρος του τιμονιού (καμπούρα), η πλάτη σας πρέπει να είναι ίσια, όχι με κλίση ή κυρτή. Εάν περιστρέψετε το πάνω μέρος των γοφών σας προς τα εμπρός, θα ελαχιστοποιηθεί η στροφή στο κάτω μέρος της πλάτης σας. Βοηθά να φανταστεί κανείς ότι προσπαθείτε με τον αφαλό σας να σημαδέψετε τον οριζόντιο σωλήνα του ποδηλάτου.

10. Γοφοί. Κατά την κανονική οδήγηση, τα οστά σας πρέπει να είναι κατανεμημένα στην ευρύτερη πίσω θέση της σέλας. Αν δεν είναι αρκετά μεγάλο  το πίσω μέρος για τη σωστή υποστήριξη (ή αν δεν αισθάνεστε άνετα σε αυτή τη θέση,αφορά το ‘’ασθενές φύλο’’), αντικαταστήστε τη σέλα με ένα μοντέλο που είναι ανατομικά σχεδιασμένο για γυναίκες. Για την καλύτερη εργονομία, σύρετε προς τα πίσω τη σέλα κατά το ορθοπέταλο ή όταν έχετε μεγάλες σχέσεις. Μετακινηθείτε προς τα εμπρός για μεγαλύτερη ταχύτητα στα πόδια κατά τη διάρκεια του σπριντ ή σε σκληρή προσπάθεια.

11. Το ύψος της σέλας. Η απόσταση που μετράται από το κέντρο του άξονα του δισκοβραχίονα, κατά μήκος του σωλήνα της σέλας, στην κορυφή της σέλας θα πρέπει να είναι 0,883 X το μήκους του ποδιού σας (μετρούμενη σε ίσια θέση στα πόδια από το πάτωμα στο καβάλο). Όταν το ύψος είναι σωστό, τα γόνατα σας θα είναι ελαφρώς λυγισμένα στο κάτω μέρος της πεταλιάς σας, και, όταν αυτό παρατηρείται από πίσω, τα ισχία σας δεν θα κουνιούνται όπως τα πεντάλ. Σηκώστε τη σέλα επιπλέον 2 έως 3 mm αν έχετε μεγάλα πόδια για το ύψος σας.Να ελέγχετε σε τακτά χρονικά διαστήματα το ύψος της σέλας γιατί με τον καιρό και την επιβάρυνση του σώματος κατεβαίνει. Βάλτε ένα  σημάδι στο ιδανικό σημείο για να ξέρετε κάθε φορά το σωστό ύψος.

12. Κλίση της σέλας. Η σέλα θα πρέπει να είναι επίπεδη ή να έχει πολύ ελαφρά προς τα κάτω τη μύτη, ανάλογα με το τι αισθάνεστε καλύτερα. Μην τραβήξετε τη μύτη κάτω περισσότερα από όσο χρειάζεται για να ανακουφίσει την πίεση στους γοφούς σας, γιατί θα τσουλήσετε προς τα κάτω, βάζοντας επιπλέον βάρος στα χέρια και τα γόνατά σας.

13. Πλαίσιο.Το μέγεθος του πλαισίου καλό είναι να έχει  12-13 εκ.  εκτεθειμένο το λαιμό της σέλας όταν το ύψος της σέλας είναι σωστό. (Το μέγεθος ενος πλαισίου αναφέρεται σε μήκος κάθετου-σωλήνα, συνήθως μετράται από το κέντρο του άξονα δισκοβραχίονα στην κορυφή του επάνω σωλήνα.) Σε γενικές γραμμές, ένα μικρότερο πλαίσιο είναι επιθυμητό για την ελαφρότητα και την ακαμψία. Ωστόσο, μην χρησιμοποιείτε ένα μικρό πλαίσιο που ο οριζόντιος σωλήνας είναι πολύ μικρός γιατί ο λαιμός της σέλας θα πρέπει να αυξηθεί πέρα από τη μέγιστη επέκταση της γραμμής που είναι χαραγμένη κοντά στο τέλος του.

14. Τα πόδια. Για να αποφύγετε τραυματισμό στα γόνατα, θα πρέπει τα cleats στα παπούτσια να προσαρμοστούν έτσι ώστε η γωνία των ποδιών σας με τα πεντάλ να είναι φυσική. Σκεφτείτε τις πατημασιές σας όταν περπατάτε στην έξοδο (σκαλάκια) από μία πισίνα. Επίσης η γωνία των ποδιών μερικών ανθρώπων είναι προς τα έξω, ενώ σε άλλους προς τα μέσα. Ο μηχανισμός ρύθμισης της περιστροφής (RAD), μέρος της προσαρμογής της διαστασιολόγησης ποδηλάτου, ενός  συστήματος που χρησιμοποιείται από μερικά καταστήματα, μπορεί να βοηθήσει στη μεταφορά της φυσικής θέσης του ποδιού σας στο ποδήλατο. Ή μπορείτε να μειώσετε την ανάγκη για την ακρίβεια, χρησιμοποιώντας ένα σύστημα πεντάλ που επιτρέπει στα πόδια σας να περιστρέφονται ελεύθερα («float») αρκετούς βαθμούς και να βρουν τη φυσική γωνία τους. Είτε έτσι είτε αλλιώς, η τοποθέτηση cleats πρέπει να δώσει θέση στο μεγαλύτερο μέρος του κάθε ποδιού ακριβώς από πάνω ή λίγο μπροστά από τον άξονα του πεντάλ.

15. Πετάλι τεχνική. Χρειάζεστε ένα clipless σύστημα πεντάλ ή καλουπιέδες με ιμάντες για τη βέλτιστη της απόδοσης των πεντάλ. Επικεντρωθείτε στην αίσθηση του πεντάλ σε όλη τη διαδρομή γύρω και κάνοντας τέλειους ομαλούς κύκλους. Χρησιμοποιήστε τη γάμπα σας για να τραβήξετε πίσω το κάτω μέρος της κάθε διαδρομής του πεντάλ, στη συνέχεια σηκώστε με τη φτέρνα σας στη πάνω κίνηση ώστε να φέρει το γόνατό σας προς τα εμπρός προς την κατεύθυνση του τιμονιού. Αυτό βοηθά στην εξάλειψη ‘’νεκρών σημείων’’, όταν δεν βάζουμε δύναμη.

16. Μήκος μπράτσου δισκοβραχίωνα. Σε γενικές γραμμές, αν το μήκος του ποδιού σας είναι λιγότερο από 74 εκ., χρησιμοποιείστε ένα 165-χιλιοστών δισκοβραχίωνα, 74 έως 82 εκ., 170-mm, 83 έως 86 εκ., 172.5-mm Και πάνω από 87εκ., 175-mm. Το μήκος δισκοβραχίωνα μετράται από το κέντρο  του δισκοβραχίωνα προς το μπουλόνι του άξονα στο κέντρο της τρύπας πεντάλ. Αλλά δεν θα χρειαστείτε  χάρακα γιατί το μήκος του είναι χαραγμένο στο πίσω μέρος του!

Καλές βόλτες-προπονήσεις!

πηγή: Σωστή στάση σώματος σε ποδήλατο δρόμου. | Σταμάτης Ρώμας.

Bike Cities: Ποδηλατική εβδομάδα 10 – 16 Ιουνίου 2015

Το Ίδρυμα Ωνάση και η Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών αγαπούν το ποδήλατο, όπως κάθε καθημερινή δραστηριότητα που αγκαλιάζει τη βιωσιμότητα των πόλεων που ζούμε.

Δε θα μπορούσε λοιπόν να λείπει το ποδήλατο από τις παράλληλες δράσεις που διοργανώνονται στο πλαίσιο της έκθεσης Strange Cities που πραγματοποιείται στη Διπλάρειο Σχολή. To MBike συνεργάστηκε μαζί τους για να δημιουργηθούν τρεις δράσεις αφιερωμένες στο ποδήλατο: Ποδηλατικές διαδρομές, Έκθεση vintage ποδηλάτου και Ποδηλατικό Εργαστήριο.

Οι ποδηλατικές βόλτες που θα ξεκινούν από τον πεζόδρομο της Διονυσίου Αρεοπαγίτου, θα οδηγούν τους συμμετέχοντες στη Διπλάρειο, μέσα από σοκάκια της Αθήνας και τρεις διαφορετικές θεματικές διαδρομές. Διασχίζοντας αγαπημένα σημεία της πόλης όπως ο πεζόδρομος της Διονυσίου Αρεοπαγίτου, η Πλάκα, το ιστορικό κέντρο και η συνοικία του Ψυρρή, οι συμμετέχοντες καταλήγουν στην Πλατεία Θεάτρου για να περιηγηθούν στα έργα της έκθεσης Strange Cities αλλά και της έκθεσης με τίτλο ΠΑΡΑΞΕΝΑ ΠΟΔΗΛΑΤΑ, η οποία φιλοξενείται στον ισόγειο χώρο του κτηρίου.

Στην τελευταία, vintage ποδήλατα εκτίθενται σε μια παρουσίαση για να δώσουν το στίγμα μιας άλλης εποχής, όταν το ποδήλατο αποτελούσε σημαντικό μέσο μετακίνησης εντός και εκτός πόλης. Η έκθεση ΠΑΡΑΞΕΝΑ ΠΟΔΗΛΑΤΑ ανοίγει τις πόρτες της την Τετάρτη 10 Ιουνίου και εκτός των ποδηλάτων, θα φιλοξενήσει και αντίστοιχο αρχειακό φωτογραφικό υλικό.

Στον ίδιο χώρο, τρία ποδηλατικά εργαστήρια θα φιλοξενηθούν για να δώσουν στους παρευρισκόμενους χρήσιμες πληροφορίες και τεχνικές συμβουλές για την ασφαλή χρήση του ποδηλάτου στην πόλη.

Αναλυτικά οι δράσεις και πληροφορίες για συμμετοχή σε αυτές:

Ποδηλατικές Διαδρομές
BIKE CITIES
Περιγραφή: Οργανωμένες ποδηλατικές βόλτες στο κέντρο της Αθήνας μέσα από ενδιαφέρουσες διαδρομές που καταλήγουν στη Διπλάρειο Σχολή με περιήγηση στις εκθέσεις ΠΑΡΑΞΕΝΑ ΠΟΔΗΛΑΤΑ και STRANGE CITIES καθώς και προαιρετική συμμετοχή στα ποδηλατικά εργαστήρια
Πότε: Από τις 10 έως τις 16 Ιουνίου 2015 (Καθημερινές μία διαδρομή στις 18:00, σαββατοκύριακα δύο διαδρομές στις 11:30 και στις 18:00)
Διάρκεια διαδρομής: 1 ώρα περίπου
Σημείο συνάντησης: Αρχή Διονυσίου Αρεοπαγίτου
Προορισμός: Πλατεία Θεάτρου 3, Διπλάρειος Σχολή
Διαδρομές και όροι συμμετοχής
Μέγιστος αριθμός συμμετοχών ανά διαδρομή: 25
Δηλώσεις συμμετοχής: αποστολή ηλεκτρονικού μηνύματος στο bikecities@onassis.gr, αναφέροντας ονοματεπώνυμο, τηλέφωνο επικοινωνίας και την επιθυμητή ημέρα και ώρα συμμετοχής
Κόστος συμμετοχής: Δωρεάν
Χρήσιμη πληροφορία: Οι συμμετέχοντες λαμβάνουν μέρος στη δράση με τα δικά τους ποδήλατα και θα πρέπει να έχουν μαζί τους λουκέτο ασφαλείας, προκειμένου να κάνουν χρήση των ειδικών θέσεων στάθμευσης που θα βρίσκονται μέσα στη Διπλάρειο.

---

Έκθεση Vintage Ποδηλάτων
ΠΑΡΑΞΕΝΑ ΠΟΔΗΛΑΤΑ
Περιγραφή: Έκθεση αφιερωμένη στο vintage και σε σπάνια δείγματα ποδηλάτων μιας άλλης εποχής
Eπιμέλεια: UrbanAct – bikeart.gr
Πότε: Από τις 10 έως τις 16 Ιουνίου 2015 (Καθημερινά, 12:00-21:00)
Πού: Ισόγειο Διπλαρείου Σχολής, Πλατεία Θεάτρου 3
Είσοδος: Δωρεάν

---

Ποδηλατικό Εργαστήριο
Περιγραφή: Ένα workshop για τα πλεονεκτήματα της – σωστής – χρήσης του ποδηλάτου.
Γιατί ποδήλατο στην πόλη και πώς το επιλέγουμε; Βασικές αρχές ασφαλούς οδήγησης και πρακτικές συμβουλές, πιθανά τεχνικά προβλήματα και οι λύσεις τους, η σημασία του σέρβις στην καθημερινή ασφάλεια αλλά και τα απαραίτητα αξεσουάρ και πώς τα επιλέγουμε
Πότε: Τετάρτη 10/06, Σάββατο 13/06 και Κυριακή 14/06 στις 19:30
Διάρκεια: 50’
Σημείο πραγματοποίησης δράσης: Ισόγειο Διπλαρείου Σχολής, Πλατεία Θεάτρου 3
Κόστος συμμετοχής: Δωρεάν
Χρήσιμη πληροφορία: Οι συμμετέχοντες που θα βρεθούν στο χώρο με το ποδήλατό τους θα έχουν τη δυνατότητα να ζητήσουν επί τόπου συμβουλές για απλά τεχνικά θέματα που τους απασχολούν

 

 

 

πηγή: Ποδηλατική εβδομάδα 10 – 16 Ιουνίου 2015 –.

Τί “τύπο” ποδηλάτου να επιλέξω;

 Ένα κρίσιμο ερώτημα που πρέπει να κάνουμε στον εαυτό μας, πριν την αγορά ενός ποδηλάτου, είναι τι είδους ποδήλατο θα αγοράσουμε.  Υπάρχουν διάφοροι τύποι ποδηλάτου και ανάλογα με την χρήση που θα κάνουμε στο ποδήλατο μας είναι σημαντικό να επιλέξουμε και το κατάλληλο ποδήλατο, προκειμένου οι μετακινήσεις μας να γίνουν πιο εύκολες και ευχάριστες.

Ποδήλατα τύπου “mountain”

Στην Ελλάδα, ο πιο διαδεδομένος τύπος ποδηλάτου, είναι τα ποδήλατα τύπου “mountain”.

 Τα ποδήλατα τύπου “mountain” έχουν κυρίως σχεδιαστεί για να μας κινούν με ευκολία σε ανώμαλες-μη ασφάλτινες διαδρομές, αλλά στην άσφαλτο θα μας κουράσουν λόγο των φαρδιών ελαστικών που ‘’φοράνε’’ που κάνουν την κίνηση τους πιο δύσκολη και απαιτούν μεγαλύτερη ενέργεια από τον αναβάτη. Ένα “mountain” δεν θα μπορεσει να κινηθει ποτε γρηγορα στην ασφαλτο γιατι λογω της μικροτερης διαμετρου τροχους (26 ιντσες) αλλα και των “τρακτεροτων” ελαστικων υστερει σηματικα σε κυλιση σε συγκριση με ένα ποδηλατο trekking ή ένα ποδηλατο fitness που εχουν τροχους (28 ιντσων) Τα “mountain” χωρίζονται σε διάφορες επιμέρους υποκατηγορίες (cross country, all mountain, downhill,καταβάσεων) τα πιο δημοφιλή και αυτά που θα συναντήσουμε στους δρόμους είναι τα γνωστά σε όλους μας ποδήλατα με εμπρόσθια κυρίως ανάρτηση(hardtail) ή διπλής ανάρτησης(full suspension). Τελος μια νεα ταση στην αγορα “mountain” είναι τα 29αρια δηλαδη ποδηλατα βουνου που χρησιμοποιουν τροχους 29 ιντσων.

Ποδήλατα τύπου “trekking” ή ‘’υβριδικά’’

Ποδήλατα τύπου “trekking” ή ‘’υβριδικά’’ ή ‘’ποδήλατα περιήγησης’’ . Τα ποδήλατα αυτά σχεδιάστηκαν για να καλύψουν κυρίως τις αδυναμίες των ‘’mountain’’ στην άσφαλτο. Διαθέτουν κυρίως εμπρόσθια ανάρτηση και ‘’φορούν’’ λεπτότερα λάστιχα με αποτέλεσμα να κάνουν πολύ πιο άνετη την κίνηση μας σε ασφάλτινες διαδρομές αλλά και στις χαλαρές χωμάτινες διαδρομές μπορούν να μας κινήσουν αρκετά άνετα. Έτσι αν ενδιαφέρεστε να κινήστε άνετα στην πόλη, αν ενδιαφέρεστε να αποδράστε ’’χαλαρά’’ από αυτή και να συνδυάσετε την βόλτα σας με διαδρομές σε πατημένα’’ χωμάτινα μονοπάτια, τα ποδήλατα τύπου trekking είναι τα κατάλληλα για εσάς.

Ποδήλατα ‘’πόλης’’ ή ‘’city”

Ποδήλατα ‘’πόλης’’ ή ‘’city”, είναι ποδήλατα που έχουν σχεδιαστεί κυρίως για την μετακίνηση μας στην πόλη. Συνήθως δεν διαθέτουν αναρτήσεις , ενώ φορούν λεπτά ασφάλτινα ελαστικά προκειμένου να κάνουν εύκολη την μετακίνηση μας στους ασφάλτινους δρόμους της πόλης. Διαθέτουν συνήθως όλα τα εξτρά ενός ποδηλάτου(φώτα, σχάρα, κουδούνια, λασπωτήρες, καλάθια) και έχουν συνήθως πιο χαμηλή τιμή αγοράς από τις υπόλοιπες δημοφιλής κατηγορίες ποδηλάτων.

Ποδηλατα “Fitness” 

Ποδηλατα “Fitness”  βαρβαριστί ή αλλιώς ποδήλατα άθλησης. Είναι ένα σκαλοπάτι πριν την κουρσα δηλαδη ένα ποδηλατο δρομου με πιο φιλικη γεωμετρία σκελετου και ισιο τιμονι ώστε να  εχει πιο φιλικη θεση οδήγησης. Τα ποδήλατα αυτά απευθυνονται στους χομπιστες που θελουν να καλυπτουν μεσαιες και μεγάλες αποστάσεις  γρηγορα βελτιώνοντας την φυσικη τους κατάσταση

Ποδήλατα ‘’δρόμου’’ ή “κουρσες”

Ποδήλατα ‘’δρόμου’’ ή “κουρσες” μία πιο εκλεπτυσμένη κατηγορία ποδηλάτου που κυρίως απευθύνεται σε ποδηλάτες που ασχολούνται αγωνιστικά με το ποδήλατο. Χαρακτηρίζονται από το μικρό τους βάρος τα λεπτά ελαστικά τους , το ‘’γυριστό’’ τύπου τιμόνι και κυρίως από την υψηλή τους τιμή!!!Οπότε να διαθέτεται ‘’φουσκωτό’ πορτοφόλι σας, ενδιαφέρει να κινήστε γρήγορα με το ποδήλατο σας, αδιαφορώντας για την άνεση σας, ο τύπος αυτός ποδηλάτου θα σας ενθουσιάσει.

‘’Folding’’ ή σπαστά’’ ποδήλατα.

‘’Folding’’ ή σπαστά’’ ποδήλατα, μια κατηγορία ποδηλάτου που τα τελευταία χρόνια, δειλά, κερδίζει όλους και πιο πολλούς θαυμαστές. Είναι συνήθως μικρού μεγέθους, φορούν ελαστικά δρόμου τοποθετημένα σε ζάντες μικρής διαμέτρου αλλά το κυριότερο χαρακτηριστικό τους είναι ότι ‘’σπάνε’’ στην μέση κάνοντας την μεταφορά και αποθήκευση τους ‘’παιχνιδάκι’’. Τα σπαστα ποδηλατα ενδείκνυνται για τις μεγαλουπολεις λογω της μεγαλης ευκολίας που προσφερουν με την αναδιπλωση. Πχ πολύ εύκολα ο αναβατης μπορει από το σπιτι του να μεταβει σε ένα σταθμο μετρο να το αναδιπλωσει να το παρει μαζι του στο βαγονι. κατόπιν να το “δεσει” και να φτάσει στο τελικο προορισμό στον ελάχιστο δυνατο χρονο.

 

πηγή: Μεταφεροντας την εμπειρια μου αφιλοκερδως σε σας….

Στην πόλη με ποδήλατο.

Πώς να μετακινήστε με ποδήλατο  στην πόλη.

Στην Ελλάδα – κυρίως δε στις μεγάλες πόλεις – οι ποδηλάτες αντιμετωπίζονται ως γραφικοί και ενίοτε – και αυτό είναι το χειρότερο – ως ανύπαρκτοι κυκλοφοριακά. Τεράστιο λάθος. Ο ποδηλάτης είναι  εναλλακτικός, πολιτισμένος, οικολογικός και πρακτικός. Σεβαστείτε τον λοιπόν, αλλά πάνω απ’ όλα προσπαθήστε να τον αντιγράψετε. Είναι πολύ εύκολο. Αγοράστε ένα ποδήλατο, βάλτε του οπωσδήποτε δυο φώτα, ένα μπρος και ένα πίσω, φορέστε ασυζητητί ένα κράνος και είστε σχεδόν έτοιμος με τα βασικά.  

Οι μετακινήσεις με ποδήλατο στην πόλη – ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες με τη ζέστη – θέλουν… τον τρόπο τους!  Το να πηγαίνετε στη δουλειά, για καφέ ή απλώς να βολτάρετε με το αγαπημένο σας μέσο, μπορεί να σημαίνει ότι πρέπει να κινηθείτε σε ώρα κυκλοφοριακής αιχμής και να κάνετε ελιγμούς ανάμεσα στα κολλημένα αυτοκίνητα ή να καταλήγετε να είστε ελαφρώς ιδρωμένοι και λαχανιασμένοι.

Όμως, για κάθε “δικαιολογία” όπως οι παραπάνω, υπάρχουν και οι αντίστοιχοι λόγοι υπέρ της χρήσης του ποδηλάτου για την καθημερινή σας μετακίνηση: μειώνει τα επίπεδα άγχους, σας κρατά σε φόρμα, εξοικονομείτε χρήματα και είναι φιλικό προς το περιβάλλον.

Διαβάστε  πέντε τρόπους που θα κάνουν τις μετακινήσεις σας σας στην πόλη ακόμη πιο εύκολες.

1.    Όχι σακίδιο στην πλάτη
Τα σακίδια στην πλάτη – ή σε άλλο σημείο του σώματος, όπως για παράδειγμα στη μέση ή σταυρωτά στον κορμό μας – παγιδεύουν τη θερμότητα κι έχουν ως αποτέλεσμα αυτόν το τεράστιο λεκέ ιδρώτα που έχουμε όλοι στην μπλούζα μας μόλις κατέβουμε από το ποδήλατο. Επιπλέον, ένα συνεχές βάρος πάνω στο σώμα μας την ώρα που ποδηλατούμε μπορεί να οδηγήσει σε μυοσκελετικούς πόνους οι οποίοι κάνουν την εμπειρία κάθε άλλο παρά ευχάριστη.

ΛΥΣΗ: Βάλτε το βάρος επάνω στο ποδήλατο. Χρησιμοποιείστε ειδικές τσάντες που προσαρμόζονται επάνω στο ποδήλατο, όπως τα πλαϊνά σακίδια, τα καλάθια στο τιμόνι ή τα τσαντάκια που προσαρμόζονται κάτω από τη σέλα ή στην πίσω σχάρα.

2.    Σκεφτείτε τη διαδρομή
Όταν μετακινείστε με το ποδήλατο δε χρειάζεται, και πολλές φορές δεν πρέπει, να χρησιμοποιείτε την ίδια πορεία με εκείνη του αυτοκινήτου, είτε για λόγους ασφάλειας είτε για λόγους προτίμησης. Για παράδειγμα, τα ποδήλατα απαγορεύονται στους δρόμους ταχείας κυκλοφορίας, όπως η Αττική Οδός
ΛΥΣΗ: Επιλέξτε να ακολουθήσετε μια διαδρομή όπου επιτρέπονται τα ποδήλατα και αν είναι δυνατόν, χωρίς απότομες ανηφόρες ή/και κατηφόρες.

3.    Αργά και σταθερά
Όταν πηγαίνουμε με το ποδήλατο στη δουλειά ή οπουδήποτε αλλού δεν βγαίνουμε για προπόνηση. Ο ρυθμός που πρέπει να ποδηλατούμε δε χρειάζεται να είναι έντονος, γιατί έτσι θα φτάσουμε στον προορισμό μας ξεθεωμένοι και λούτσα στον ιδρώτα. Ένα απλό τεστ για το αν κινείστε γρήγορα είναι το εξής: Ιδρώνετε; Πάτε γρήγορα. Δεν ιδρώνετε; Πάτε καλά!
ΛΥΣΗ: Ξεκινήστε 5 με 10′ νωρίτερα, ανάλογα με την απόσταση που έχετε να καλύψετε και ακολουθήστε έναν άνετο και σχετικά ξεκούραστο ρυθμό πεταλαρίσματος. Χρησιμοποιήστε σωστά τις εναλλαγές ταχυτήτων για να «εξομαλύνετε» όσο γίνεται περισσότερο τις κλίσεις του δρόμου.

4.    Πού θα παρκάρω;
Το συχνότερο πρόβλημα που μας αποτρέπει από την μετακίνηση με το ποδήλατο είναι η στάθμευσή του. Προτού ξεκινήσουμε να το χρησιμοποιούμε πρέπει να σκεφτούμε αν υπάρχει ο κατάλληλος χώρος για να το κλειδώσουμε ή να το αποθηκεύσουμε μόλις φτάσουμε στον προορισμό μας.
ΛΥΣΗ: Αν τελικά δεν υπάρχει κάποιος ασφαλής χώρος στάθμευσης, η λύση ακούει στο όνομα “διπλωτό”. Στο δρόμο αποδίδουν εξίσου καλά με τα «κανονικά» ποδήλατα, δεν υστερούν πουθενά σε αποστάσεις έως και 10-15 χιλιόμετρα και επιπλέον, μπορείτε να τα πάρετε ακόμη και δίπλα στο γραφείο σας ή κάτω από το τραπεζάκι του καφέ.

5.    Συνδυαστική μετακίνηση
“Καλά όλα τα παραπάνω, αλλά αν η δουλειά είναι μακριά, αν η βόλτα είναι μεγάλη, αν δεν μπορώ να αποφύγω τις ανηφόρες, αν… αν…, τότε τι κάνω;”
ΛΥΣΗ: Προσπαθήστε να συνδυάσετε τη χρήση του ποδηλάτου με τα μέσα μαζικής μεταφοράς για να μειώσετε τα χιλιόμετρα που πρέπει να καλύψετε κάνοντας πετάλι. Πλέον σήμερα, τα ποδήλατα μπορούν να μπουν με άνεση στο τραμ, στον ηλεκτρικό, στο μετρό και στον προαστιακό. Επίσης άνετα θα βάλετε ένα διπλωτό στο πορτμπαγκάζ ενός ταξί! Για σκεφτείτε το. Το μυστικό είναι η ευελιξία!

 

 

 

πηγές:

Στην πόλη με ποδήλατο: 5 συμβουλές για ευκολότερη μετακίνηση – τεχνικα , οδήγηση.

http://www.oneman.gr/keimena/men_s_only/how_to/i-want-to-ride-my-bicycle.2328374.html